بهترین استفاده از مهاجمی که تنهایی کاری از پیش نمی‌برد
شهاب زاهدی بهترین مکمل برای عیسی!
محمد قراگزلو/ شهاب زاهدی نیم فصل نخست لیگ برتر را با شش گل زده به پایان رساند، آن هم در شرایطی که طی هفته‌های نخست با وجود حضور در ترکیب اصلی اصلاً گل نمی‌زد و بشدت تحت فشار انتقاد رسانه‌ها و هواداران بود.
زاهدی که قبل از بازی نخست نیم فصل دوم در اراک با پیشنهاد ژاپنی مواجه شده بود در سیستم تک مهاجم سرخ‌ها در نوک حمله بازی کرد و با اینکه تکاپوی بسیاری در خط حمله داشت و مثل بیشتر بازی‌های نیم فصل دوم تنها بود در گلزنی ناکام ماند تا دوباره تردیدهایی نسبت به موفقیت او در خط حمله به وجود بیاید.
در شروع بازی و در دقیقه 2 اگر سروش رفیعی در تایمینگ پاس عمقی‌اش دقت می‌کرد شهاب در آفساید نمی‌ماند اما زاهدی هم با وجود قدرت حمل توپ مناسبش خیلی دیر توپ را روی دروازه ریخت، در شرایطی که می‌توانست با پاس به جلوی مناسب ترابی را در موقعیت گلزنی قرار دهد.
دقیقه 19 بازی اگر پاس به جلوی سروش رفیعی به این بازیکن می‌رسید احتمالاً موفق به گلزنی شده بود اما هوشیاری مدافع تیم میزبان اجازه ضربه نهایی را به او نداد.
سه دقیقه بعد با پاس عمقی کنعانی، شهاب به سمت دروازه حریف حرکت کرد و از گوهری هم عبور کرد اما کمک داور بازی به نشانه آفساید پرچم زد. در حرکت آهسته تلویزیونی این آفساید بسیار مشکوک بود و شاید تنها با کشیدین خط توسط کمک داور ویدیویی می‌شد درباره درست بودن تصمیم کمک داور یا رد آن صحبت کرد.
زاهدی در آخرین دقایق نیمه نخست (43) به مرکز زمین نزدیک شده بود و با حرکت پا به توپ دیدنی توپ را جلو برد اما شوت پای چپ او دقیق نبود. او در این صحنه می‌توانست با پاس دادن به همبازیانش موقعیت بهتری برای خود فراهم کند.
در شروع نیمه دوم بیژن حیدری حرکت او را تمارض تشخیص داد و به شهاب کارت داد، در حالی که به نظر می‌رسید این تصمیم سختگیرانه است اما زاهدی واکنشی نشان نداد. او در نیمه نخست هم بعد از خطای واضح و عمدی بازیکن حریف عصبی شده و واکنش نشان داده بود که در بازی‌های قبل از او ندیده بودیم.
در نیمه دوم و در دقیقه 51 زاهدی بهترین موقعیت گلزنی را از دست داد. او با کنترل عالی و پیش بردن توپ می‌توانست با پای چپ ضربه دقیق‌تری به توپ بزند و تیمش را پیش بیندازد اما ضربه ضعیف او را گوهری دفع کرد.
زاهدی در دقیقه 76 جای خود را به نبیل باهویی داد تا شب تلخی را در اراک پشت سر بگذارد و امیدوار به گلزنی در بازی‌های بعدی باشد. البته حالا سؤال اینجاست که با صدور مجوز عیسی آل‌کثیر آیا زاهدی باز هم در ترکیب اصلی تیمش خواهد ماند و کنار عیسی بازی می‌کند یا نیمکت‌نشین خواهد شد؟
اگر زاهدی از پرسپولیس جدا نشود و بماند شاید اتفاقات خوبی برای او و تیمش رخ دهد. مهم‌ترین بحث مربوط به ناکارآمدی زاهدی در خط حمله به تنها بودن او مقابل دروازه حریفان مربوط می‌شود. این مشکلی است که در نیم فصل نخست نیز در مورد او مصداق داشت و در اراک هم نمود پیدا کرد.
زاهدی در زمان تصاحب توپ، یا آنقدر از دروازه دور است یا در محوطه جریمه پشت به دروازه رقیب و دور از هافبک‌های کناری و مرکزی است و امکان بازی کردن با آنها را ندارد.
درست در روزهایی که شهاب به پرسپولیس پیوسته بود برخی مربیان قبلی او بخصوص حمید درخشان تأکید داشتند که زاهدی مهاجم مکمل است و در سیستم تک مهاجم به درد استفاده در پست مهاجم نوک نمی‌خورد. حالا با در نظر گرفتن خصوصیات عیسی آل‌کثیر و قدرت تمام‌کنندگی‌اش شاید اگر شهاب زاهدی به عنوان مهاجم مکمل کنار او بازی کند، با توجه به شرایط بدنی‌اش مدافعان حریف را خسته کرده و درگیر خود کند و فضای بیشتری برای گلزنی آل‌کثیر مهیا شود و این دو بازیکن تبدیل به یک زوج موفق در خط حمله پرسپولیس شوند.
از آخرین باری که پرسپولیس در خط حمله یک زوج موفق داشته نزدیک به شش سال می‌گذرد و بعد از زوج علیپور – طارمی دیگر در این خط دو بازیکن نتوانسته‌اند کنار هم موفق باشند اما با توجه به خصوصیات فیزیکی و مدل بازی زاهدی و قدرت تمام کنندگی آل‌کثیر شاید در صورت حفظ زاهدی در خط حمله پرسپولیس بعد از مدت‌ها شاهد تشکیل یک زوج موفق باشیم.
