«ایران» دغدغه رئیس‌جمهوری را به بحث گذاشت
راه‌های حفظ وحدت در پساجنگ
امروز که شبح جنگ همچنان وجود دارد، نمی‌توان به شرایط پیش از جنگ برگشت و باید برای تقویت و حفظ این انسجام تا آنجا که می‌شود کوشید.
ایران آنلاین: اما چه باید کرد؟ تحلیلگران اصولگرا و اصلاح‌طلب پاسخ دادند.
جامعه را باید امیدوار کرد
ارزیابی شما از سطح و اندازه انسجام ملی در کشور چیست؟
حمیدرضا جلایی پور، استاد دانشگاه تهران: چالش اصلی در این مسیر چگونگی اجرا شدن وعده هاست. وعده‌هایی که دولت به مردم داده دو نوع هستند؛ یک نوع از وعده‌ها زمانبر هستند، مانند وعده «رفع تحریم‌ها» یا انداختن اقتصاد کشور به مسیر توسعه. اجرای این وعده‌ها زمان می‌برد و بودجه می‌خواهد. با اینکه دیدیم پیش از جنگ، دولت پنج دوره با آمریکا مذاکره داشت، اما ناگهان اسرائیل جنایتکار و نسل‌کش به خاک ایران حمله کرد.
وعده‌های مربوط به خدمات زیربنایی مانند رفع خاموشی‌ها هم اینجا به پروژه‌های جدید و بودجه نیاز دارند. بنابراین نمی‌شود شعار داد، دولت هم شعار نمی‌دهد. اما دولت وعده‌هایی هم داده است که اجرای آنها عملی است، بودجه نمی‌خواهد و مردم به خاطر اجرانشدن آنها ناراحت هستند. یکی از آنها رفع فیلترینگ و مسأله سرعت و پهنای اینترنت است.
طبق نظرسنجی‌ها برای 50 درصد مردم ایران، اختلال در اینترنت بیشتر از قطع برق ناراحت‌کننده است.
به عبارت دیگر، با اختلال در اینترنت مردم بیشتر از قطع برق آزار می‌بینند. با اینکه وقتی از اقتصاد دانش‌پایه یا اهمیت هوش مصنوعی صحبت می‌شود، باید نسبت اینترنت با آنها را پیدا کرد. به نظرم وضع اینترنت از سال گذشته بهتر نیست.
سؤال این است که چرا سرعت اینترنت بهتر نمی‌شود و چرا فیلترینگ برداشته نمی‌شود؟ مطابق نظرسنجی‌ها، اینها مسائل مهمی برای مردم است. این کارها می‌تواند برای جلب رضایت مردم انجام شود و کارهای دشوار و دارای هزینه و زمانبر هم نیست.
در زمینه انسجام ملی چه بازیگرانی نقش دارند؟
در این زمینه هم مردم نقش دارند و هم حکمرانی و دولت. اما در درجه اول از حکمرانی و دولت انتظار می‌رود، زیرا اختیارات و امکانات بیشتری دارند. هنگام تجاوز اسرائیل، مردم به بهترین صورت از کشور دفاع کردند و اسرائیل تجاوزکار را ناکام گذاشتند. حتی 10 نفر هم در کشور به نفع متجاوز موضع نگرفتند یا اعتراض جمعی انجام ندادند. اما با گذشت بیش از 40 روز از پایان جنگ، بالاخره مردم با برخی گرانی ها روبه‌رو هستند.
رفع فیلترینگ یک پاسخ امیدآفرین خواهد بود. مردم امکانات اینترنتی کشورهای همسایه را با ایران مقایسه می‌کنند. اقدام دیگری که می‌تواند انجام شود و به مردم امید داده شود، تغییر سیاست‌های رسانه‌ای است. از سوی دیگر، سه عامل نقش مؤثری در ناکامی اسرائیل داشت؛ یکی پاسخ قاطع موشکی به دشمن، دوم همکاری مردم در دفاع از ایران و سوم خدمات پایه‌ای مانند تأمین و توزیع آرد و سوخت که دولت به مردم رساند. لذا جلب رضایت مردم مهم‌ترین پایه دفاع ملی ایران در برابر تهدیدات بعدی دشمن است.
