توپ و تور

5643
لیلرد :در میلواکی تنهام

مصاحبه مفصل دیمین لیلرد درباره ترک پورتلند و حضور در میلواکی

لیلرد :در میلواکی تنهام

دیمین لیلرد اعتراف کرد که در میلواکی تنها است زیرا دوستان نزدیک و خانواده‌اش در کنار او نیستند.

به گزارش ایران ورزشی؛ دیمین لیلرد پس از 11 سال حضور در پورتلند تریل بلیزرز، این تیم را به مقصد میلواکی باکس ترک کرد. اما این ترید، شرایط جدیدی را در زندگی گارد 33 ساله اهل اوکلند ایجاد کرده است.

من گاهی اوقات فکر می‌کنم، سخت‌ترین راه، راهی است که شما باید آن را سپری کنید. وقتی می‌خواهید اوضاع را تغییر دهید. و در طول گذراندن مسیر فصل هستید و با تیمی سرسخت از غرب روبرو می‌شوید، باید بتوانید از این دست اندازها عبور کنید تا مسیر اصلی خودتان را پیدا کنید. ما به این پیروزی نیاز داشتیم.

 

پنج ماه گذشته برای تو چگونه خلاصه شده است؟

ترید به میلواکی یک حرکت واقعی بود. چون بعد از 11 سال من به دنبال فرصتی برای برنده شدن (قهرمانی) بودم. وقتی به تیم جدید آمدم، همه چیز از قبل تثبیت شده نبود چون با یک فضا و یک پرسنل جدید روبرو شدم. وقتی به اینجا آمدم آدرین گریفین تازه اولین فصل خود را به عنوان سرمربی باکس آغاز کرده بود.

بدیهی است که من سعی می‌کنم بفهمم چگونه می‌توانم با یانیس هماهنگ شوم و بخشی از این تیم باشم. این یک فرایند است و فکر می‌کنم که یک تعدیل برای هر دوی ما بوده است. یانیس آنته‌توکومپو به روش خاص خود و من به روش خاص بازی خود عادت کرده‌ام. به نظرم اکنون از اوایل فصل بیش‌تر هاهنگ شده‌ایم و در حال پیشرفت هستیم.

 

زندگی شخصی تو در این مدت چگونه بوده است؟

دوری از بچه‌هایم سخت است. در پورتلند، زندگی من شکل گرفت. زمانی که در آنجا زندگی می‌کردم. بلافاصله بعد از بازی‌ها، بچه‌هایم در کنارم بودند. مادرم، برادرم، پسر عموهایم دائما با آن‌ها در ارتباط بودم. بهترین لحظات زندگی من در پورتلند سپری شد. بعد از تمرینات به خانه مادرم می‌رفتم و در آنجا آرامش پیدا می‌کردم.

 

به نظر می‌رسد دیمین در میلواکی تنها هستی، اینطور نیست؟

قطعا تنها هستم، زیرا من پسری از یک خانواده کاملا نزدیک بهم هستیم و همیشه ارتباط زیادی با هم داشتیم. زمان زیادی را با خانواده‌ام با دوستانم و نزدیکانم سپری می‌کردم. می‌دانید بهترین دوستان من در پورتلند زندگی می‌کنند. زندگی خانوادگی برای من بسیار اولویت دارد اما اکنون تنهایی را کاملا حس می‌کنم اما شما یک فرد بزرگسال هستید و باید مسئولیت تصمیم‌تان را بپذیرید.

 

زندگی در میلواکی چطور است؟

در میلواکی به دور از دوستان و خانواده‌ام سرگرمی چندانی ندارم. بیش‌تر وقتم را در خانه سپری می‌کنم و سرگرمی من تمرین، تماشای بوکس در یوتیوب و بازی‌های ویدیویی است.شاید 100 بار FightHype را از یوتیوب تماشا کرده‌ام و همیشه دعا کنم کاش چیز جدیدی آنجا ببینم. این‌ها باعث دلسردی شما می‌شود اما باید آن را درک کنید که برای چه هدفی مجبور به سپری کردن چنین شرایطی هستید.

