تیم تکواندوی امید در بزنگاه بزرگ
آخرین فرصت چهرههای تکراری؟
تکواندوی ایران در شرایطی قدم به رقابتهای بینالمللی کنیا میگذارد که سایهای از خستگی، تکرار و تردید بر اردوهای تیم ملی امید سنگینی میکند. تورنمنتی که شاید آخرین فرصت برای کادرفنی و بازیکنان تکراری باشد تا ثابت کنند هنوز آیندهای روشن برای این رشته در ردههای پایه باقی مانده است یا نه. ایران که در ماههای گذشته از مسابقات جهانی بزرگسالان تا بازیهای کشورهای اسلامی فراز و فرودهای ملموسی را تجربه کرده، حالا باید در کنیا نشان دهد چرخه امیدسازی همچنان کار میکند یا اینبار زنگ خطر جدیتری برای آینده این رشته به صدا درخواهد آمد. رقابتهای امیدهای جهان از امروز شروع میشود؛ جایی که نمایندگان ایران در اولین روز کار سختی پیش رو دارند. در بخش دختران، روژان گودرزی و سارا صوفی در اوزان ۴۹- و ۷۳+ کیلوگرم مبارزه خواهند کرد و در بخش پسران هم ابوالفضل زندی و امیرمحمد اشرافی در اوزان ۵۸- و ۸۷+ کیلوگرم به میدان میروند. برای زندی که در مسابقات جهانی بزرگسالان با طلایی دیرهنگام ایران را به نایبقهرمانی رساند، این تورنمنت فرصتی برای حفظ روند رو به رشدش است؛ هرچند خستگی ماههای اخیر هنوز از تن او بیرون نرفته است و انتقال از رده بزرگسالان به رده امید میتواند در آمادگی بدنی و آینده او تأثیر منفی بگذارد.
پنجشنبه ۱۳ آذرماه دومین روز رقابتهاست؛ روزی که وزنهای مهمی برای دختران و پسران برگزار میشود. هستی محمدی، امیرعباس رهنما و امیررضا غلامی نمایندگان ایراناند و هر سه در هفتههای اخیر با فشار مسابقات جهانی و اردوها روبهرو بودهاند. با این حال، کادرفنی همچنان اصرار دارد ترکیب ثابتش را حفظ کند؛ تصمیمی که انتقادهایی را درباره نادیده گرفتن نسل جدیدتر به همراه داشته است. روز سوم هم وزنهای حساستری برای ایران روی شیاپچانگ خواهد رفت. مبینا نعمتزاده و ساغر مرادی در بخش دختران و مهدی رزمیان و رادین زینالی در گروه پسران به مصاف رقبا میروند. نعمتزاده که در ماههای گذشته در چند تورنمنت سنگین شرکت کرده، یکی از چهرههایی است که خستگی رقابتهای پیدرپی ممکن است روی عملکردش اثر بگذارد اما مهروز ساعی بیتوجه به این موضوع همچنان روی انتخاب سوگلیاش تأکید داشته است.
شنبه ۱۵ آذرماه آخرین روز مسابقات است؛ روزی که شاید برای تیم ملی امید سرنوشتساز باشد. ساینا کریمی، متین رضایی و محمد علیزاده آخرین نمایندگان ایراناند. کریمی هم از چهرههایی است که تحت فشار حضور در چند میدان متوالی قرار داشته و باید دید خستگی بازیهای کشورهای اسلامی میتواند روی او تأثیر بگذارد یا نه.
طبق قوانین جدید فدراسیون جهانی، قرعهکشی هر روز تنها یک روز قبل از مسابقات انجام میشود و این موضوع برنامهریزی را برای مربیان سختتر کرده است. با این حال، اصلیترین چالش ایران نه قوانین جهانی است و نه شکل برگزاری مسابقات؛ بلکه اصرار بر انتخاب چهرههای تکراری است؛ چهرههایی که در برخی تورنمنتها عملکرد مناسبی داشتند اما خستگی و افت اخیرشان قابل کتمان نیست. تجربه نهچندان موفق تیمهای پایه در بازیهای جوانان بحرین، ناکامی زنان در جهانی و افت عملکرد در بازیهای کشورهای اسلامی باعث شده کنیا به یک آزمون پایان تبدیل شود؛ آزمونی که مشخص میکند آیا این تیم و کادرفنیاش میتوانند پاسخی روشن بدهند یا باید در انتظار تغییراتی جدی در مسیر آینده تکواندوی ایران بود.
انتهای پیام/
پنجشنبه ۱۳ آذرماه دومین روز رقابتهاست؛ روزی که وزنهای مهمی برای دختران و پسران برگزار میشود. هستی محمدی، امیرعباس رهنما و امیررضا غلامی نمایندگان ایراناند و هر سه در هفتههای اخیر با فشار مسابقات جهانی و اردوها روبهرو بودهاند. با این حال، کادرفنی همچنان اصرار دارد ترکیب ثابتش را حفظ کند؛ تصمیمی که انتقادهایی را درباره نادیده گرفتن نسل جدیدتر به همراه داشته است. روز سوم هم وزنهای حساستری برای ایران روی شیاپچانگ خواهد رفت. مبینا نعمتزاده و ساغر مرادی در بخش دختران و مهدی رزمیان و رادین زینالی در گروه پسران به مصاف رقبا میروند. نعمتزاده که در ماههای گذشته در چند تورنمنت سنگین شرکت کرده، یکی از چهرههایی است که خستگی رقابتهای پیدرپی ممکن است روی عملکردش اثر بگذارد اما مهروز ساعی بیتوجه به این موضوع همچنان روی انتخاب سوگلیاش تأکید داشته است.
شنبه ۱۵ آذرماه آخرین روز مسابقات است؛ روزی که شاید برای تیم ملی امید سرنوشتساز باشد. ساینا کریمی، متین رضایی و محمد علیزاده آخرین نمایندگان ایراناند. کریمی هم از چهرههایی است که تحت فشار حضور در چند میدان متوالی قرار داشته و باید دید خستگی بازیهای کشورهای اسلامی میتواند روی او تأثیر بگذارد یا نه.
طبق قوانین جدید فدراسیون جهانی، قرعهکشی هر روز تنها یک روز قبل از مسابقات انجام میشود و این موضوع برنامهریزی را برای مربیان سختتر کرده است. با این حال، اصلیترین چالش ایران نه قوانین جهانی است و نه شکل برگزاری مسابقات؛ بلکه اصرار بر انتخاب چهرههای تکراری است؛ چهرههایی که در برخی تورنمنتها عملکرد مناسبی داشتند اما خستگی و افت اخیرشان قابل کتمان نیست. تجربه نهچندان موفق تیمهای پایه در بازیهای جوانان بحرین، ناکامی زنان در جهانی و افت عملکرد در بازیهای کشورهای اسلامی باعث شده کنیا به یک آزمون پایان تبدیل شود؛ آزمونی که مشخص میکند آیا این تیم و کادرفنیاش میتوانند پاسخی روشن بدهند یا باید در انتظار تغییراتی جدی در مسیر آینده تکواندوی ایران بود.
انتهای پیام/