چرا نظری استعفا داد؟

دیروز همه رسانه‌ها از استعفای علی نظری جویباری نوشتند. برخی از جلسه پر از التهاب و درگیری هیأت مدیره گفتند و اینکه نظری جویباری در همان جلسه دانست که دیگر کاری در باشگاه ندارد.
آنچه اکنون مورد پرسش است: تکلیف هواداران مضطرب استقلال چه می‌شود؟ آنها می‌پرسند سرنوشت تیم چه می‌شود؟ کمتر از یک ماه دیگر لیگ برتر آغاز می‌شود و هنوز هیچ چیز مشخص نیست. هیأت مدیره به شکلی کاملاً محسوس چندگانه فکر می‌کند و تصمیم می‌گیرد. تنها چیزی که در باشگاه احساس نمی‌شود، اتفاق نظر و همسویی است. این دو نکته حیاتی در هر برنامه جمعی و حرکت گروهی، از اکسیژن ضروری‌تر است.
8 ماه اختیار باشگاه استقلال به نظری جویباری سپرده شد و حالا در حساس‌ترین مقطع فصل، پی برده که نمی‌تواند کمکی به استقلال کند. حالا این استعفا چه گرهی از استقلال باز می‌کند؟ انتخاب نظری جویباری چگونه انجام شد و چه افق روشنی پیش رو گذاشت که صندلی شماره یک استقلال یکی از دو تیم بزرگ تهران به او سپرده شد؟
اگر مدیرعامل استقلال، بدون تحقیق و با تصمیمی شتابزده انتخاب نشد، چرا کار به اینجا کشید و اگر او همان مدیری بود که می‌توانست استقلال را خوشبخت کند، چرا استعفا کرد؟
به نظر می‌رسد یک روز باید این رویه را عوض کرد. تصمیم‌های ما برای انتخاب مدیران، مربیان، بازیکنان، زیرساخت‌ها و تمام امور تشکیلاتی که اسکلت ساختمان مدیریت را می‌سازند، باید هدفمند، منطبق با برنامه و تضمین‌کننده حرکت رو به جلو باشد. آیا همه تصمیم‌ها در محدوده فوتبال و ورزش این گونه‌اند؟
انتهای پیام/