در اینجا مردم چه وظیفه‌ای دارند؟
در آن 12 روز، ما در واقع دو نوع جنگ داشتیم؛ یکی جنگ فیزیکی که اسرائیل با هواپیما و موشک انجام می‌داد و دیگری، جنگ روانی و تبلیغاتی دشمن از طریق تلویزیون‌های ماهواره‌ای و متن‌های غیرواقعی در شبکه‌های اجتماعی. متأسفانه حاملان این جنگ روانی دشمن، بعضی ایرانیان وطن‌فروش در رسانه‌های اسرائیلی بودند. اما مردم فریب این ماشین تبلیغاتی را نخوردند. نکته این است که نتانیاهوی جنایتکار و نسل‌کش از توطئه علیه ایران دست برنمی‌دارد و همچنان برای چرخیدن خرج ماشین جنگ روانی و تبلیغاتی‌اش علیه تمامیت ایران، پول خرج می‌کند. در این شرایط، آگاهی و هشیاری مردم است که می‌تواند مانند گذشته تبلیغات این رسانه‌های مزدور را خنثی کند.
حفظ انسجام دوران جنگ در پس از جنگ
محمدعلی ابطحی،عضو مجمع روحانیون مبارز: وحدت و انسجام، دستوری و تصمیمی از بالا نیست. جنگ تحمیلی نشان داد در شرایط خاص، انسجامی غیرقابل پیش‌بینی شکل می‌گیرد و روحیه‌ای نو تزریق می‌شود. اما نگهداری و تداوم آن مستلزم تلاش مستمر و عملی است.
واقعیت این است که جامعه مقاومت کرد. اما در سطح مدیریت، محرک و نیرویی که انسجام را تقویت کند، کمتر دیده شد.
این جای خالی، با گذر زمان بیشتر احساس می‌شود و سؤال این است که چرا در این سال‌ها، اقدام مؤثری برای حفظ و بازسازی وحدت انجام نشده است؟
یکی از نیازهای ملموس جامعه «رفع فیلترینگ» است. در بسیاری از نظرسنجی‌ها بیشترین درخواست مردم همین موضوع بوده است. همچنین، نباید نقش منفی جریان‌های افراطی را نادیده گرفت. دلسوزان جامعه باید جلوی جریانات افراطی ایستادگی کنند و نیازهای واقعی مردم مانند رفع فیلترینگ و توجه به مشکلات اقتصادی را جدی بگیرند، تا مانع کاهش وحدت و انسجام شود.
بازی‌های سیاسی و تهدید وحدت
عباس سلیمی نمین، تحلیلگر سیاسی اصولگرا: با فاصله گرفتن از تجاوز رژیم صهیونیستی، روندها، از فرآیند کاهشی انسجام ملی خبر می‌دهند. این موضوع تا حد زیادی قابل پیش‌بینی بود. زیرا وقتی دشمن در جنگ سخت شکست می‌خورد، به جنگ نرم روی می‌آورد.
در دوران تجاوز اسرائیل، وقتی صهیونیست‌ها علیه ایران وارد عمل شدند، این تهدید برای همه ملموس بود. حتی کسانی که توانمندی سیاسی بالایی نداشتند، می‌فهمیدند که دشمن قصد دارد استقلال و تمامیت ارضی ما را از بین ببرد.
اما پس از شکست در جنگ، این رژیم و گروه‌های وابسته وارد صحنه جدیدی شدند که اقتضائات خاص خود را دارد،. متأسفانه در این مسیر، با وجود چند واسطه، برخی در داخل هم بازی می‌خورند، به این معنی که مسائل فرعی را به موضوع اولویت دار جامعه تبدیل می‌کنند. طوری وانمود می‌شود که گویی مسأله اصلی، چیزی متفاوت از واقعیتی است که همه جامعه لمس می‌کنند.
شرایط ایجاب می‌کند نسبت به حفظ وحدت حساسیت داشته و اجازه ندهیم برخی افراد، بویژه آنان که هویت‌شان با تملق و ریاکاری عجین شده، میدان‌دار تحولات شوند.
انتهای پیام/