نگاهی انتقادی به بازارگرمی بازیکنان در نقل و انتقالات
آشفته‌بازار مجازی
به گزارش ایران ورزشی، فصل نقل و انتقالات در فوتبال ایران همواره صحنه‌ای پرهیاهو و گاهاً آشفته بوده است. در این دوره زمانی کوتاه اما حیاتی، نه تنها تبادلات واقعی و حرفه‌ای بازیکنان صورت می‌گیرد، بلکه بستری برای مانورها و بازارگرمی‌های مجازی نیز فراهم می‌شود. بازیکنان با استفاده از مدیر برنامه‌های خود و ابزارهای قدرتمند فضای مجازی، به دنبال افزایش ارزش و ایجاد رقابت بین باشگاه‌ها هستند. این رویکرد که اغلب فاقد صداقت و شفافیت است، آسیب‌های جدی به ساختار حرفه‌ای فوتبال ایران وارد می‌کند.
یکی از مهم‌ترین معضلات این فضا، کمرنگ شدن معیار‌های واقعی سنجش کیفیت فنی و عملکرد بازیکنان است. به جای ارزیابی دقیق سوابق و توانایی‌های آنها در زمین بازی، فضای مجازی مملو از هیاهو و تبلیغات اغراق‌آمیز می‌شود. تنها کافی است بازیکنی با انتشار یک قلب آبی یا قرمز در شبکه‌های اجتماعی، آتش شایعات را شعله‌ور سازد. سیل پیام‌های هواداران مجازی که تحت تاثیر این حرکات نمایشی قرار گرفته‌اند، به صفحه بازیکن سرازیر شده و از او استقبال می‌کنند. این در حالی است که بسیاری از این هواداران، شناختی دقیق از کیفیت و تناسب این بازیکن با تیم محبوب خود ندارند؛ آیا این بازیکن واقعاً در حد و اندازه‌های استقلال یا پرسپولیس هست؟ آیا می‌تواند انتظارات را برآورده کند؟ این سؤالات اغلب در میان این هیاهوها گم می‌شود.
این نوع رفتارها متأسفانه در فوتبال ایران به امری رایج تبدیل شده است. بازیکنان برای دوستان خود در صفحات مجازی تبلیغ می‌کنند، قلب‌های رنگی منتشر می‌کنند و بدون هیچ زحمتی، بازارگرمی خود را به راه می‌اندازند. نمونه بارز آن هم اقدام اخیر انتشار تصویر علیرضا بیرانوند با ناصر حجازی در آستانه فصل نقل و انتقالات است که به شایعات پیوستن او به استقلال دامن زد. یا فشار فن‌پیج‌های هواداری برای ماندن امید عالیشاه که توأم شد با درخواست مالی سنگین بازیکن برای تمدید. این اتفاقات همراه با درخواست‌های مالی سنگین بازیکنان، نشان می‌دهند که یک استوری ساده تا چه حد می‌تواند بر ذهن تماشاگران سرخابی تأثیر بگذارد و قیمت یک بازیکن را به صورت کاذب افزایش دهد.
متاسفأنه بازیکنان شاغل در فوتبال ایران به خوبی به این سادگی و تأثیرپذیری مخاطبان مجازی آگاه شده‌اند. آنها به راحتی با انتشار یک عکس قدیمی یا جدید، با احساسات هواداران دو تیم بازی می‌کنند. به عبارتی، «سنگ مفت و گنجشک مفت»؛ هم با یک عکس ساده اعلام می‌کنند که از دو تیم مطرح فوتبال ایران پیشنهاد دارند و هم اینکه رسماً و با صراحت از پیشنهاد دو تیم حرفی نزده‌اند. این ابهام و عدم شفافیت، فضا را برای سودجویی و افزایش قیمت کاذب بازیکنان مهیا می‌کند.
