
با جنگ، بجنگ
چرا حضور در مسابقات مهم قارهای و جهانی لغو میشود؟
روزهای پسا جنگ در ایران بسیار مهم هستند. روزهایی که باید با تصمیمات مهم شرایط سخت به وجود آمده در تجاوز 12 روزه رژیم صهیونیستی را به دست فراموشی سپرد. یکی از راههای مهم برای فراموشی این روزها حضور مداوم در رویدادهای مهم بینالمللی است. رویدادهایی که از سوی برخی از فدراسیونهای ورزشی چندان مورد توجه قرار نمیگیرد و خیلی راحت از حضور در این رقابتها انصراف میدهند. چند روز پیش بود که تیمهای نوجوانان و جوانان وزنهبرداری از حضور در مسابقات قهرمانی آسیا که به میزبانی قزاقستان برگزار میشد، انصراف دادند. حالا هم تکواندو که از رشتههای مهم و مدالآور ایران در المپیک است از حضور در مسابقات جام جهانی کرهجنوبی انصراف داده است. این در شرایطی است که مسیر کسب سهمیه برای حضور در المپیک لسآنجلس از حضور در همین رویدادها میگذرد. حضور در این رویدادها به پرورش تیم جدید کمک میکند. در همین حال که وزنهبرداری و تکواندو قید حضور در مسابقات را زدند، فدراسیون کشتی اصرار دارد که به هر شکل ممکن تیمهای ملی کشتی در مسابقات مهم قارهای و جهانی حضور داشته باشند. تیمهای جوانان کشتی آزاد و فرنگی در اردبیل و ارومیه اردو زدند و کادرفنی ترکیب این دو تیم را هم معرفی کرد تا حضورشان در مسابقات قهرمانی آسیا به میزبانی قرقیزستان قطعی شود.
شاید علیرضا دبیر بیش از هر فرد دیگری شرایط دهه 60 ایران را درک کرده که اصرار دارد حتی اگر زمینی هم شده تیمهای ایران به این مسابقات اعزام شوند. خیلی از قهرمانان بنام ورزش ایران در دهه 60 از جمله یک نسل طلایی در کشتی به دلیل شرایط جنگی کشور شانس حضور در مسابقات مهم جهانی و حتی المپیک را از دست دادند و همین باعث شد تا کاروان ورزشی ایران در المپیک سئول فقط با 27 ورزشکار حضور داشته باشد که البته 15 نفر کشتیگیر بودند. کاروان ورزشی ایران بعد از غیبت در دو المپیک 1980 و 1984 راهی سئول شد و با تک مدال نقره عسگری محمدیان همراه با کشورهای کاستاریکا، شیلی، سنگال، جزایر ویرجین، جزایر آنتیل، پرو و اندونزی در رده سیوششم قرار گرفت.
این شرایط باعث شده تا علیرضا دبیر در گفتوگو با نناد لالوویچ رئیس اتحادیه جهانی کشتی اعلام کند که تحت هر شرایطی تیمهای ایران را به مسابقات قارهای و جهانی اعزام میکند. او بازیهای المپیک لسآنجلس را میبیند و نگران افت کشتی ایران است. ضمن اینکه اعزام ورزشکاران به رویدادهای مهم بینالمللی در این روزهای خاص و بالا رفتن پرچم ایران بسیار مهم و حائز اهمیت است اما چرا این موضوع را ساده میگیرند؟
انتهای پیام/
شاید علیرضا دبیر بیش از هر فرد دیگری شرایط دهه 60 ایران را درک کرده که اصرار دارد حتی اگر زمینی هم شده تیمهای ایران به این مسابقات اعزام شوند. خیلی از قهرمانان بنام ورزش ایران در دهه 60 از جمله یک نسل طلایی در کشتی به دلیل شرایط جنگی کشور شانس حضور در مسابقات مهم جهانی و حتی المپیک را از دست دادند و همین باعث شد تا کاروان ورزشی ایران در المپیک سئول فقط با 27 ورزشکار حضور داشته باشد که البته 15 نفر کشتیگیر بودند. کاروان ورزشی ایران بعد از غیبت در دو المپیک 1980 و 1984 راهی سئول شد و با تک مدال نقره عسگری محمدیان همراه با کشورهای کاستاریکا، شیلی، سنگال، جزایر ویرجین، جزایر آنتیل، پرو و اندونزی در رده سیوششم قرار گرفت.
این شرایط باعث شده تا علیرضا دبیر در گفتوگو با نناد لالوویچ رئیس اتحادیه جهانی کشتی اعلام کند که تحت هر شرایطی تیمهای ایران را به مسابقات قارهای و جهانی اعزام میکند. او بازیهای المپیک لسآنجلس را میبیند و نگران افت کشتی ایران است. ضمن اینکه اعزام ورزشکاران به رویدادهای مهم بینالمللی در این روزهای خاص و بالا رفتن پرچم ایران بسیار مهم و حائز اهمیت است اما چرا این موضوع را ساده میگیرند؟
انتهای پیام/