جفا به مظلوم‌ترین حلقه

ویدیوی کتک خوردن خبرنگاران توسط کادرفنی تیم نفت و گاز گچساران، جنجالی بزرگ در فوتبال ایران به پا کرد. مدیرعامل این باشگاه البته خیلی سریع عذرخواهی کرد تا ماجرا از این زشت‌تر نشود. اما باید از مدیران فوتبال ایران پرسید؛ این یک مورد فیلم و ویدیویی برای اثبات جرم کادرفنی و بی‌گناهی خبرنگاران وجود داشت.
چند مورد از این دست پیدا می‌شود؟ محمود فکری سرمربی تیم، با وجود دیدن ویدیو، هیچ چیز را گردن نمی‌گرفت و مدام به‌دنبال توجیه کردن بود. در موارد دیگر که ویدیویی در کار نیست و سندی وجود ندارد، تکلیف چیست؟ در آن صورت سرنوشت خبرنگار کتک‌خورده چه می‌شود؟ آیا تضمینی وجود دارد که نه شأن و منزلت خبرنگار بلکه فقط جان و سلامت او حفظ شود؟ دوستانی که قراردادهای چندده و چندصد میلیاردی در این فوتبال می‌بندند و سفره فوتبال را پرنعمت می‌بینند، بدانند خبرنگاران تهرانی و شهرستانی، زندگی را با حقوق ماهیانه 15 تا 25میلیون تومانی می‌گذرانند و تحت هیچ شرایطی نمی‌توان درآمد آنها را با درآمد دیگر حلقه‌های زنجیره فوتبال مقایسه کرد.
حمله به این حلقه مظلوم، جفای مضاعف است و آنها که به خود حق می‌دهند چنین رفتاری با خبرنگار داشته باشند بی‌تردید باید در عرصه فوتبال محدود شوند. گناه خبرنگاری که در همین مورد کتک خورد چه بود؟ آیا غیر از روایت حقیقت؟ عظمت این گناه تا چه اندازه نابخشودنی بود که باید این چنین با او رفتار می‌شد؟
فوتبالی که در هر بخش آن می‌توان هزار کمبود و سوءمدیریت و عدم تدبیر ردیف کرد، چه افتخاری دارد که برای آن باید خبرنگار مورد شماتت قرار گیرد؟ مدیرانی که دلیل اصلی وضعیت فعلی فوتبال هستند با سری بالا و اعتماد به نفس کامل در جامعه می‌گردند و کتکش را باید خبرنگار بخورد آن هم به این دلیل که وضع فعلی را دقیقاً همان‌طور که هست، روایت می‌کند؟
کاش عناصر دیگر دخیل در دایره فوتبال، با لحاظ جمیع موارد و مواهب و مشکلات، محترمانه‌تر با موضوع روایت واقعیت در این فوتبال مواجه شوند.
انتهای پیام/