از کاپلو و رونالدو بزرگتر نیستید

فابیو کاپلو مربی نامدار فوتبال دنیا دیروز در مصاحبه‌ای، علت اخراج رونالدو نازاریا برزیلی از رئال مادرید را فاش کرد. او گفت: «رونالدو الگویی بد برای تیم بود. تمام ذهن او درگیر میهمانی‌های شبانه بود و بازیکنان دیگر را هم ترغیب می‌کرد در میهمانی‌های شبانه حضور پیدا کنند. من مجبور شدم بهترین، مستعدترین و خلاق‌ترین بازیکنم را اخراج کنم چون نظم تیمی اهمیت بیشتری داشت.»
اجازه بدهید این چند جمله طلایی را به گونه‌ای دیگر بررسی کنیم:
 1- کاپلو برای آنکه تیم خود را حفظ کند بهترین بازیکن دنیا را اخراج کرد. این یعنی تیم و نظم و ساختار تیم به مراتب از بازیکن مهم‌تر است حتی اگر آن بازیکن بهترین بازیکن دنیا باشد. کاپلو می‌توانست چشم خود را روی میهمانی‌ها ببندد و تنها به اتفاقات درون زمین و هنگام بازی توجه کند. به هر حال رونالدو آنقدر توانایی داشت که بازی‌ها را برای کاپلو دربیاورد.
 2- بازیکنی در 3 هفته بحرانی، حساس و تعیین کننده پایانی لیگ برتر ایران، پارتی مفصلی در یکی از باغ‌های حومه شهر می‌گیرد. این پارتی، حاشیه‌های فراوانی ایجاد می‌کند و تیم را به مرز بحران می‌برد. نتایج تیم، بشدت تحت تأثیر پارتی قرار می‌گیرند و آرامش تیم به هم می‌ریزد. به نظر شما عاقبت بازیکن چه می‌شود؟ گوشه نشینی، عزلت و تنبیه؟ بشدت در اشتباهید. یک تیم دیگر با التماس، آن بازیکن را با قیمتی گزاف می‌خرد و با افتخار از این خرید طلایی، رونمایی می‌کند. این یعنی آن مدیر که این بازیکن را خرید، از کاپلو بیشتر می‌فهمد و آن بازیکن هم از رونالدو برزیلی بزرگتر است.
 نتیجه‌گیری: تا زمانی که این تفکر وجود دارد و چنین مدیرانی با چنین تصمیم‌هایی داریم، نباید به عاقبت فوتبال امیدوار باشیم. مدیران، مربیان و بازیکنان باید به این جمع‌بندی برسند که تیم و البته نظم، سازمان و دیسیپلین آن از هر فرد و فکر و هدفی مهم‌تر است؛ اما حالا تنها چیزی که اعتبار ندارد، تیم و قوانین آن است.
انتهای پیام/