ایتالیا نشان داد «نام» نان نمی‌آورد

ایتالیا در شبی که قرار بود 9 گل به نروژ بزند و مستقیم به جام جهانی برسد، در خانه 4 گل خورد تا راهی بازی‌های بی‌رحم پلی‌آف شود. 
روزگاری ایتالیا را به عنوان تیم چهار ستاره دنیا می‌شناختند. 8 حضور در نیمه نهایی جام جهانی که 4 بار آن به قهرمانی منتهی شد. 2 نایب قهرمانی، یک مقام سوم و یک مقام چهارم جام جهانی برای ایتالیا قصر لاجوردی و باشکوهی ساخت تا مردم کشور چکمه خود را در کنار تکنیکی‌های امریکای لاتین قرار داده و ادعای تملک فوتبال را داشته باشند. 
حالا اما خبری از آن هیمنه نیست. آن کاخ، خراب شده و تمام اعتبار گذشته ایتالیا هم همراه با خرابه‌ها زیر آوار دفن شده است. 
ایتالیای بزرگ دو جام جهانی اخیر را از دست داده و حالا حتی برای رسیدن به جام جهانی 48 تیمی هم به دردسر افتاده است. ایتالیا تلاش نکرد خود را به‌روز و نو نگه دارد. گمان می‌کرد نامش برای او نان می‌آورد در حالی که فوتبال بسیار بی‌رحم‌تر از این حرف‌هاست. فوتبال حتی حرمت ایتالیای بزرگ را هم نگه نداشت. شاید سرگذشت ایتالیا، بهترین درس برای ما باشد که گمان نکنیم قطار دنیای فوتبال به احترام ما می‌ایستد. درنگ کنیم، سوت می‌زند و رد می‌شود. همان طور که از کنار نام ایتالیای بزرگ رد شد. برای باقی ماندن در صف اول تلاش فراوانی لازم داریم. از برنامه‌های جدید تا پوست‌اندازی دوره‌ای برای جوان ماندن تیم‌ها و تغییر نسل مدیرانی که باید امروزی و مدرن فکر کنند.
انتهای پیام/