نکاتی خواندنی از تیمهای حاضر در قرعه کشی ۲۰۲۶
جنجالها و آمارهای جالب از دل تاریخ
قرعهکشی بزرگترین و گستردهترین دوره تاریخ جام جهانی، جمعه در واشنگتن دیسی برگزار میشود، جایی که ۴۸ تیم در تابستان آینده برای فتح جامی که حالا در سه کشور امریکا، کانادا و مکزیک برگزار میشود، صفآرایی خواهند کرد. از ۶۴تیم حاضر در گویها، ۴۲تیم تاکنون جواز حضور گرفتهاند و ۲۲تیم دیگر نیز در پلیآفهای قارهای و بین قارهای ماه مارس برای شش سهمیه باقیمانده رقابت میکنند. سایت اتلتیک در آستانه این رویداد، مجموعهای از نکات جذاب، عجیب، تاریخی و کمتر شنیده شده از همه تیمهای حاضر ارائه کرده که تصویر متفاوتی از این دوره از جام جهانی فوتبال ارائه میدهد.
از اروپا تا آفریقا
آلبانی در پلیآف اروپا شاید غول فوتبال نباشد، اما یک رکورد عجیب دارد؛ کمترین تعداد گل زده برای بهترین گلزن تاریخ یک تیم اروپایی یعنی فقط ۱۸گل توسط ارجون بوهدانی.
در همین قاره، چهرههایی ماندگار نیز حضور دارند. برای مثال ژان دبیه، دروازهبان بلژیکی که در ۱۸۹۲ به دنیا آمد، قدیمیترین بازیکنی است که در فهرست جام جهانی حضور داشته است. در واقع او در اولین دوره جام جهانی یعنی 1930 درسن 38سالگی به میدان رفت. کرواسی هم با جمعیتی کمتر از چهارمیلیون نفر، پدیدهای استثنایی است، تیمی که در شش دوره حضور پس از استقلال، سه بار در جمع سه تیم برتر دنیا قرار گرفته است.
در آفریقا الجزایر یادآور یکی از شرمآورترین خاطرات تاریخ جام جهانی است؛ «رسوایی خیخون» در ۱۹۸۲ که اولین حضور الجزایر در جام جهانی بود و باعث شد از آن پس مسابقات آخر گروهها بهطور همزمان برگزار شود.
از رکوردداران تا شگفتیسازان
برزیل تنها تیمی است که در تمام دورههای جام جهانی حضور داشته و تاریخ جام با آن گره خورده است. آلمان نیز با میروسلاو کلوزه رکورددار گلزنی (۱۶ گل) این رقابتهاست؛، همه گلهایی که او زده، داخل محوطه جریمه بوده است.
در سوی دیگر، کشورهایی حضور دارند که داستانشان بیشتر از فوتبال، رنگ جغرافیا، تاریخ و فرهنگ دارد. برای مثال، کیپوِرد با جمعیت ۵۲۵هزار نفری، بازیکنانی دارد که هر کدام در باشگاهی متفاوت و در چهارده کشور بازی میکنند؛ نمونهای از جهانی شدن فوتبال. کوراسائو نیز رکورد دیگری دارد؛ کوچکترین کشور تاریخ جام جهانی، هم از نظر جمعیت و هم اندازه سرزمین، که در ۲۰۲۶ برای نخستین بار روی صحنه جهانی ظاهر میشود.
اردن بهعنوان یکی از شگفتیهای این دوره، علاوه بر اولین حضورش، نکته فرهنگی مهمی را با خود دارد؛ با صعود اردن، هند به تنها کشوری تبدیل میشود که «یکی از عجایب هفتگانه جدید جهان» را دارد اما هرگز به جام جهانی نرسیده است.
عجایب، رکوردها و روایتها
در جدول نکات برجسته، فوتبال گاهی تنها بهانهای است برای بیان داستانهای عجیب. مثلاً مصر که باید در سال ۱۹۳۰ به اولین جام جهانی میرسید، بهدلیل طوفان در مدیترانه، کشتیاش را از دست داد و از تورنمنت جا ماند. یا هائیتی که تنها حضورش در جام ۱۹۷۴ بود؛ همانجا که ۱۴ گل دریافت کرد و رکوردی نامطلوب از خود ثبت کرد.