انتهای پیام/
زاهدی که قبل از بازی نخست نیم فصل دوم در اراک با پیشنهاد ژاپنی مواجه شده بود در سیستم تک مهاجم سرخ‌ها در نوک حمله بازی کرد و با اینکه تکاپوی بسیاری در خط حمله داشت و مثل بیشتر بازی‌های نیم فصل دوم تنها بود در گلزنی ناکام ماند تا دوباره تردیدهایی نسبت به موفقیت او در خط حمله به وجود بیاید.
در شروع بازی و در دقیقه 2 اگر سروش رفیعی در تایمینگ پاس عمقی‌اش دقت می‌کرد شهاب در آفساید نمی‌ماند اما زاهدی هم با وجود قدرت حمل توپ مناسبش خیلی دیر توپ را روی دروازه ریخت، در شرایطی که می‌توانست با پاس به جلوی مناسب ترابی را در موقعیت گلزنی قرار دهد.
دقیقه 19 بازی اگر پاس به جلوی سروش رفیعی به این بازیکن می‌رسید احتمالاً موفق به گلزنی شده بود اما هوشیاری مدافع تیم میزبان اجازه ضربه نهایی را به او نداد.
سه دقیقه بعد با پاس عمقی کنعانی، شهاب به سمت دروازه حریف حرکت کرد و از گوهری هم عبور کرد اما کمک داور بازی به نشانه آفساید پرچم زد. در حرکت آهسته تلویزیونی این آفساید بسیار مشکوک بود و شاید تنها با کشیدین خط توسط کمک داور ویدیویی می‌شد درباره درست بودن تصمیم کمک داور یا رد آن صحبت کرد.
زاهدی در آخرین دقایق نیمه نخست (43) به مرکز زمین نزدیک شده بود و با حرکت پا به توپ دیدنی توپ را جلو برد اما شوت پای چپ او دقیق نبود. او در این صحنه می‌توانست با پاس دادن به همبازیانش موقعیت بهتری برای خود فراهم کند.
در شروع نیمه دوم بیژن حیدری حرکت او را تمارض تشخیص داد و به شهاب کارت داد، در حالی که به نظر می‌رسید این تصمیم سختگیرانه است اما زاهدی واکنشی نشان نداد. او در نیمه نخست هم بعد از خطای واضح و عمدی بازیکن حریف عصبی شده و واکنش نشان داده بود که در بازی‌های قبل از او ندیده بودیم.
در نیمه دوم و در دقیقه 51 زاهدی بهترین موقعیت گلزنی را از دست داد. او با کنترل عالی و پیش بردن توپ می‌توانست با پای چپ ضربه دقیق‌تری به توپ بزند و تیمش را پیش بیندازد اما ضربه ضعیف او را گوهری دفع کرد.
زاهدی در دقیقه 76 جای خود را به نبیل باهویی داد تا شب تلخی را در اراک پشت سر بگذارد و امیدوار به گلزنی در بازی‌های بعدی باشد. البته حالا سؤال اینجاست که با صدور مجوز عیسی آل‌کثیر آیا زاهدی باز هم در ترکیب اصلی تیمش خواهد ماند و کنار عیسی بازی می‌کند یا نیمکت‌نشین خواهد شد؟
اگر زاهدی از پرسپولیس جدا نشود و بماند شاید اتفاقات خوبی برای او و تیمش رخ دهد. مهم‌ترین بحث مربوط به ناکارآمدی زاهدی در خط حمله به تنها بودن او مقابل دروازه حریفان مربوط می‌شود. این مشکلی است که در نیم فصل نخست نیز در مورد او مصداق داشت و در اراک هم نمود پیدا کرد.
زاهدی در زمان تصاحب توپ، یا آنقدر از دروازه دور است یا در محوطه جریمه پشت به دروازه رقیب و دور از هافبک‌های کناری و مرکزی است و امکان بازی کردن با آنها را ندارد.
درست در روزهایی که شهاب به پرسپولیس پیوسته بود برخی مربیان قبلی او بخصوص حمید درخشان تأکید داشتند که زاهدی مهاجم مکمل است و در سیستم تک مهاجم به درد استفاده در پست مهاجم نوک نمی‌خورد. حالا با در نظر گرفتن خصوصیات عیسی آل‌کثیر و قدرت تمام‌کنندگی‌اش شاید اگر شهاب زاهدی به عنوان مهاجم مکمل کنار او بازی کند، با توجه به شرایط بدنی‌اش مدافعان حریف را خسته کرده و درگیر خود کند و فضای بیشتری برای گلزنی آل‌کثیر مهیا شود و این دو بازیکن تبدیل به یک زوج موفق در خط حمله پرسپولیس شوند.
از آخرین باری که پرسپولیس در خط حمله یک زوج موفق داشته نزدیک به شش سال می‌گذرد و بعد از زوج علیپور – طارمی دیگر در این خط دو بازیکن نتوانسته‌اند کنار هم موفق باشند اما با توجه به خصوصیات فیزیکی و مدل بازی زاهدی و قدرت تمام کنندگی آل‌کثیر شاید در صورت حفظ زاهدی در خط حمله پرسپولیس بعد از مدت‌ها شاهد تشکیل یک زوج موفق باشیم.
انتهای پیام/