دستگرمی برای طلسم شکنی بزرگ

گروه ورزشی: یکی از نکات قابل توجه در رقابت‌های تنیس روی میز ریاض، کاهش قابل‌ملاحظه میانگین سنی بسیاری از تیم‌های شرکت‌کننده بود. تیم‌ها با اعزام بازیکنان جوان و مستعد، فرصتی ارزشمند برای ظهور، تجربه‌اندوزی و ارزیابی نسل جدید این رشته فراهم کردند. در ترکیب اعزامی تیم ملی تنیس روی میز ایران نیز بنیامین فرجی، ستایش ایلوخانی و محمد موسوی طاهر به ترتیب با ۱۶، ۱۸ و ۲۱ سال سن به عنوان استعدادهای آینده‌دار راهی این رقابت‌ها شدند. حضور امیرحسین هدایی، شیما صفایی و ندا شهسواری با سنین ۲۷، ۲۲ و ۳۸ سال نیز هرچند میانگین سنی تیم را افزایش داد، اما ترکیب تجربه و جوانی موجب شد تا تیم ملی عملکردی قابل‌تحسین از خود به نمایش بگذارد. اکنون باید دید با این موفقیت، ملی‌پوشان تنیس روی میز ایران در بازی‌های آسیایی نیز قادر به تکرار این درخشش خواهند بود یا اینکه طلسم کسب موفقیت در قاره کهن همچنان پابرجا می‌ماند.

آزمون بزرگ تنیس روی میز در سرزمین سامورایی‌ها

سینا حسینی/ موفقیت ملی‌پوشان تنیس روی میز ایران در بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی، بدون تردید یکی از اتفاقات خوب کاروان ایران رقابت‌های ریاض به شمار می‌رود. کسب دو نشان طلا، یک نقره و دو برنز نشان می‌دهد دختران و پسران تنیس روی میز ایران از توانمندی و پتانسیل لازم برای موفقیت در میادین بزرگ و بین‌المللی برخوردارند. با این حال، در کنار این روزنه امید، پرسشی از سوی منتقدان مطرح است؛ آیا این موفقیت صرفاً در غیاب مدعیان شرق آسیا رقم خورده یا اینکه شاگردان 
لطف‌الله نسبی و لیموچی قادر خواهند بود در بازی‌های آسیایی نیز مقابل حریفان نام‌آشنا همانند ریاض  بدرخشند و مدال‌های خوشرنگ را از آن خود کنند؟
تیم ملی تنیس روی میز ایران در ریاض پس از ترکیه، بیشترین تعداد مدال را کسب کرد؛ اما نگرانی‌هایی وجود دارد که با حضور مدعیان شرق آسیا در بازی‌های آسیایی ناگویای ژاپن، چنین موفقیتی تکرار نشود. بی‌شک رقابت با تیم‌هایی نظیر چین، ژاپن، کره‌‌جنوبی، هنگ‌کنگ و سایر کشورهایی که در رنکینگ آسیایی بالاتر از ایران قرار دارند، بسیار دشوار خواهد بود. از همین رو انتظار می‌رود کادر فنی تیم‌های مردان و زنان با بررسی تخصصی ساختار موجود و رفع ضعف‌ها، مقدمات تحقق رویای مدال‌آوری در ناگویا را فراهم کنند.
هرچند شرایط تیم بانوان تا حدودی بهتر از مردان به نظر می‌رسد، اما بررسی وضعیت هر دو تیم نشان می‌دهد شرط اصلی موفقیت در بازی‌های آسیایی ناگویا، برنامه‌ریزی استاندارد، هدفمند و بلندمدت برای کسب مدال است. به اعتقاد کارشناسان، جایگاه به ‌دست ‌آمده در بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی نباید موجب اعتماد‌به‌نفس کاذب شود؛ چرا که اگر صرفاً به موفقیت دختران و مدال نقره تیم مردان تکیه کنیم، مرتکب اشتباه محاسباتی بزرگی خواهیم شد. این رقابت‌ها تنها یک تورنمنت تدارکاتی برای ارزیابی ملی‌پوشان بود و میدان اصلی نبرد در ناگویای ژاپن خواهد بود.
بدون تردید حضور چهره‌هایی همچون ندا شهسواری، شیما صفایی، برادران عالمیان، امیرحسین هدایی و همچنین بنیامین فرجی که امروز در نقش یک استعداد برجسته در ترکیب تیم ملی قرار گرفته، می‌تواند عامل مهمی در موفقیت باشد. اما باید توجه داشت رقبای آسیایی نیز با تمام توان وارد میدان خواهند شد تا مدال‌های ارزشمند قاره کهن را تصاحب کنند. بی‌شک غرور کاذب و تکیه صرف بر نتایج ریاض می‌تواند به پاشنه‌آشیل ملی‌پوشان در سرزمین سامورایی‌ها تبدیل شود.

