استقلال را به چه روزی انداختند

بیماری و کسالت شدید استقلال برای امروز نیست، برای دیروز هم نیست. استقلال سال‌هاست از نبود مدیریت و فکر خلاق آسیب خورده، از همان روزهایی که همه چیز را به حمایت وزیر ورزش از تیم رقیب نسبت می‌دادند. از همان زمان که به‌جای کار کردن برای تیم خودی همه حواس‌شان را روی تیم رقیب متمرکز کردند.
استقلال مدت‌هاست که درگیر بیماری است. ویروس به تمام سلول‌هایش رسوخ کرده و برای درمان، نیاز به جراحی است. پول بی‌انتهای هلدینگ خلیج فارس ثابت کرد مشکل استقلال، پول نبود.
اتفاقات این فصل دو ایستگاه بالاتر از فاجه بود. این همه تغییر در مدیریت و این همه تغییر روی نیمکت، هر تیمی را می‌کشد. حتی تیم‌های بزرگ اروپایی را هم از پا در می‌آورد چه رسد به استقلال.
استقلال پنجشنبه هم شکست خورد تا فصل نفرین شده به زشت‌ترین شکل ممکن ادامه داشته باشد. حالا از هر زمان دیگری واضح‌تر است که استقلال نیاز شدید به مدیریت دارد. دوستانی که شب دربی بوژوویچ را از استقلال خوزستان به استقلال تهران آوردند حالا باید جواب بدهند. جواب پولی که بابت قرارداد او دادند و پاسخ به احساسات آسیب‌دیده هواداران. هر چند بابت هیچ یک از تغییرات مداوم این فصل، پوزش خواسته نشد.
این فصل برای استقلال تمام شده و باید به فکر فصل بعد بود. مدیریت باشگاه باید از فردای دربی که بی‌هنری بوژوویچ مشخص شد به فصل بعد فکر می‌کرد. استراتژی تیم و باشگاه، انتخاب نفر اول نیمکت و فهرست خرید و فروش. مدیران استقلال اگر مدیریت می‌دانستند باید چنین می‌کردند. اگر ادعای مدیریت دارند باید این‌گونه تصمیم بگیرند. اگر می‌خواهند به این بلاتکلیفی و نتایج زشت پایان دهند، راهی ندارند جز تصمیم‌ها و انتخاب‌های درست. استقلال شعار عاشقی نمی‌خواهد. ناخداهایی که آرزوی عبور از بحران می‌کنند، لازم ندارد. مردان عملگرایی می‌خواهد که با تصمیم‌های درست خود کشتی را از طوفان نجات دهند.
انتهای پیام/