مجید سلطانی نائینی

مجید سلطانی نائینی

اخبار

25569
چرا قهرمانان سابق بدمینتون به رشته‌های دیگر مهاجرت می‌کنند؟

چرا قهرمانان سابق بدمینتون به رشته‌های دیگر مهاجرت می‌کنند؟

در سال‌های اخیر موجی آرام اما قابل‌توجه در میان ستاره‌های سابق بدمینتون شکل گرفته است؛ موجی که مقصد آن، رشته‌هایی است که گاهی فشار کمتری دارند و گاهی آینده اقتصادی روشن‌تری پیش روی ورزشکار می‌گذارند. این اتفاق فقط مختص ایران نیست؛ از اروپا تا آسیا، از آمریکای شمالی تا اقیانوسیه، بسیاری از نام‌های بزرگ پس از پایان دوران اوج‌شان مسیر تازه‌ای انتخاب می‌کنند.

دلایل فرار از بدمینتون
بدمینتون ورزشی است با شدت بدنی بالا، حجم تمرین سنگین و فشار روانی مداوم. تغییر جهت‌های انفجاری، پرش‌های متوالی و درگیری دائم با مصدومیت‌ها باعث می‌شود بسیاری از بازیکنان پس از ۳۰ سالگی دیگر توان رقابت با نسل جوان را نداشته باشند. همین نقطه آغاز تصمیمی است که خیلی‌ها دیر یا زود با آن روبه‌رو می‌شوند: ماندن و جنگیدن با بدنی فرسوده، یا انتخاب مسیری که فشارش کمتر و عمرش طولانی‌تر باشد.

اقتصاد ضعیف و خودخواه
از سوی دیگر، اقتصاد بدمینتون  به‌جز در چند کشور محدود شرق آسیا آن‌قدر قدرتمند نیست که ستاره‌ها را تا سال‌های بعد از اوج در زمین نگه دارد: درآمد اسپانسرها، جوایز نقدی و فرصت‌های شغلی در رشته‌هایی مثل تنیس، پیکلبال و پدل یا حتی مربی‌گری در ورزش‌های راکتی دیگر به‌مراتب جذاب‌تر است این وسط مربیانی هستند که برای جذب شاگرد دست به هرکاری می زنند . برای بسیاری از قهرمانان، آینده مالی برنده واقعی میدان است.

ذهن فرسوده می‌شود
عامل مهم دیگر، فرسودگی ذهنی است. سال‌ها سفر، مسابقه‌های فشرده سطح بالا در جهان، فشار نتیجه‌گیری و زندگی خسته کننده در اردوها، ذهن ورزشکار را خسته می‌کند. در چنین شرایطی، تغییر رشته نه‌تنها یک انتخاب ورزشی، بلکه نوعی رهایی روانی است؛ شروعی تازه با الگوهای تمرینی آسان‌تر و فضای آرام‌تر.

تولد رشته‌های جدید
در کنار همه این‌ها، ظهور رشته‌هایی مثل پیکلبال که با سرعت برق‌آسا در حال رشد هستند، مسیر تازه‌ای پیش پای بازیکنان سابق گذاشته است. ورزشی پرطرفدار، کم‌فشار و در حال تبدیل شدن به یک بازار اقتصادی جدی؛ جایی که تجربه و تکنیک بدمینتونی‌ها بسیار سریع تبدیل به موفقیت می‌شود.

مشکل از ورزشکاران نیست
در نهایت، مهاجرت قهرمانان سابق به رشته‌های دیگر نه نشانه ضعف است و نه پایان راه. این تغییر، ادامه طبیعی مسیر یک ورزشکار حرفه‌ای است. گذر از دوران اوج، پیدا کردن چالش جدید و ساختن آینده‌ای که در آن بتوانند با بدن سالم‌تر و آرامش بیشتر ادامه دهند.
بدمینتون همیشه خانه نخست آنان خواهد بود؛ اما خانه‌ای که گاهی برای ادامه زندگی باید در کنارش یک مقصد تازه را هم انتخاب کرد.


انتهای پیام/
دیدگاه ها
آخرین‌های اخبار