هرگز تسلیم نشو

عثمان دمبله 6 سال در بارسلونا بازی کرد. بارسلونا او را برای پر کردن جای خالی نیمار با رقم وحشتناک 135 میلیون یورو به اسپانیا آورد. اما دمبله آن بازیکن دورتموند نبود. 6 سال مصدومیت و نیمکت‌نشینی همه را به این نتیجه مشترک رساند که ملی‌پوش فرانسوی تمام شده است. پاری‌سن‌ژرمن 50 میلیون بابت او پول داد و این فصل مشخص شد چه خرید موفقی انجام شده است. دمبله می‌توانست به دوران افول خود ادامه دهد؛ اما تصمیم گرفت زنده بماند. 33 گل و 14 پاس گل، آمار فوق‌العاده دمبله در این فصل بود.

او تصمیم گرفت احیا شود و همراه با خود، پاری‌سن‌ژرمن را هم زنده کرد. اما فقط دمبله نبود که اراده‌ای آهنین داشت و خود را ثابت کرد. بازیکنان بزرگ بسیاری در تاریخ فوتبال بودند که پس از دوره کوتاه افت فوتبالی و دقیقاً زمانی که همه گمان می‌کردند زندگی حرفه‌ای‌شان به پایان رسیده، دوباره متولد شدند. از دنیس برگ‌کمپ تا محمد صلاح که هر دو در لیگ برتر تولد دوباره خود را با درخششی خیره‌کننده جشن گرفتند.

اما در میان بازیکنان ایرانی، وحید هاشمیان الگویی بی‌نظیر است. ترانسفر او از پاس به هامبورگ همه را ذوق‌زده کرد اما مصدومیت‌های مداوم، امان او و فوتبالدوستان ایران را برید. همه فکر می‌کردند وحید باید به ایران برگردد؛ اما وحید ماند و مبارزه کرد. تنها در جنگل‌های برفی هامبورگ می‌دوید و به آینده‌ای امیدوارکننده فکر می‌کرد. نتیجه این باور، درخشش در بوخوم و امضای قرارداد با بایرن مونیخ بود. شاید این خودباوری و پشتکار و مبارزه سخت باید الگوی جوانانی باشد که می‌خواهند وارد میدان ورزش حرفه‌ای شوند. آنها باید به این حقیقت بزرگ برسند: «هرگز تسلیم نشو».