خریدهای تابستانی، بهترینهای پرسپولیس شدند
نیازمند و ابرقویی تک ستارههای نیمفصل
تیم پرسپولیس به صورت تاریخی همواره پر از بازیکنان شاخص و ستاره بوده که غالباً ملیپوش هم بودهاند. تیم پرسپولیس در دهه 60 و 70 پر از بازیکنان ملیپوش بود تا جایی که در سال 76 و قبل از مسابقات مقدماتی جام جهانی 98 به خاطر ازدیاد ملیپوشانش از رقابتهای لیگ آزادگان کنار کشید تا استقلال قهرمان شود. در عین حال این رویه در دههای 80 و 90 هم ادامه پیدا کرد هر چند با افت نسبی نسبت به آن دو دهه تاریخی همراه بود. در چهار سال اخیر هم پرسپولیس ملیپوش داشته اما به نسبت آن دهههای طلایی بسیار کمتر بوده است.
از ابتدای این فصل و بعد از نقل و انتقالات تابستانی توسط درویش و تیم مدیریتی باشگاه، درباره کیفیت اسکواد پرسپولیس اظهار نظرهای مختلفی صورت گرفت و خیلیها روی این نکته تأکید داشتند که کیفیت نفرات این تیم نسبت به سایر مدعیان ضعیفتر است. با وجود این، هر چه جلوتر رفتیم خلاف این فرضیه اثبات شد؛ چرا که در اردوهای اخیر تیم ملی، پرسپولیس به اندازه تراکتور و بیشتر از هر تیم دیگری ملیپوش داشت و البته با تغییر در کادر فنی متحول شده و به عنوان یک مدعی در پایان نیمفصل قد علم کرد.
با این حال بعد از پایان نیمفصل و با در نظر گرفتن نکات بالا و کیفیت نفرات پرسپولیس از جمله بازیکنان ملیپوش و نفرات خارجی تأثیرگذارش، این سؤال مهم مطرح است که بهترین و کارآمدترین بازیکنان این تیم کدام نفرات بودهاند؟ به صورت خلاصه و عامیانه این سؤال معمولاً بعد از پایان نیمه نخست رقابتهای فصل فوتبالی اینگونه مطرح میشود که بهترین بازیکن نیمفصل اول پرسپولیس کیست؟
با وجود این، نکته اینجاست که خیلی سخت بتوان یک بازیکن را برای این عنوان کاندیدا کرد چه برسد به اینکه انتخابهای بیشتری داشت و بتوان از بین آنها یکی را برگزید. واقعیت اینکه در هفتههای ابتدایی علی علیپور فوقالعاده بود و در شرایطی که تیم پرسپولیس خوب کار نمیکرد و نوسان داشت خوب گل میزد تا جایی که به عنوان مدعی کسب آقای گلی خودش را مطرح کرد. با این حال، موتور گلزنی علیپور از کار افتاد و بعد از حضور اوسمار هیچ گلی نزد تا مشخص شود به نوعی دچار افت شده است.
از بین ستارههای باتجربه، امید عالیشاه در شروع فصل فوقالعاده بود اما یکی دو مصدومیت روند خوبش را قطع کرد و او هم نمیتواند این عنوان را برای خود کند. سروش رفیعی بعد از حضور اوسمار تا حدی متحول شد که هم گل میزند و هم پاس گل میدهد اما تعداد خوب بودنهای او آنقدر نیست که بتوان گفت میتواند یکی از بهترینهای نیمفصل اول باشد. محمدحسین کنعانیزادگان هم ثبات نسبی داشته و با وجود یک مصدومیت میتواند جزو خوبها باشد اما او هم فوقالعاده نبوده است.
از بین بازیکنان خارجی پرسپولیس مارکو باکیچ خوب بود و با نمایشهای مطمئنش خیلی زود اعتماد هاشمیان را جلب کرد و البته با گلزنی مقابل تراکتور نزد هواداران محبوب شد اما مصدومیت باعث شد تا در نیمه راه متوقف شود. بیفوما و اورونوف، دو خارجی دیگری بودند که در برخی مسابقات تک صحنههای درخشان داشتند اما در مجموع طی نیمفصل اول انتظارات را برآورده نکردند.
اما نکته مهم و جالب ماجرا اینجاست که دو خرید پرسپولیس در تابستان را میتوان بهترین بازیکنان نیمفصل اول این تیم نامید. نفر اول بدون شک پیام نیازمند است که از سپاهان و به عنوان یکی از گرانقیمتترین بازیکنان نقل و انتقالات به جمع سرخها پیوست و با وجود از دست دادن نخستین بازی فصل بیشترین تعداد کلینشیت را به نام خود زد. نیازمند در گلهای دریافتی بازیهای لیگ اصلاً مقصر نبود و خیلی کم گل خورد. او در روزهای بد پرسپولیس هم خوب بود و در چند مسابقه با سیوهایش راه پیروزی را هموار کرد. غیر از کیفیت فنی فوقالعاده، شرایط اخلاقی او نیز باعث شد به درجه بالایی از محبوبیت بین هواداران برسد و حالا غیر از اینکه قطعاً عنوان بهترین خرید فصل پرسپولیس را به دست خواهد آورد، بهترین بازیکن نیمفصل اول این تیم نیز به حساب میآید.
نفر دوم هم یک خرید و بازیکنی تازهوارد است.
حسین ابرقویی وقتی به پرسپولیس آمد، همه هواداران و رسانهها انتقاد کردند که این باشگاه باید دنبال بازیکنی در حد نام و اعتبارش باشد و اگر مثلاً بازیکنی مثل فرشاد فرجی را نخواستهاند باید مدافعی نامدارتر و شاخصتر از او جذب کنند. با این حال ابرقویی خیلی زود فیکس شد و فیکس ماند تا بعد از بازگشت پورعلی گنجی از مصدومیت هم مدافع مورد اعتماد هاشمیان و اوسمار باشد. ابرقویی غیر از یک بازی ضعیف پس از حضور در تیم ملی در سایر مسابقات بخصوص دو بازی آخر نیمفصل جزو بهترینهای پرسپولیس بوده و قطعاً بعد از نیازمند بهترین بازیکن نیمفصل اول سرخهاست.
انتهای پیام/