غنا و آرژانتین نیز یک وجه مشترک دارند، اسامی دو ستاره آنها در فهرست بدشانسترین پنالتیزنهای جام جهانی دیده میشود. اسامواه گیان و لیونل مسی هر دو 2ضربه پنالتی را در تورنمنتهای مختلف از دست دادهاند.
رکورد طارمی
از ایران نیز یک رکورد جالب در میان این فهرست دیده میشود؛ دیرترین گل تاریخ جام جهانی در وقت قانونی توسط مهدی طارمی در دقیقه ۱۰۳ مقابل انگلیس در جام جهانی ۲۰۲۲.
مورد عجیب ایرلند و سوئیس
جمهوری ایرلند تنها تیمی است که جایگاهش در مرحله گروهی با قرعهکشی تعیین شده، اتفاقی که فقط در سال ۱۹۹۰ رخ داد. سوئیس در سال ۲۰۰۶ رکوردی عجیب ساخت؛ تنها تیمی که بدون دریافت حتی یک گل حذف شد، در ضربات پنالتی برابر اوکراین.
کره جنوبی، ابرقدرت آسیا
از آسیا، کره جنوبی با یازده دوره حضور پیاپی، طولانیترین خط حضور یک تیم خارج از اروپا و امریکای جنوبی را به نام دارد. ژاپن نیز یکی از دو میزبان اولین جام مشترک در تاریخ جام جهانی (۲۰۰۲) بود و اکنون دوباره شاهد برگزاری دومین جام جهانی مشترک است.
در قاره امریکا، مکزیک با میزبانی ۲۰۲۶ رکوردی تاریخی خواهد ساخت: نخستین کشوری که سه بار میزبان جام جهانی شده است. ایالات متحده نیز، علاوهبر میزبانی گسترده، یک رکورد قدیمی دارد: اولین هتتریک تاریخ جام جهانی توسط برت پتنود در سال ۱۹۳۰.
از ناکامان تا موفقیتهای لحظهای
اسکاتلند رکورددار ناکامی است، تیمی که هشت بار به جام جهانی رسیده اما هیچگاه از مرحله گروهی عبور نکرده است. سنگال نیز تنها تیمی است که با وجود امتیاز و تفاضل برابر، با قانون «بازی جوانمردانه» در ۲۰۱۸ حذف شد.
نیوزیلند در جام ۲۰۱۰ نکتهای جذاب داشت؛ تنها تیم بدون شکست تورنمنت بود، اما با سه تساوی حذف شد.
از تیمهای خاص، نیوکالدونیا و سورینام هر کدام چهرهای متفاوت از فوتبال ارائه میدهند؛ در اولی تعداد طوطیها از بازیکنان بیشتر است و در دومی تعداد آبشارها!
روایتهایی از گذشته و حال
در این مجموعه آمار، تاریخ فوتبال بارها با واقعیتهای بیرونی در هم تنیده میشود. مثلاً کلمبیا قرار بود میزبان جام ۱۹۸۶ باشد اما بهدلیل بحران اقتصادی انصراف داد. میزبانی آن جام به مکزیک رسید و از دل آن یکی از رؤیاییترین جامهای تاریخ متولد شد. یا اروگوئه که تنها میزبان تاریخ است که کل بازیها را فقط در یک شهر برگزار کرده است؛ مونتهویدئو در سال ۱۹۳۰.
جالب این است که ازبکستان نیز اولین کشور «دو بار محصور در خشکی» است که به جام جهانی رسیده، کشوری که از هر طرف توسط کشورهایی احاطه شده که خودشان هم محصور در خشکی هستند.
در آستانه قرعهکشی بزرگ
روایتهایی مانند رکورد پُل نیلسن دانمارکی با میانگین گل خارقالعاده ۱.۳۷ در هر بازی، تا پیوندهای جغرافیایی مثل اینکه کوچکترین کشور گلزن تاریخ جام جهانی، جامائیکا است. یا اینکه نروژ تنها تیمی است که برزیل هیچ وقت نتوانسته شکستش دهد. همه این جزئیات تصویری از جهانیترین رویداد ورزشی دنیا میسازند که فراتر از نتایج و جامهاست.
جام جهانی ۲۰۲۶ با ابعاد جدید، میزبانانی متعدد و پراکندگی جغرافیایی وسیعتر از همیشه، قرار است نهفقط یک دوره مسابقات فوتبال، بلکه بازتابی از تاریخ، فرهنگ، سیاست، رویاها و عجایب ملتها باشد. آمار و حقایق منتشر شده در این مطلب نشان میدهد که هر تیم، حتی کوچکترینشان، بخشی از این داستان بزرگ است؛ داستانی که قرار است از تابستان آینده به اوج برسد.