نتایج تیم ملی مردان ضعیف بود

 افشین نوروزی
 کارشناس  تنیس روی میز

با اینکه تیم ملی زنان تنیس روی میز در بازی‌های کشورهای اسلامی دو مدال طلای ارزشمند کسب کرد، نتایج تیم مردان ناامیدکننده بود. در دوره گذشته، تیم مردان موفق به کسب مدال طلای تیمی و مدال‌های طلا و نقره انفرادی شده بود، اما این بار تنها توانست مدال‌های برنز و نقره تیمی و دوبل را به دست آورد.
تیم ملی مردان در مسابقه تیمی مقابل قزاقستان، رقیب سنتی خود، با نتیجه ۳-۰ شکست خورد؛ دو بازیکن این تیم همواره در رقابت‌های آسیای میانه مقابل ایرانی‌ها بازی می‌کنند. 
این در حالی است که تیم زنان با تلاش شهسواری با تجربه، دو مدال طلا به دست آورد، اما اکنون پشتوانه‌ای برای انفرادی ندارد.
غیبت نوشاد و نیما در تیم مردان نشان داد که تیم بیش از حد متکی به بازیکنان کلیدی است، در حالی که موفقیت باید بر پایه مسائل فنی و ساختار تیمی باشد. به همین دلیل، بدون حضور برادران عالمیان، مدال تیمی از دست رفت.
هرچند فرجی در تیم ملی مردان در مسابقات قهرمانی آسیا درخشید، اما هنوز به ثبات لازم نرسیده است؛ به طوری که می‌تواند مقابل بازیکن چینی با رنکینگ بالا پیروز شود، اما در برابر بازیکن قزاق شکست بخورد، که این به تجربه و سن او برمی‌گردد.
نکته مهم دیگر، نقش جمیل لطف‌الله‌نسبی است که طی ۱۰ سال گذشته، مانند «آچار فرانسه» تیم ملی مردان عمل کرده است، در حالی که منصور علوی یا میدیا لطف‌الله‌نسبی صرفاً روی کاغذ به عنوان مربی تیم مطرح هستند و در اردوها تنها سرمربی رسمی محسوب می‌شوند.
شاید اکنون وقت آن رسیده باشد که کمیته فنی فدراسیون دوباره فعال شود تا با نظارت دقیق بر عملکرد سرمربیان و تحلیل عملکرد تیم، راهکارهای بهبود ارائه دهد. 
وقت آن است که سرمربیگری تیم ملی از حالت سنتی خارج شده و فرد جدیدی کنار تیم قرار گیرد.

