روزهای سخت تکواندو

سینا حسینی_ گروه ورزشی: مدیران وقت با اعتماد به نفس کاذب، از «اوضاع مطلوب» سخن می‌گفتند، اما امروز و پس از حذف تلخ ناهید کیانی و آرین سلیمی در رقابت‌های جهانی، واقعیت عریان‌تر از همیشه خود را نشان داده است.

ناکامی این دو ستاره تنها یک شکست ورزشی نیست؛ پیامد مستقیم مدیریتی است که سال‌ها نقد را دشمنی پنداشت و به جای تکیه بر علم و برنامه‌ریزی و اسیر تصمیم‌های غیر اصولی شد. سیستمی که به جای شناسایی و رفع ضعف‌ها، در پی توجیه ناکامی‌ها و حذف منتقدان بود، امروز تاوان بی‌تدبیری خود را در بزرگ‌ترین میدان جهانی می‌پردازد.

 در این میان، نقش مربیان تیم ملی، مهروز ساعی و مجید افلاکی نیز قابل چشم‌پوشی نیست. آنها در ماه‌های منتهی به مسابقات جهانی، به‌جای تمرکز بر آماده‌سازی فنی و روحی ورزشکاران، درگیر حاشیه‌ها و جدل‌های رسانه‌ای شدند و همان مسیر پرخطای رئیس فدراسیون را ادامه دادند. حاصل این بی‌تدبیری، نه‌تنها حذف دو چهره شاخص المپیکی بود، بلکه ضربه‌ای سنگین بر پیکر اعتبار و امید تکواندوی ایران وارد کرد.

 تکواندوی ایران روزگاری نماد غرور و افتخار ورزش کشور بود؛ رشته‌ای که قهرمانانش پرچم سه‌رنگ ایران را بر فراز سکوهای جهانی به اهتزاز درمی‌آوردند. 
 واقعیت انکارناپذیر آن است که اگر در فدراسیون همچنان بر همین پاشنه بچرخد، تکواندوی ایران روزهای دشوارتری را پیش‌رو خواهد داشت. 
آینده این رشته نه با شعار و مصاحبه‌های احساسی، بلکه با تصمیم‌های شجاعانه و اصلاحات ساختاری ساخته می‌شود.  

متن کامل گزارش را اینجا بخوانید.