پرونده سی و یکمین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران بسته شد
چتر حمایت بنیاد نخبگان بر سر هنرمندان جوان
گروه فرهنگی/ آیین اختتامیه و معرفی نخبگان سی و یکمین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران با حضور معاون امور هنری وزارت فرهنگ در دانشگاه بجنورد برگزار شد.
در این مراسم، محمود سالاری معاون امور هنری وزارت فرهنگ، هنرمندان خلاق را آینده‌سازان کشور دانست و عنوان کرد: در حوزه درام، قفل زمان و قفل موقعیت را دو عامل و دلیل جذابیت بیشتر می‌دانند.
قفل زمان یعنی هنرمند در مدتی کوتاه، کاری را انجام دهد و خلق اثر صورت گیرد که این اتفاق در جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران رخ داد و شما هنرمندان موظف شدید در زمان کوتاهی کاری خلاقانه ارائه کنید.
وی خلق اثر هنری را یکی از عوامل جذابیت این رویداد ملی دانست و عنوان کرد: بخشی از جذابیت جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران به سبب خلق اثر در جریان جشنواره است که با این کار، قفل موقعیت صورت می‌گیرد. نمونه این اقدام، برگزاری کارگاه عکاسی جشنواره بود که به واسطه آن، عکاسان در موقعیت قرار گرفتند و خلاقیت تازه‌ای رخ داد. معاون امور هنری وزارت فرهنگ با تأکید براینکه هنرمندان در جشنواره جوانان ایران خود را در معرض دو ویژگی قفل مکان و زمان قرار دادند، افزود: تاریخ هنر نشان داده است آثار هنرمندانی که در آسایش، رفاه و بی‌دغدغگی به سر می‌برند، ماندگار نمی‌شود.
هنرمندان در میان نخبگان قرار می‌گیرند
سالاری همچنین از دست‌اندرکاران استانی و ملی سی و یکمین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران قدردانی کرد و ادامه داد: از بنیاد ملی نخبگان که آرام آرام فضایی را فراهم کرد تا هنرمندان هم در میان نخبگان قرار گیرند، قدردانی می‌کنم.
سال‌ها بود که نخبگی در دانستن ریاضی، فیزیک و علوم‌پایه مختصر می‌شد در حالی که اتفاقاً نخبگی در همه جای دنیا به عالم هنر اختصاص دارد زیرا هنرمند خلق کننده است و این مهم مستلزم نخبگی است.
حدنصاب ارسال آثار شکسته شد
محمد خراسانی‌زاده مدیرکل هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ نیز در این مراسم گفت: جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران اتفاقی مبارک بود که طی چند روز، یک فرآیند منسجم خلق اثر هنری را در یازده رشته شکل داد و در نهایت آثار خلق‌شده روی دیوارهای دانشگاه بجنورد رفت.
وی با بیان اینکه امسال حدنصاب ارسال اثر به دبیرخانه جشنواره شکسته شد، افزود: دیگر اتفاق مهم جشنواره سی و یکم، مشارکت بنیاد ملی نخبگان بود تا برگزیدگان این دوره از جشنواره وارد فرآیند نخبگی شده و از تسهیلات این بنیاد بهره‌مند شوند.
برش
زنگ خطر برای خط پارسی
به صدا درآمده است
کارگاه خوشنویسی سی و یکمین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران با تبادل تجربه عباس نوری هنرمند خوشنویس برای هنرآموزان جوان برگزار شد.
کارگاه‌های یازده‌گانه جشنواره در محل دانشگاه بجنورد برگزار شد و شرکت‌کنندگان در این کارگاه‌ها با بهره‌گیری از تجارب استادان به خلق آثار پرداختند.
عباس نوری استاد کارگاه خوشنویسی و از داوران جشنواره در گفت‌وگو با «ایران» درباره سطح کیفیت خط شرکت‌کنندگان در این کارگاه عنوان کرد: در کارگاه خوشنویسی باوجود تعداد کم شرکت‌کنندگان چند استعداد خیلی خوب شرکت دارند که نویدبخش اتفاق‌های خوب و آینده‌ای درخشان خواهند بود.
وی درباره اینکه چرا در نقاطی از کشورمان خوشنویسی برجسته است اما در نقاط فراوان دیگری با ضعف روبه‌رو است، گفت: رشد خوشنویسی در هر منطقه‌ای مرهون وجود استادان و افراد شاخص مناطق است چراکه خوشنویس‌های مطرح خودشان می‌توانند رشد دهنده هنرمندان دیگر پیرامون‌شان باشند.
این استاد خوشنویس، حمایت جدی از هنرمندان را مؤلفه‌ای تأثیرگذار برای رشد هنر دانست و تأکید کرد: حمایت از هنر شدنی نیست مگر با بها دادن به هنرمندان، یعنی اگر بخواهیم هنر را تمجید کنیم باید هنرمند تمجید شود. اگر در دوره صفویه هنرمندان برجسته‌ای ظهور کرده‌اند به‌خاطر همین توجهی است که پادشاهان آن دوره به هنر داشته‌اند.
نوری در پاسخ به اینکه آینده خوشنویسی چگونه خواهد بود، گفت: چیزی که مشخص است اینکه حال خوشنویسی خوب نیست و طبیعتاً آینده آن هم نمی‌تواند خوب باشد، هرچند نفراتی در بخش‌هایی از استان‌های کشورمان فعال‌اند و تلاش کرده و موفقیت کسب می‌کنند اما اینکه انجمن، توده و تشکل‌های رشد دهنده‌ای در زمینه خوشنویسی را جریان‌سازی کند، این طور نیست.
وی گسترش محافل و جشنواره‌ها و رویدادهای خوشنویسی را ضروری دانست و عنوان کرد: متأسفانه در برخی از استان‌های کم‌برخوردار استاد خوب، همایش، رخداد و کارگاه خوب نیست در حالی که این رخدادها و نمایشگاه‌ها و جایزه‌های خوب می‌تواند موجب رشد و تعالی این هنر باشند. زهرا اروجی هنرآموز ۲۳ ساله‌‌ای است که از همدان در بخش خوشنویسی جشنواره شرکت کرده است. او که سال ۱۴۰۱ همزمان با پذیرفته شدن در رشته روانشناسی، کار خوشنویسی را آغاز کرده، درباره این روند گفت: من در دوران دبیرستان خط خیلی بدی داشتم در حدی که واقعاً ناخوانا بود اما بعد از پذیرفته شدن در دانشگاه به خط علاقه‌مند شدم.