این مجموعه دادهها، بیش از آنکه پیشدرآمد قرعهکشی باشد، یادآوری میکند که جام جهانی میراثی است با یک قرن قدمت اما با هزاران روایت فرعی و در نسخه ۲۰۲۶ قرار است بیش از هر زمان دیگر «جهانی» باشد.
انتهای پیام/
از اروپا تا آفریقا
آلبانی در پلیآف اروپا شاید غول فوتبال نباشد، اما یک رکورد عجیب دارد؛ کمترین تعداد گل زده برای بهترین گلزن تاریخ یک تیم اروپایی یعنی فقط ۱۸گل توسط ارجون بوهدانی.
در همین قاره، چهرههایی ماندگار نیز حضور دارند. برای مثال ژان دبیه، دروازهبان بلژیکی که در ۱۸۹۲ به دنیا آمد، قدیمیترین بازیکنی است که در فهرست جام جهانی حضور داشته است. در واقع او در اولین دوره جام جهانی یعنی 1930 درسن 38سالگی به میدان رفت. کرواسی هم با جمعیتی کمتر از چهارمیلیون نفر، پدیدهای استثنایی است، تیمی که در شش دوره حضور پس از استقلال، سه بار در جمع سه تیم برتر دنیا قرار گرفته است.
در آفریقا الجزایر یادآور یکی از شرمآورترین خاطرات تاریخ جام جهانی است؛ «رسوایی خیخون» در ۱۹۸۲ که اولین حضور الجزایر در جام جهانی بود و باعث شد از آن پس مسابقات آخر گروهها بهطور همزمان برگزار شود.
از رکوردداران تا شگفتیسازان
برزیل تنها تیمی است که در تمام دورههای جام جهانی حضور داشته و تاریخ جام با آن گره خورده است. آلمان نیز با میروسلاو کلوزه رکورددار گلزنی (۱۶ گل) این رقابتهاست؛، همه گلهایی که او زده، داخل محوطه جریمه بوده است.
در سوی دیگر، کشورهایی حضور دارند که داستانشان بیشتر از فوتبال، رنگ جغرافیا، تاریخ و فرهنگ دارد. برای مثال، کیپوِرد با جمعیت ۵۲۵هزار نفری، بازیکنانی دارد که هر کدام در باشگاهی متفاوت و در چهارده کشور بازی میکنند؛ نمونهای از جهانی شدن فوتبال. کوراسائو نیز رکورد دیگری دارد؛ کوچکترین کشور تاریخ جام جهانی، هم از نظر جمعیت و هم اندازه سرزمین، که در ۲۰۲۶ برای نخستین بار روی صحنه جهانی ظاهر میشود.
اردن بهعنوان یکی از شگفتیهای این دوره، علاوه بر اولین حضورش، نکته فرهنگی مهمی را با خود دارد؛ با صعود اردن، هند به تنها کشوری تبدیل میشود که «یکی از عجایب هفتگانه جدید جهان» را دارد اما هرگز به جام جهانی نرسیده است.
عجایب، رکوردها و روایتها
در جدول نکات برجسته، فوتبال گاهی تنها بهانهای است برای بیان داستانهای عجیب. مثلاً مصر که باید در سال ۱۹۳۰ به اولین جام جهانی میرسید، بهدلیل طوفان در مدیترانه، کشتیاش را از دست داد و از تورنمنت جا ماند. یا هائیتی که تنها حضورش در جام ۱۹۷۴ بود؛ همانجا که ۱۴ گل دریافت کرد و رکوردی نامطلوب از خود ثبت کرد.
غنا و آرژانتین نیز یک وجه مشترک دارند، اسامی دو ستاره آنها در فهرست بدشانسترین پنالتیزنهای جام جهانی دیده میشود. اسامواه گیان و لیونل مسی هر دو 2ضربه پنالتی را در تورنمنتهای مختلف از دست دادهاند.
رکورد طارمی
از ایران نیز یک رکورد جالب در میان این فهرست دیده میشود؛ دیرترین گل تاریخ جام جهانی در وقت قانونی توسط مهدی طارمی در دقیقه ۱۰۳ مقابل انگلیس در جام جهانی ۲۰۲۲.
