پیر کشتی روی تخت بیماری

به گازرش ایران ورزشی امامعلی حبیبی اسطوره کشتی ایران چند روزی است که در بستر بیماری است و شرایط جسمانی مساعدی هم ندارد. اگر چه هنوز بستری شدن این پیر کشتی ایران مورد توجه رسانه‌ها و به طور کلی ورزش ایران قرار نگرفته اما نظیر او در کشتی ایران هرگز وجود نداشته است و از این پس هم بعید است کسی مثل او متولد شود. امامعلی حبیبی یک طلای المپیک و سه طلای جهان را در کارنامه دارد اما اهمیت او به تعداد مدال‌هایش نیست، همانطوری که هیچ وقت ارزش تختی به مدال‌هایش نبود. بلکه حبیبی را باید به خاطر کشتی‌هایش و تاثیری که در کشتی دنیا گذاشت مورد توجه قرار داد.
برای شناختن حبیبی باید دهه سی را به یاد آورد؛ نیازی نیست تعداد مدال‌های او را شمرد و یا این‌که تنها طلای المپیکش را با تب 40 درجه به دست آورده بود به یاد آورد. باید به سالن پیر کشتی تهران رفت؛ سالن کشتی تهران در سنگلج که الان نام هفتم تیر را به خودش گرفته است. این سالن بهتر از هر جا و هر کسی درباره دلاوری‌های این اعجوبه کشتی شهادت می‌دهد. وقتی حبیبی قرار بود روی تشک حاضر شود، تماشاگران شروع به شمارش می‌کردند و این شمارش به 10 نمی‌رسید. شمارشی که برای تازه‌واردها کمی عجیب بود اما شعار خاص علاقه‌مندان به کشتی و به خصوص مازندرانی‌ها این بود، شروع به شمارش کنند و وقتی هنوز به 10 نمی‌رسید، حریف ضربه فنی می‌شد و دست حبیبی بالا می‌رفت. در کشتی‌هایش به حدی این کار را انجام می‌داد که زمان کشتی را آن موقع به سخره گرفته بود. به خاطر همین هم بود که میلان ارسگان فقید مجبور بود با او درباره زمان کشتی مشورت کند. رئیس فقید فیلا دو بار به خاطر کشتی‌های حبیبی و زود پایان گرفتن مسابقه تصمیم گرفت زمان کشتی را تغییر بدهد.
اگر چه بعد از انقلاب او خیلی مورد توجه قرار نگرفت و حتی در مقطعی مورد بی‌مهری قرار گرفت اما حالا در حالی‌که همین چند وقت پیش ورود به 95 سالگی را جشن گرفت، مدتی است که به دلیل مشکلات ریوی در بستر بیماری است. شرایط به نحوی است که در بیمارستان بستری شده اما با این‌حال خیلی مورد توجه قرار نگرفته است. البته این عادت بد زیستگاه ایرانیان است که بزرگان را راحت فراموش می‌کنند. او در ورزش و هنر درخشیده و نباید این درخشش را فراموش کرد. او از معدود باقیمانده‌های نسل کوچه مردها است و باید قدر ثانیه به ثانیه زندگی‌اش را دانست.
  
انتهای پیام/