تلفات حملات موشکی ایران به اعتراف خود اسرائیل + جدول

ایران آنلاین: در پی اجرای عملیات «وعده صادق ۳» از سوی جمهوری اسلامی ایران و هدف‌گیری دقیق مواضع راهبردی در سرزمین‌های اشغالی، رسانه‌ها و مقامات رژیم صهیونیستی ناگزیر به اعتراف‌هایی بی‌سابقه شدند؛ اعتراف‌هایی که نه‌تنها نشانه‌ای از تأثیرگذاری این عملیات در میدان نبرد است، بلکه از منظر رسانه‌ای نیز واجد ارزش راهبردی ویژه‌ای در تثبیت گفتمان بازدارندگی ایران تلقی می‌شود.

به گزارش فارس، بر خلاف رویه همیشگی رژیم صهیونیستی در مهار روانی افکار عمومی، حجم خسارات، شواهد میدانی و درز اطلاعات از مراکز امنیتی و اورژانسی، عملاً مدیریت رسانه‌ای تل‌آویو را با اختلال مواجه ساخت و در نهایت، برخی مقام‌های رسمی، رسانه‌های جریان‌اصلی و تحلیل‌گران نظامی این رژیم به شکلی ناخواسته، زبان به اعتراف گشودند؛ اعتراف به میزان اثرگذاری، گستره‌ی جغرافیایی و قدرت تخریب عملیات ایران.

نخست، اثرگذاری مستقیم بر جمعیت شهری به‌عنوان برجسته‌ترین سطح این اعترافات، در صدر توجه رسانه‌ها قرار گرفت. از اصابت موشک به مناطق مسکونی در ریشون لتسیون، زخمی شدن ده‌ها نفر در تل‌آویو، بئر السبع و مراکز میانی، تا کشته شدن یک شهروند اسرائیلی، همه و همه گواهی بر نفوذپذیری سامانه‌های پدافندی رژیم و ناکارآمدی سامانه‌های موسوم به «گنبد آهنین» بود. اذعان رسانه‌هایی، چون یدیعوت آحارونوت، کان ۱۲ و جروزالم پست به وقوع چند موج حمله متوالی ظرف دقایقی کوتاه، عملاً مهر تأییدی بر شکست راهبرد دفاعی اسرائیل در برابر حجم و دقت حملات جمهوری اسلامی ایران است.

در سطح دوم، فراگیری جغرافیایی و ملی عملیات، وجه دیگری از این شکست را آشکار ساخت. از شلیک به تمامی نقاط اسرائیل و تعطیلی فرودگاه‌ها تا مخابره اخبار رسمی از پناه گرفتن مکرر سفیر آمریکا در تل‌آویو، همگی نشان از آن دارد که جمهوری اسلامی توانسته با استفاده از ظرفیت‌های متنوع خود، عمق استراتژیک اراضی اشغالی را در موقعیتی کاملاً ناپایدار و متزلزل قرار دهد. این، همان سطحی از عملیات است که تأثیر آن تنها به میدان نظامی محدود نمی‌ماند و به‌سرعت در لایه‌های امنیتی، روانی و سیاسی نفوذ می‌کند.

سومین سطح، شدت تخریب و خسارات مادی و زیربنایی را شامل می‌شود. ویرانی ۹ ساختمان مسکونی در رامات‌گان، آسیب به صد‌ها واحد دیگر، و اصابت مستقیم به مقر وزارت جنگ اسرائیل ـ آن هم در قلب تل‌آویو ـ نشانه‌ای از تحول کیفی در توان هدف‌گیری جمهوری اسلامی ایران است. اذعان رسانه‌ها به مشاهده‌ی دود از ساختمان وزارت جنگ، تحلیل‌های مربوط به نوع و قدرت کلاهک‌ها و حتی برخی تلاش‌ها برای لاپوشانی ابعاد حادثه، همه گواهی بر آن است که پیام عملیات ایران، نه‌فقط دریافت شده، بلکه به عمق نهاد‌های امنیتی و سیاسی رژیم نیز نفوذ کرده است.

از سوی دیگر، سانسور تصاویر، ممنوعیت پوشش تصویری خسارات و تقلا برای کنترل روایت عمومی، خود به‌تنهایی نشانه‌ای است از اضطراب حاکم بر ساختار تصمیم‌سازی رسانه‌ای رژیم. زمانی که دشمن مجبور به پنهان‌کاری می‌شود، نشان آن است که درک او از قدرت ضربه‌ی دریافتی، به مراتب فراتر از آن چیزی است که به‌ظاهر بیان می‌شود.

در مجموع، محتوای منتشرشده از سوی رسانه‌ها و مقامات رسمی رژیم صهیونیستی ـ از وزیر جنگ تا سخنگوی اورژانس و تحلیل‌گران نظامی ـ به‌وضوح گویای آن است که عملیات ایران، با دامنه وسیع، دقت بالا، قدرت تخریب مؤثر و تأثیر روانی عمیق، سطح تازه‌ای از بازدارندگی فعال را به نمایش گذاشته است؛ سطحی که دشمن را نه‌تنها در میدان، بلکه در جبهه روایت نیز عقب رانده و مجبور به اعتراف‌هایی کرده که در قاموس رسانه‌ای آنها بی‌سابقه محسوب می‌شود.