آواز قوی انزلی در شامگاه یازدهم اردیبهشت برای بهمن صالح‌نیا
خداحافظ آقای پدر
آواز قو عبارتی استعاری برای آخرین ژست، تلاش یا اجرای درست قبل از مرگ یا بازنشستگی است. این عبارت به یک باور باستانی اشاره دارد که قوها درست قبل از مرگ‌شان آواز زیبایی می‌خوانند، چرا که بیشتر عمرشان ساکت بوده‌اند. حالا پدر فوتبال گیلان چه زیبا این آواز را با به‌جا گذاشتن میراثی بزرگ اجرا کرد.
نه خان ده بالا بود نه ده پایین. او بهمن خان صالح‌نیا پدرفوتبال انزلی یا بهتر بگوییم گیلان بود. به همان اندازه که نام مرحوم پورحیدری همیشه در تاریخ استقلال جاودانه خواهد ماند، نام ملوان و بهمن صالح‌نیا هم جدانشدنی است.
او را باید بنیانگذار ملوان دانست. در همان سال‌هایی که قرمزهای پایتخت نیمکت‌شان را بدون علی پروین غیرقابل باور می‌دانستند، در انزلی هم ملوان بدون صالح‌نیا باورش سخت بود. عشق واقعی به قوی سپید سبب شد که او از سال ۵۲ تا 77 شخصاً به طور مداوم هدایت این تیم ریشه‌دار و قدیمی را به عهده بگیرد.
دستیاری فرانک اوفارل در تیم ملی فوتبال ایران، قهرمانی با ملوان در اولین دوره جام حذفی با شکست ۴–۱ تراکتورسازی تبریز، قهرمانی در جام حذفی با شکست استقلال در فینال رقابت‌ها در دهه ۶۰، قهرمان جام حذفی در سال‌های ۵۵، ۶۵ و۶۹، فینالیست جام حذفی در سال‌های ۶7،۶6و۷۰، حضور در جام باشگاه‌های آسیا و همچنین دستیار پرویز دهداری در تیم ملی فوتبال ایران بخشی از افتخارات زنده‌یاد بهمن صالح‌نیا بود.
اما اگر انزلی را غرق در مانم می‌بینیم قطعاً به خاطر افتخاراتی که او برای ملوان کسب کرده، نیست. ملوانی که گفته می‌شد در همان بدو تأسیس نامش از سه گزینه آرتمیس، ملوان و بایندر انتخاب شد. انزلی‌چی‌ها و هواداران ملوان امروز عزادار عزیزی هستند که تا پای جان عاشقانه کنار تیمش ایستاد. او در همین روزهای پایانی با هر شرایطی بود خودش را به محل تمرین و سکوهای ورزشگاه پیرشهر انزلی می‌رساند تا به عنوان هوادار انرژی مثبتش را به تیم بدهد. مازیار زارع سرمربی فعلی و یکی از صدها شاگرد صالح‌نیا وقتی در تمرین تیم حاضر شد در توصیف استاد خطاب به شاگردان جوانش این طور حق مطلب را ادا کرد: «اگر ملوان زنده است به خاطر حضور بهمن خان بوده و به معنای واقعی ملوان بدون نام ایشان مفهومی ندارد.»
تمام نام‌های بزرگی که در همه این سال‌ها از فوتبال ملوان شنیدیم همه افتخار شاگردی‌اش را داشتند. غفور جهانی، عزیز اسپندار، جاوید جهانگیری، نصرت ایراندوست، فرهاد پورغلامی، سیروس قایقران، محمد احمدزاده، محمد حبیبی، مازیار زارع، پژمان نوری و... . صالح‌نیا فقط یک مربی فوتبال نبود. او آموزگاری برای تمام نسل‌های فوتبالی ملوان بوده و هست. عشق و علاقه به تیم، صبوری در مقابل بسیاری از ناملایمات نام او را جاودانه‌تر خواهد کرد. صالح‌نیا با اصحاب رسانه هم ارتباط کاری بسیار خوبی داشت. یادمان نمی‌رود در روزهای سخت ملوان، او با صبر و حوصله پاسخگوی تمام ابهامات بود. حالا شنیده شده که با پیشنهاد و نامه‌نگاری باشگاه ملوان بندرانزلی و موافقت کمیته نامگذاری و تغییر نام معابر بندرانزلی، نام خیابان جنب استادیوم تختی انزلی به «خیابان بهمن صالح‌نیا» تغییر یافت.