سن فقط یک عدد است

 پیمان حسنی
کارشناس  تنیس روی میز

رشته تنیس روی میز از سال ۱۳۸۲ ورود خود را به رقابت‌های کشورهای اسلامی آغاز کرد و تا سال ۱۴۰۴ با کسب ۱۰ مدال طلا، ۶ نقره و ۵ برنز در بخش زنان و مردان، عنوان سرآمد کشورهای اسلامی را حفظ  کرده است.
در آخرین دوره و در عربستان، بانوان ایران با هدایت سیما لیموچی با کسب ۲ مدال طلا و یک برنز عملکردی درخشان ثبت کردند. ندا شهسواری کاپیتان باتجربه تیم، در کنار شیما صفایی و ستایش ایلوخانی نمایش قابل‌قبولی داشتند. شهسواری ۴۰ ساله با عملکردش بار دیگر نشان داد که جمله‌ «سن فقط یک عدد است» واقعیتی باورپذیر است و او همچنان می‌تواند امید ایران در رقابت‌های جهانی لندن ۲۰۲۶ و المپیک لس‌آنجلس ۲۰۲۸ باشد.
حضور رقبای قدرتمندی از جمله مصر، ترکیه و آذربایجان و نیز چهره‌های شاخصی همچون هند زازا از سوریه و ساهاکیان از لبنان، مسیر دختران ایران را دشوار کرده بود؛ با این حال، کاروان بانوان با پایان‌بندی شیرین و موفق مسابقات را ترک کرد.
اما در اردوی مردان شرایط متفاوت بود؛ غیبت برادران عالمیان تأثیر محسوسی بر ترکیب و نتایج تیم داشت. ناکامی در بخش انفرادی، شکست تیم دو نفره مقابل ترکیه و باخت سنگین در فینال تیمی برابر قزاقستان، مانع از رسیدن تیم ایران به مدال‌های درخشان‌تر شد.
در بخش انفرادی، امیرحسین هدایی در آستانه کسب مدال قرار داشت؛ اما در حالی که با نتیجه ۳–۰ پیش بود، در نهایت بازی را ۴–۳ به بولوسا از الجزایر واگذار کرد. هدایی همراه با بنیامین فرجی در بخش دو نفره نیز با وجود توانایی پیروزی بر ترکیه، شکست خوردند و به مدال برنز بسنده کردند.
در میان چهره‌های برجسته انفرادی مسابقات، می‌توان به عمر عصار از مصر با رنکینگ جهانی ۳۲، گراسیمنکو از قزاقستان با رتبه ۷۴ جهان و مهدی بولوسا از الجزایر اشاره کرد که سطح رقابت‌ها را بسیار بالا برده بودند.

لیموچی: عملکرد دختران در ریاض عالی بود

 مهری رنجبر / سرمربی تیم ملی تنیس روی میز زنان ایران، از کسب دو مدال طلا و یک برنز توسط شاگردانش در بازی‌های کشورهای اسلامی ریاض ابراز رضایت کرد. به گفته او، سطح رقابت‌های تنیس روی میز اصلاً پایین نبود: «عملکرد بچه‌ها با دو مدال طلا و یک برنز واقعاً عالی بود. امسال به دلیل اینکه فدراسیون جهانی امتیاز خوبی برای رقابت‌های ریاض تعیین کرده بود، کشورها با بهترین بازیکنان خود آمده بودند، در حالی که قبلاً این طور نبود. تیم‌های ترکیه، قرقیزستان، آذربایجان، لبنان و حتی عربستان هم بازیکنان مطرح و جوانی آورده بودند که نشان می‌دهد همه کشورها در این رشته سرمایه‌گذاری کرده‌اند.
به گفته لیموچی، شهسواری با تحمل فشار زیاد دو مدال طلا کسب کرد: «ندا به عنوان نفر اول و بازیکن با تجربه تیم، فشار زیادی را تحمل کرد. او در دو فینال انفرادی و مسابقات دوبل شرایط سخت و سنگینی داشت و با ورزشکارانی رقابت کرد که از نظر سنی از او کوچکتر بودند، اما از نظر بدنی در شرایط بسیار خوبی قرار داشتند. حتی بازیکن سوری که زیر پرچم فدراسیون جهانی تمرین می‌کند و در کمپ‌های فدراسیون جهانی آماده شده بود، نیز حضور داشت. ندا تنها ورزشکار ایرانی است که دو مدال طلا در ریاض گرفت وعملکرد فوق‌العاده‌ای داشت.»
سرمربی تیم ملی، بازی‌های کشورهای اسلامی را محک خوبی برای ملی‌پوشان دانست: «ریاض میدان بسیار خوبی برای بچه‌ها بود. آنها در این رقابت‌ها یاد گرفتند که حتی اگر عقب هستند، پا پس نکشند و تا آخرین لحظه بجنگند و اگر جلو هستند، نباید رقبا را دست کم بگیرند. همچنین یاد گرفتند تکنیک‌ها و استراتژی‌ها را در شرایط حساس به درستی اجرا کنند. شک نکنید، بچه‌های ما حتی در بازی‌های آسیایی ناگویا هم می‌توانند از تیم‌های تنیس روی میز چین و ژاپن عبور کنند.»

