حسرت بی‌حاصل!

 بی‌تردید عملکرد فنی تحسین‌برانگیز عبدالله بیرانوند نخستین نماینده کاروان وزنه‌برداری ایران که در گروهB دسته وزنی 79کیلوگرم به‌مصاف رقبای جهانی رفت، اگرچه با کسب مدال همراه نشد، اما او با 6حرکت صحیح نشان داد که می‌تواند در آینده به وزنه‌بردار میان‌وزن پرامیدی برای وزنه‌برداری ایران تبدیل شود. البته بیرانوند در فورده نروژ هم می‌توانست در حرکت یکضرب صاحب نشان برنز جهان شود. اما انتخاب وزنه با استرس و اشتباه مربیان در پشت صحنه برای این وزنه‌بردار موجب شد تا او در عین شایستگی برای کسب مدال، دستش از رسیدن به نشان برنز یکضرب جهان کوتاه شود!
 
مدال جهانی بیرانوند، فدای قهرمانی امتیازی!
 حضور عبدالله بیرانوند نخستین نماینده کاروان وزنه‌برداری ایران که در گروهB دسته وزنی 79کیلوگرم روی تخته جهانی رفت، شاید موجب شده بود که او را شانس مسلم برای کسب مدال جهانی ندانیم. اما درخشش و رکوردشکنی وزنه‌بردار اندونزی که مثل نماینده ایران در گروهB حضورداشت، همین‌طور عملکرد فنی تحسین‌برانگیز بیرانوند خصوصاً در حرکت یک‌ضرب، ثابت کرد که حضور برخی وزنه‌برداران نخبه در گروهB دیگر تبدیل شده است به یک استراتژی ایده‌آل برای آسوده وزنه زدن و رسیدن به مدال جهانی بدون داشتن دغدغه رقابت میلیمتری در گروهA اوزان مختلف. بیرانوند نماینده دسته وزنی ۷۹کیلوگرم کشورمان در حالی که در گروهB این وزن به‌مصاف رقبای قدرتمند خود رفت، در شرایطی که می‌توانست حداقل صاحب نشان برنز جهانی در یکضرب شود، به‌خاطر اشتباه مربیان در انتخاب وزنه، دستش از مدال جهانی کوتاه ماند و با رتبه نهمی جهان در مجموع با پیکارهای جهانی ۲۰۲۵ نروژ خداحافظی کرد.

بیرانوند با مجموع ۳۴۰کیلوگرم به کار خود در این دوره خاتمه داد.
 نماینده جوان دسته وزنی 79کیلوگرم در یکضرب با مهار وزنه ۱۵۶کیلوگرم ششم شد. در حالی که وزنه‌بردار اندونزی در همین حرکت با مهار وزنه 157کیلوگرم(فقط یک کیلوگرم بیشتر از بیرانوند) صاحب نشان برنز یکضرب جهان شد! در حرکت دوضرب بیرانوند با مهار وزنه ۱۸۴کیلوگرم به رتبه یازدهمی بسنده کرد. نماینده کشورمان نهایتاً با مجموع ۲۴۰کیلوگرم رتبه نهم این دسته وزنی را به خود اختصاص داد. در دسته ۷۹کیلوگرم که رکورد‌های یکضرب، دوضرب و مجموع استاندارد جهانی 13مرتبه به صورت پی‌درپی شکسته و ارتقا یافت دست نماینده کشورمان به مدال جهانی نرسید. این‌طور به نظر می‌رسد که مربیان تیم ملی به‌خاطر قهرمانی تیمی و امتیازی برای مرتبه دوم در تاریخ 90ساله مسابقات جهانی، با ترس و استرس بالا برای وزنه‌برداران وزنه انتخاب می‌کنند.

دقیقاً همین عامل منفی نیز موجب شد تا عبدالله بیرانوند دستش از مدال برنز یکضرب جهان دور بماند. در خاتمه این مسابقه جذاب و مهیج، نهایتاً ریسکی جانیسانیا از اندونزی با مجموع ۳۶۱ کیلوگرم صاحب نشان طلای مجموع جهان شد. سونگ ری چونگ از کره شمالی با مجموع ۳۶۰کیلوگرم به نشان نقره جهان رسید. السید از مصر نیز با مجموع ۳۶۰ کیلوگرم صاحب نشان برنز مجموع جهان شد.

رقبا رکورد جهانی را می‌شکنند ما رکورد ایران؟!
بی‌تردید یکی از اتفاق‌های ویژه و جالب توجهی که از روز نخست نودمین دوره رقابت‌های جهانی وزنه‌برداری در هر دوبخش مردان و زنان بیش از هر چیز دیگری جلوه‌گری کرده و بازتاب ویژه‌ای داشته است، رکوردشکنی‌های پی‌درپی ستاره‌های وزنه‌برداری جهان و چهره‌های منتخب جهانی در اوزان برگزار شده تا به امروز است. یکی از اوزانی که رکوردشکنی ستاره‌های حاضر در آن سروصدای زیادی به‌پا کرد، دسته وزنی 79کیلوگرم و دسته ماقبل آن یعنی وزن 71کیلوگرم است. طبق اعلام سایت فدراسیون جهانی وزنه‌برداری، حدود 13مرتبه به‌صورت پی‌درپی خصوصاً در دسته وزنی 79کیلوگرم در هر سه حرکت (یکضرب، دوضرب و مجموع) رکوردهای استاندارد جهانی توسط پولادمردان حاضر در این رقابت، ارتقا یافت و شکسته شد. البته چون اوزان تغییر کرده است و رقابت‌های جهانی 2025 فورده نروژ اولین رویدادی است که با وزن‌بندی‌های جدید فدراسیون جهانی وزنه‌برداری برگزار می‌شود، شاید این شکستن پی‌درپی و عجیب و غریب رکوردهای جهانی اتفاقی طبیعی باشد. فاکتور مثبتی که مطمئناً در سال‌های آتی و رقابت‌های جهانی بعدی شاید به‌ندرت شاهد این حجم از رکوردشکنی باشیم. در حالی که رقبای ما سخت مشغول درهم شکستن رکوردهای جهانی هستند، نمایندگان وزنه‌برداری ایران و تیم رسانه‌ای که مسئول تبلیغات و پوشش این رقابت‌ها است، برای پوشش ضعف و عدم توانمندی نماینده‌های وزنه‌برداری ما در شکستن رکوردهای دنیا، اخبار رکوردشکنی داخلی (رکوردهای ایران) را کنار اخبار و گزارش مسابقه وزنه‌برداران‌مان منتشر می‌کنند! اتفاقی تلخ و تأسف‌برانگیز که نه‌تنها حال وزنه‌برداری و اهالی این رشته را خراب می‌کند، بلکه نتیجه عکس دارد و یک ضدتبلیغ برای ملی‌پوشان شایسته وزنه‌برداری کشورمان در آوردگاه جهانی به‌شمار می‌رود. بدون شک وزنه‌بردارانی که در آوردگاه جهانی حاضر می‌شوند، برای شسکتن رکوردهای جهانی روی تخته می‌روند نه رکوردهای داخلی کشور مطبوع‌شان. بنابراین بد نیست به‌جای پوشاندن نقاط ضعف‌مان با این قبیل ضدتبلیغ‌ها در فضای رسانه‌ای داخلی،  برنامه استاندارد تعریف شده خود را به‌درستی در دستور کار قرار داده و با کسب مدال جهانی و شکستن رکوردهای دنیا دل مردم را شاد کنیم.