مورد عجیب ایرلند و سوئیس
جمهوری ایرلند تنها تیمی است که جایگاهش در مرحله گروهی با قرعهکشی تعیین شده، اتفاقی که فقط در سال ۱۹۹۰ رخ داد. سوئیس در سال ۲۰۰۶ رکوردی عجیب ساخت؛ تنها تیمی که بدون دریافت حتی یک گل حذف شد، در ضربات پنالتی برابر اوکراین.
کره جنوبی، ابرقدرت آسیا
از آسیا، کره جنوبی با یازده دوره حضور پیاپی، طولانیترین خط حضور یک تیم خارج از اروپا و امریکای جنوبی را به نام دارد. ژاپن نیز یکی از دو میزبان اولین جام مشترک در تاریخ جام جهانی (۲۰۰۲) بود و اکنون دوباره شاهد برگزاری دومین جام جهانی مشترک است.
در قاره امریکا، مکزیک با میزبانی ۲۰۲۶ رکوردی تاریخی خواهد ساخت: نخستین کشوری که سه بار میزبان جام جهانی شده است. ایالات متحده نیز، علاوهبر میزبانی گسترده، یک رکورد قدیمی دارد: اولین هتتریک تاریخ جام جهانی توسط برت پتنود در سال ۱۹۳۰.
از ناکامان تا موفقیتهای لحظهای
اسکاتلند رکورددار ناکامی است، تیمی که هشت بار به جام جهانی رسیده اما هیچگاه از مرحله گروهی عبور نکرده است. سنگال نیز تنها تیمی است که با وجود امتیاز و تفاضل برابر، با قانون «بازی جوانمردانه» در ۲۰۱۸ حذف شد.
نیوزیلند در جام ۲۰۱۰ نکتهای جذاب داشت؛ تنها تیم بدون شکست تورنمنت بود، اما با سه تساوی حذف شد.
از تیمهای خاص، نیوکالدونیا و سورینام هر کدام چهرهای متفاوت از فوتبال ارائه میدهند؛ در اولی تعداد طوطیها از بازیکنان بیشتر است و در دومی تعداد آبشارها!
روایتهایی از گذشته و حال
در این مجموعه آمار، تاریخ فوتبال بارها با واقعیتهای بیرونی در هم تنیده میشود. مثلاً کلمبیا قرار بود میزبان جام ۱۹۸۶ باشد اما بهدلیل بحران اقتصادی انصراف داد. میزبانی آن جام به مکزیک رسید و از دل آن یکی از رؤیاییترین جامهای تاریخ متولد شد. یا اروگوئه که تنها میزبان تاریخ است که کل بازیها را فقط در یک شهر برگزار کرده است؛ مونتهویدئو در سال ۱۹۳۰.
جالب این است که ازبکستان نیز اولین کشور «دو بار محصور در خشکی» است که به جام جهانی رسیده، کشوری که از هر طرف توسط کشورهایی احاطه شده که خودشان هم محصور در خشکی هستند.
در آستانه قرعهکشی بزرگ
روایتهایی مانند رکورد پُل نیلسن دانمارکی با میانگین گل خارقالعاده ۱.۳۷ در هر بازی، تا پیوندهای جغرافیایی مثل اینکه کوچکترین کشور گلزن تاریخ جام جهانی، جامائیکا است. یا اینکه نروژ تنها تیمی است که برزیل هیچ وقت نتوانسته شکستش دهد. همه این جزئیات تصویری از جهانیترین رویداد ورزشی دنیا میسازند که فراتر از نتایج و جامهاست.
جام جهانی ۲۰۲۶ با ابعاد جدید، میزبانانی متعدد و پراکندگی جغرافیایی وسیعتر از همیشه، قرار است نهفقط یک دوره مسابقات فوتبال، بلکه بازتابی از تاریخ، فرهنگ، سیاست، رویاها و عجایب ملتها باشد. آمار و حقایق منتشر شده در این مطلب نشان میدهد که هر تیم، حتی کوچکترینشان، بخشی از این داستان بزرگ است؛ داستانی که قرار است از تابستان آینده به اوج برسد.
این مجموعه دادهها، بیش از آنکه پیشدرآمد قرعهکشی باشد، یادآوری میکند که جام جهانی میراثی است با یک قرن قدمت اما با هزاران روایت فرعی و در نسخه ۲۰۲۶ قرار است بیش از هر زمان دیگر «جهانی» باشد.
انتهای پیام/