 

بعد از اولین بازی پری‌سیزن مقابل لس آنجلس لیکرز، شما واقعا هیجان‌زده به نظر می‌آمدید. آیا فکر می‌کردی این تیم (میلواکی باکس) با مشکل روبرو شود؟

من فکر می‌کردم وضعیت ما مشابه چیزی خواهد بود که اکنون بوستون سلتیکس آن را انجام می‌دهد. اما چیزی که یاد گرفته‌ام این است که برخی از چیزها زمان می‌برند، به ویژه چیزهایی که در نهایت پاداش دارند. ما فراز و نشیب‌های خودمان را داشته‌ایم، ما تغییر مربی داشته‌ایم. من به طور کامل در این تیم هنوز نقش خودم را پیدا نکردم و این بسیار سخت است.

فکر می‌کنم هر ستاره‌ای زمانی که ترید می‌شود با شرایط خاص خود روبرو می‌شود. حالا که به گذشته نگاه می‌کنم، تصور می‌کنم احتمالا وقتی لبران جیمز به میامی رفت چه احساسی با خودش داشت. او مطمئنا می‌دانست که چه کسی در میامی خواهد بود و چه نقشی در تیم دارد. اما من اکنون در میلواکی هنوز در تکاپوی این هستم که ببینم چه کسی هستم و تلاش مداوم برای درک کشف آن خسته‌کننده است.

اما فکر می‌کنم دلگرم‌کننده‌ترین چیز این است که ما بازی‌های زیادی را در این فصل (2023/24) برده‌ایم و این فصل طولانی همچنان ادامه دارد. ما جز سه تیم برتر کنفرانس شرق هستیم، بازی‌های زیادی در پیش داریم و هنوز تا رسیدن به آنچه می‌توانیم باشیم و آنچه که می‌توانیم باشیم فاصله داریم. از آنجایی که داک ریورز تازه به اینجا آمده است، نوعی به هم‌ریختگی و ناهماهنگی داریم اما او پایه جدید را در تیم ایجاد کرده که برای تیم دلگرم‌کننده است. وطیفه من این است که بتوانم روند موثر خود برای تیم را حفظ کنم.

مطمئنا انتقادهایی را که از من می‌شود می‌شنوم مثلا صحبت‌هایی که چرا دیم اینطور بازی می‌کنه؟ اون به خوبی قبل شوت نمی‌زنه. این بخشی از چیزی است که اکنون من در عالی‌ترین زمان کریرم به آن مواجه شده‌ام. اکنون در سنی هستم که می‌توانم از عهده مسئولیت‌هایی که دارم بربیایم. این بخشی از فرایندی است که باید سپری کنم، من در تلاش کامل برای به دست آوردن موفقیت هستم. به پایان رسیدن مشکلات، عبور از آزمایش‌ها، تلاش برای پایان دادن به دشوارها وظیفه‌ی من است. نکته لذت‌بخش این است که شما در جستجوی حقیقت هستید و تظاهر نمی‌کنید.

 

خروج تری استاتس در پری‌سیزن همه را شوکه کرد. شما 9 سال برای او در پورتلند بازی کردید. این چه تاثیری بر روی شما گذاشت؟

حضور او برای من آرامش‌بخش بود، زیرا تری می‌دانست که با تمام افراد حاضر در فرنچایز چگونه رفتار و نقش مهمی در عملکرد آن‌ها داشت. او آزادی عمل زیادی را به من در تیم می‌داد و به خوبی می‌توانست از اسکورینگ و نقش مهم من برای پیشبرد تیم استفاده کند. این حیاتی است که شما نسبت به جایگاه خود شناخت کافی داشته باشید و به نوعی بتوانید بازی را مدیریت کنید.