در این میان، روابط عمومی باشگاه‌ها نیز با سکوت خود، بر این آشفتگی دامن می‌زنند. آنها اغلب به این دلیل که این مطالب در فضای مجازی شکل می‌گیرد، پاسخی به شایعات نمی‌دهند. این عدم واکنش، به بازیکنان اجازه می‌دهد تا با هر باشگاه دیگری که مذاکره می‌کنند، ادعا کنند که از استقلال و پرسپولیس پیشنهاد داشته‌اند. این ادعا هرچند کذب، به آنها کمک می‌کند تا در مذاکرات خود اهرم فشاری قوی‌تری داشته باشند.
به نظر می‌رسد فدراسیون فوتبال و باشگاه‌ها برای حل این معضل جدی، نیازمند تصمیماتی قاطع هستند. همانطور که قرار است در ابتدای فصل جدید، آیین‌نامه انضباطی جدید به باشگاه‌ها ابلاغ شود، لازم است این نوع رفتارهای غیرحرفه‌ای در صفحات مجازی بازیکنان نیز مورد بررسی قرار گیرد. هدف از این بررسی، ممانعت از بازارگرمی‌های کاذب و حفظ سلامت و شفافیت فصل نقل و انتقالات است.
لازم است سازوکاری طراحی شود که بازیکنان و مدیران برنامه‌های آنها را ملزم به رعایت اخلاق حرفه‌ای در فضای مجازی کند. این سازوکار می‌تواند شامل جریمه‌های نقدی، محرومیت از بازی و یا حتی لغو قرارداد بازیکن باشد. همچنین، باشگاه‌ها باید سیاست‌های ارتباطی شفاف و فعالی داشته باشند تا از انتشار شایعات جلوگیری کرده و اطلاعات دقیق و موثق را در اختیار هواداران قرار دهند.
در نهایت، حل این معضل نیازمند یک رویکرد جامع و همکاری بین فدراسیون فوتبال، باشگاه‌ها، بازیکنان و هواداران است. با ایجاد یک فضای حرفه‌ای و شفاف در فصل نقل و انتقالات، می‌توان به ارتقای سطح کیفی فوتبال ایران و حفظ حقوق همه ذینفعان کمک کرد. دیگر نباید اجازه داد که فضای مجازی به بستری برای سودجویی و فریبکاری تبدیل شود. فوتبال ایران شایسته یک نقل و انتقالاتی عادلانه، شفاف و حرفه‌ای است.
انتهای پیام/
یکی از مهم‌ترین معضلات این فضا، کمرنگ شدن معیار‌های واقعی سنجش کیفیت فنی و عملکرد بازیکنان است. به جای ارزیابی دقیق سوابق و توانایی‌های آنها در زمین بازی، فضای مجازی مملو از هیاهو و تبلیغات اغراق‌آمیز می‌شود. تنها کافی است بازیکنی با انتشار یک قلب آبی یا قرمز در شبکه‌های اجتماعی، آتش شایعات را شعله‌ور سازد. سیل پیام‌های هواداران مجازی که تحت تاثیر این حرکات نمایشی قرار گرفته‌اند، به صفحه بازیکن سرازیر شده و از او استقبال می‌کنند. این در حالی است که بسیاری از این هواداران، شناختی دقیق از کیفیت و تناسب این بازیکن با تیم محبوب خود ندارند؛ آیا این بازیکن واقعاً در حد و اندازه‌های استقلال یا پرسپولیس هست؟ آیا می‌تواند انتظارات را برآورده کند؟ این سؤالات اغلب در میان این هیاهوها گم می‌شود.
