وظیفه اول درویش؛ حفاظت از هاشمیان
وحید هاشمیان تیم پرسپولیس را تحویل گرفته و تمرین با تیم را آغاز کرده است.
هنوز مشخص نیست انتخاب هاشمیان از سر اجبار بود یا اختیار؛ اما نکته مشخص، مأموریتی است که متوجه رضا درویش مدیرعامل تیم خواهد شد.
بسیاری از اهالی فوتبال بر این باورند که جدایی ناگهانی اسماعیل کارتال، مدیران پرسپولیس را در تنگنا قرار داد و آنها فرصتی برای شروع فصل جدید نداشتند به همین دلیل از وحید هاشمیان دعوت کردند، که اگر زمان بیشتری در اختیارشان می‌بود، حتماً روی گزینه خارجی متمرکز می‌شدند.
در هر حال پرسپولیس اکنون یک سرمربی ایرانی به نام وحید هاشمیان دارد؛ گزینه‌ای که همه روی تخصص، پاکی و شایستگی او متفق‌القول هستند. وحید به هیچ یک از باندهای قدرت در فوتبال متصل نیست و به پدیده دلالیسم علاقه‌ای ندارد. او یک شخصیت زلال فوتبالی است که فوتبال را فقط به خاطر فوتبال دوست دارد. نه سکوها را می‌خرد، نه دلالها را، نه بوقچی‌ها را و نه آدم‌های صاحب قدرت در فوتبال ما ازجمله مدیران و اسپانسرها. او خالص شده عناصر فوتبالی است.
بازیکن تیم ملی که هر بار تیم به او نیاز داشت، تمام قد به تیم ملی خدمت کرد و مربی بادانشی که سهمی قابل اعتنا در صعود تیم ملی به جام جهانی 2022 داشت و با کم‌لطفی مدیران فوتبال راهی به قطر پیدا نکرد.
اما وحید هاشمیان با وجود همه برتری‌هایی که برشمردیم، یک ایراد بزرگ دارد: او شرایط خاص حاکم بر فوتبال ما را نمی‌شناسد. رسانه ندارد و پشت‌پرده‌ها را نمی‌شناسد. اینجا، نقش درویش برجسته می‌شود. وظیفه او فقط استخدام وحید نبود. او باید تمام قد از سرمربی‌اش حمایت و حفاظت کند. تجربه تاریخی فوتبال ما نشان داده چنین مربیانی بسیار آسیب‌پذیرند و اگر درویش به وظیفه دومش برای محافظت از سرمربی عمل نکند، خیلی زودتر از آنچه تصور می‌شود، رئیس کادرفنی را در معرض خطر خواهد دید.
انتهای پیام/
هنوز مشخص نیست انتخاب هاشمیان از سر اجبار بود یا اختیار؛ اما نکته مشخص، مأموریتی است که متوجه رضا درویش مدیرعامل تیم خواهد شد.
بسیاری از اهالی فوتبال بر این باورند که جدایی ناگهانی اسماعیل کارتال، مدیران پرسپولیس را در تنگنا قرار داد و آنها فرصتی برای شروع فصل جدید نداشتند به همین دلیل از وحید هاشمیان دعوت کردند، که اگر زمان بیشتری در اختیارشان می‌بود، حتماً روی گزینه خارجی متمرکز می‌شدند.
در هر حال پرسپولیس اکنون یک سرمربی ایرانی به نام وحید هاشمیان دارد؛ گزینه‌ای که همه روی تخصص، پاکی و شایستگی او متفق‌القول هستند. وحید به هیچ یک از باندهای قدرت در فوتبال متصل نیست و به پدیده دلالیسم علاقه‌ای ندارد. او یک شخصیت زلال فوتبالی است که فوتبال را فقط به خاطر فوتبال دوست دارد. نه سکوها را می‌خرد، نه دلالها را، نه بوقچی‌ها را و نه آدم‌های صاحب قدرت در فوتبال ما ازجمله مدیران و اسپانسرها. او خالص شده عناصر فوتبالی است.
بازیکن تیم ملی که هر بار تیم به او نیاز داشت، تمام قد به تیم ملی خدمت کرد و مربی بادانشی که سهمی قابل اعتنا در صعود تیم ملی به جام جهانی 2022 داشت و با کم‌لطفی مدیران فوتبال راهی به قطر پیدا نکرد.
اما وحید هاشمیان با وجود همه برتری‌هایی که برشمردیم، یک ایراد بزرگ دارد: او شرایط خاص حاکم بر فوتبال ما را نمی‌شناسد. رسانه ندارد و پشت‌پرده‌ها را نمی‌شناسد. اینجا، نقش درویش برجسته می‌شود. وظیفه او فقط استخدام وحید نبود. او باید تمام قد از سرمربی‌اش حمایت و حفاظت کند. تجربه تاریخی فوتبال ما نشان داده چنین مربیانی بسیار آسیب‌پذیرند و اگر درویش به وظیفه دومش برای محافظت از سرمربی عمل نکند، خیلی زودتر از آنچه تصور می‌شود، رئیس کادرفنی را در معرض خطر خواهد دید.
انتهای پیام/