وقتی تری تیم را ترک کرد. آن بخش از چیزی که ما در بازی آن را انجام می‌دادیم همراه با او رفت. حالا من به خود می‌گفتم: اوکی حالا پلن بازی تیم چیه و ما باید چه کاری انجام بدهیم؟ هدایت کردن تیم کار آسانی نیست. و بازی یک گارد کهنه‌کار با یک گارد با استعداد جوان متفاوت است. پیشرفت تیم و کاری که مجبور به انجام آن هستید و فقط زمان را دارید سپری می‌کنید تا تیم شرایطش بهبود ببخشد (اشاره به ریبلد) واقعا کار سختی است.

من به معنای واقعی کلمه در پورتلند تمام تلاشم را کردم تا بفهمم چگونه بازی را صدا کنم، چگونه تیم را به جلو ببرم. زمان زیادی را تلاش کردم تا مهارتم در افنسیو پیشرفت کند.

 

شما با لمارکوس آلدریج در سال‌های اول کریرتان در پورتلند بازی کردید. آیا این به هیچ وجه شما را برای بازی با یانیس آماده کرد؟

فکر می‌کنم من آن زمان ستاره دوم تیم بودم و در کنار یک بازیکن آل استار قرار داشتم. آلدریج توانایی زیادی در نزدیک به سبد و شوتزنی داشت اما بال‌هندلر نبود اما یانیس بازیکنی با توانایی بال‌هندلینگ است. یانیس در زمین بازی دائما در حال حمله است و بسیار دامیننت عمل می‌کند و در ترانزیشن‌ها بی‌نقص است. در کنار آلدریج ما دائم پیک‌اندرول بازی می‌کردیم، او خیلی سریع خودش را به سبد نزدیک می‌کرد. و مهارت خوبی در شوت سه امتیازی داشت. پیک‌اندرول‌های آلدریج فرصت‌های زیادی را در داخل و پشت خط قوس برای شوتزنی من فراهم می‌کرد. آلدریج یک ستاره تمام عیار بود، وقتی او در زمین حضور داشت کارایی من بیش‌تر می‌شد.

بدیهی است که آلدریج نمی‌توانست در بازی دریبل بزند و بال هندلینگ چندان خوبی نداشت. اما او به خوبی توانایی بلاک را داشت. همچنین جامپ شوتر بود بنابراین در تمام بازی‌ها می‌توانست با پیک‌اندرول‌ها و جامپ‌ شوت‌های خود هر تیمی را به چالش بکشد. بازی با آلدریج آسان‌ بود چون او بال هندلر نبود و این کار را برای من ساده‌تر می‌کرد. اسکرین، پیک‌اندرول، جامپ شوت و بلاک چیزی بود که او برای تیم به ارمغان می‌آورد.

 

رابطه شما با یانیس آنته‌توکومپو چگونه است؟

ما رابطه خوبی داریم و مدام با هم در حال صحبت هستیم. دوستی‌ها و روابط کمی زمان می‌برد. شما باید مراحل ایجاد رابطه را طی کنید. دیوید ونترپول مدت طولانی در پورتلند دستیار بود، من با او رابطه بسیار دوستانه‌ای داشتم همینطور با یوسف نرکیچ و سی‌جی مک‌کالم.