انتهای پیام/
نه خان ده بالا بود نه ده پایین. او بهمن خان صالح‌نیا پدرفوتبال انزلی یا بهتر بگوییم گیلان بود. به همان اندازه که نام مرحوم پورحیدری همیشه در تاریخ استقلال جاودانه خواهد ماند، نام ملوان و بهمن صالح‌نیا هم جدانشدنی است.
او را باید بنیانگذار ملوان دانست. در همان سال‌هایی که قرمزهای پایتخت نیمکت‌شان را بدون علی پروین غیرقابل باور می‌دانستند، در انزلی هم ملوان بدون صالح‌نیا باورش سخت بود. عشق واقعی به قوی سپید سبب شد که او از سال ۵۲ تا 77 شخصاً به طور مداوم هدایت این تیم ریشه‌دار و قدیمی را به عهده بگیرد.
دستیاری فرانک اوفارل در تیم ملی فوتبال ایران، قهرمانی با ملوان در اولین دوره جام حذفی با شکست ۴–۱ تراکتورسازی تبریز، قهرمانی در جام حذفی با شکست استقلال در فینال رقابت‌ها در دهه ۶۰، قهرمان جام حذفی در سال‌های ۵۵، ۶۵ و۶۹، فینالیست جام حذفی در سال‌های ۶7،۶6و۷۰، حضور در جام باشگاه‌های آسیا و همچنین دستیار پرویز دهداری در تیم ملی فوتبال ایران بخشی از افتخارات زنده‌یاد بهمن صالح‌نیا بود.
اما اگر انزلی را غرق در مانم می‌بینیم قطعاً به خاطر افتخاراتی که او برای ملوان کسب کرده، نیست. ملوانی که گفته می‌شد در همان بدو تأسیس نامش از سه گزینه آرتمیس، ملوان و بایندر انتخاب شد. انزلی‌چی‌ها و هواداران ملوان امروز عزادار عزیزی هستند که تا پای جان عاشقانه کنار تیمش ایستاد. او در همین روزهای پایانی با هر شرایطی بود خودش را به محل تمرین و سکوهای ورزشگاه پیرشهر انزلی می‌رساند تا به عنوان هوادار انرژی مثبتش را به تیم بدهد. مازیار زارع سرمربی فعلی و یکی از صدها شاگرد صالح‌نیا وقتی در تمرین تیم حاضر شد در توصیف استاد خطاب به شاگردان جوانش این طور حق مطلب را ادا کرد: «اگر ملوان زنده است به خاطر حضور بهمن خان بوده و به معنای واقعی ملوان بدون نام ایشان مفهومی ندارد.»
تمام نام‌های بزرگی که در همه این سال‌ها از فوتبال ملوان شنیدیم همه افتخار شاگردی‌اش را داشتند. غفور جهانی، عزیز اسپندار، جاوید جهانگیری، نصرت ایراندوست، فرهاد پورغلامی، سیروس قایقران، محمد احمدزاده، محمد حبیبی، مازیار زارع، پژمان نوری و... . صالح‌نیا فقط یک مربی فوتبال نبود. او آموزگاری برای تمام نسل‌های فوتبالی ملوان بوده و هست. عشق و علاقه به تیم، صبوری در مقابل بسیاری از ناملایمات نام او را جاودانه‌تر خواهد کرد. صالح‌نیا با اصحاب رسانه هم ارتباط کاری بسیار خوبی داشت. یادمان نمی‌رود در روزهای سخت ملوان، او با صبر و حوصله پاسخگوی تمام ابهامات بود. حالا شنیده شده که با پیشنهاد و نامه‌نگاری باشگاه ملوان بندرانزلی و موافقت کمیته نامگذاری و تغییر نام معابر بندرانزلی، نام خیابان جنب استادیوم تختی انزلی به «خیابان بهمن صالح‌نیا» تغییر یافت.
انتهای پیام/