این نوع رفتارها متأسفانه در فوتبال ایران به امری رایج تبدیل شده است. بازیکنان برای دوستان خود در صفحات مجازی تبلیغ می‌کنند، قلب‌های رنگی منتشر می‌کنند و بدون هیچ زحمتی، بازارگرمی خود را به راه می‌اندازند. نمونه بارز آن هم اقدام اخیر انتشار تصویر علیرضا بیرانوند با ناصر حجازی در آستانه فصل نقل و انتقالات است که به شایعات پیوستن او به استقلال دامن زد. یا فشار فن‌پیج‌های هواداری برای ماندن امید عالیشاه که توأم شد با درخواست مالی سنگین بازیکن برای تمدید. این اتفاقات همراه با درخواست‌های مالی سنگین بازیکنان، نشان می‌دهند که یک استوری ساده تا چه حد می‌تواند بر ذهن تماشاگران سرخابی تأثیر بگذارد و قیمت یک بازیکن را به صورت کاذب افزایش دهد.
متاسفأنه بازیکنان شاغل در فوتبال ایران به خوبی به این سادگی و تأثیرپذیری مخاطبان مجازی آگاه شده‌اند. آنها به راحتی با انتشار یک عکس قدیمی یا جدید، با احساسات هواداران دو تیم بازی می‌کنند. به عبارتی، «سنگ مفت و گنجشک مفت»؛ هم با یک عکس ساده اعلام می‌کنند که از دو تیم مطرح فوتبال ایران پیشنهاد دارند و هم اینکه رسماً و با صراحت از پیشنهاد دو تیم حرفی نزده‌اند. این ابهام و عدم شفافیت، فضا را برای سودجویی و افزایش قیمت کاذب بازیکنان مهیا می‌کند.
در این میان، روابط عمومی باشگاه‌ها نیز با سکوت خود، بر این آشفتگی دامن می‌زنند. آنها اغلب به این دلیل که این مطالب در فضای مجازی شکل می‌گیرد، پاسخی به شایعات نمی‌دهند. این عدم واکنش، به بازیکنان اجازه می‌دهد تا با هر باشگاه دیگری که مذاکره می‌کنند، ادعا کنند که از استقلال و پرسپولیس پیشنهاد داشته‌اند. این ادعا هرچند کذب، به آنها کمک می‌کند تا در مذاکرات خود اهرم فشاری قوی‌تری داشته باشند.
به نظر می‌رسد فدراسیون فوتبال و باشگاه‌ها برای حل این معضل جدی، نیازمند تصمیماتی قاطع هستند. همانطور که قرار است در ابتدای فصل جدید، آیین‌نامه انضباطی جدید به باشگاه‌ها ابلاغ شود، لازم است این نوع رفتارهای غیرحرفه‌ای در صفحات مجازی بازیکنان نیز مورد بررسی قرار گیرد. هدف از این بررسی، ممانعت از بازارگرمی‌های کاذب و حفظ سلامت و شفافیت فصل نقل و انتقالات است.
لازم است سازوکاری طراحی شود که بازیکنان و مدیران برنامه‌های آنها را ملزم به رعایت اخلاق حرفه‌ای در فضای مجازی کند. این سازوکار می‌تواند شامل جریمه‌های نقدی، محرومیت از بازی و یا حتی لغو قرارداد بازیکن باشد. همچنین، باشگاه‌ها باید سیاست‌های ارتباطی شفاف و فعالی داشته باشند تا از انتشار شایعات جلوگیری کرده و اطلاعات دقیق و موثق را در اختیار هواداران قرار دهند.
در نهایت، حل این معضل نیازمند یک رویکرد جامع و همکاری بین فدراسیون فوتبال، باشگاه‌ها، بازیکنان و هواداران است. با ایجاد یک فضای حرفه‌ای و شفاف در فصل نقل و انتقالات، می‌توان به ارتقای سطح کیفی فوتبال ایران و حفظ حقوق همه ذینفعان کمک کرد. دیگر نباید اجازه داد که فضای مجازی به بستری برای سودجویی و فریبکاری تبدیل شود. فوتبال ایران شایسته یک نقل و انتقالاتی عادلانه، شفاف و حرفه‌ای است.
انتهای پیام/