من و یانیس هر دو به اندازه کافی به رشد خود رسیده‌ایم و می‌دانیم که برای موفقیت باید بهترین دوستان هم باشیم. باید بتوانیم با هم کار کنیم و در این زمینه بهتر شویم. اما من حقیقتا فکر نمی‌کنم در سه هفته شما بتوانید بهترین دوست کسی باشید. باید ببینید وقتی شما در بازی کاری را دوست ندارید که من انجام می‌دهم، چگونه به من احترام می‌گذارید و پاسخ می‌دهید. باید ببینید وقتی شما در نقطه ضعف یا قدرت در هنگام بازی کردن هستید، چگونه با شما برخورد می‌کند. وقتی شما بتوانید به درکی از هم برسید که توانایی‌های خود و طرف مقابل را ببینید، آنگاه دوستی شکل می‌گیرد و کاملا به خصوصیات یکدیگر آگاه می‌شوید. من فکر می‌کنم ما هنوز در این روند هستیم. اما با هم حرف می‌زنیم و با هم شوخی‌ می‌کنیم، هر دوی ما می‌خواهیم که به نتیجه برسیم. من در میلواکی یک تازه وارد هستم. فکر می‌کنم اگر او (یانیس) هم به پورتلند می‌آمد، همین شرایط را داشت. من می‌دانم که چه اتفاقی در حال رخ دادن است و او کسی است که سعی دارد به خوبی این را بفهمد و این روند یکسان خواهد بود.

 

شما و یانیس در زمین بازی با هم چگونه هستید؟

من همیشه از نیکولا یوکیچ و جمال ماری به عنوان مثال استفاده می‌کنم، اما آن‌ها شش یا هفت سال با هم همبازی بودند. اما در ابتدا با مشکل مواجه شدند. زمانی یوکیچ در بازی درخشان بود و زمانی ماری. اما آن‌ها به او مرور یاد گرفتند که چگونه در کنار هم باید بازی کنند و زمانی که آن‌ را فهمیدند توانستند قهرمانی را تصاحب کنند.

ما اکنون رابطه خوبی با هم داریم. اما فکر می‌کنم باید زمان بگذرد تا شناختی بیش‌تری از شخصیت و بازی هم پیدا کنیم. وقتی کاملا همدیگر را درک کردیم آنگاه آماده نبرد خواهیم بود. گاهی باید برای هم فداکاری کنیم. وقتی او یک شب بازی 60 امتیازی را پشت سر می‌گذارد من نباید بگویم نه این تیم من یا شب من نیست بلکه باید شرایط بازی را برای همدیگر آسان کنیم و به تداوم عملکرد درخشان یکدیگر کمک کنیم. بنابراین لازم است که رابطه‌مان قوی باشد و در زمین فقط در تلاش برای موفقیت تیم باشیم و خودخواهی نداشته باشیم.

آیا شما معتقدید که این رابطه باعث می‌شود تا تیم بالاترین لول ممکن را در پیروزی به دست آورد؟

کاملا. چون لحظاتی از این موفقیت را داشته‌ایم. فکر می‌کنم امسال بیش از هر چیز یاد گرفتم که مردم بازی ها را تماشا نمی‌کنند. آن‌ها به امتیاز باکس اسکور نگاه می‌کنند، به نکات برجسته نگاه می‌کنند یا به آنچه در مورد بازی‌ها گفته می‌شود نگاه می‌کنند. ما لحظاتی را در این فصل داشتیم که پیک‌اندرول‌های بسیار خوبی داشتیم، بازی بسیار خوبی در کنار هم نشان دادیم. اما این کافی نیست زیرا مردم می‌خواهند دائما آن را تکرار کنید. ما باید این کار را بیش‌تر انجام بدهیم. اما در این فصل روند ما مدوام نبوده و فقط لحظاتی توانستیم در کنار هم (یانیس آنته‌توکومپو) به عنوان هم‌تیمی خوب کار کنیم.

من اولین کسی هستم که به شما می‌گویم فصل پر چالشی تا اینجا بوده است. اما وقتی شما مدام با چالش‌ها مواجه می‌شوید مطمئنا پاداش در راه است. زیرا من به طور درست این کار را انجام می‌دهم. به طور منظم تمرین می‌کنم، از بدنم محافطت می‌کنم، سعی می‌کنم به مردم بی احترامی نکنم و آن‌ها را فریب ندهم. مطئمنم در میلواکی به موفقیت دست خواهم یافت.


انتهای پیام/
دیدگاه ها
آخرین‌های توپ و تور