هدایی:باخت مقابل بلوسا بدشانسی محض بود

 پریسا غفاری/ امیر حسین هدایی این بار در غیاب برادران عالمیان، کاپیتان تیم ملی دربازی‌های کشورهای اسلامی شد و دو مدال نقره و برنز تیمی و دوبل را به گردن انداخت.او ولی هیچ‌گاه شکست مقابل مهدی بلوسا از الجزایر را فراموش نمی‌کند: «این بازیکن فرانسوی است و در کمپ فرانسه تمرین می‌کند.مقابل او سه دست متوالی را بردم اما در دست‌های بعدی با کارهای غیراخلاقی که در زدن سرویس‌های فول و وقفه انداختن بازی انجام داد و اشتباه داوران غیرحرفه‌ای هم به کمکش آمد و در یک بدشانسی محض و غافلگیر کننده، باختم.»
لژیونر کشورمان در خصوص سطح بازی ها هم توضیح می‌دهد: «در این بازی‌ها نفر اول قزاقستان بود که در المپیک پاریس به جمع ۱۶ نفر برتر رسید. عمرعصار نفر هشتم المپیک  نیز بود  که دارنده جایگاه ۲۰ جهان است. الجزایر هم فقط اسم کشور آفریقایی را یدک می‌کشد در حالی که سه نفرش فرانسوی بودند. آنها به‌دلیل امتیاز بالای فدراسیون جهانی در این دوره به ریاض آمدند و همین مسأله سطح رقابت‌ها را بالاتر برد.با این‌حال فکر می‌کنم در فینال تیمی می‌توانستیم بهتر باشیم ولی توپ نچرخید و نایب قهرمان شدیم. معتقدم نتیجه بدی نگرفتیم.»
اما هدایی از میزبانی عربستان گلایه‌مند است: «تیم ایران سه روز زودتر از آغاز رقابت‌های تنیس روی میز به ریاض رسید ولی تا صبح روز بازی به ما سالن تمرین ندادند و همین مسأله فشار زیادی به تیم آورد.زمان بندی هم خوب نبود. من دو ساعت مسابقه انفرادی را پشت سرگذاشتم ۱۰ دقیقه بعد در دوبل شرکت کردم.»

موسوی: بد بودیم و طلا را از دست دادیم

گروه ورزشی / سید محمد موسوی طاهر، لژیونر حاضر در سوپرلیگ تنیس روی میز اتریش، در ترکیب تیم ملی برای حضور در بازی‌های کشورهای اسلامی قرار گرفت. او در جدول ۳۲ نفره بخش انفرادی و در دومین دیدار خود برابر «آلان کورمانگالیف» از قزاقستان قرار گرفت و با نتیجه ۴ بر یک شکست خورد و از دور رقابت‌ها کنار رفت. با این حال، در بخش تیمی، جسارت و عملکرد خوب موسوی باعث شد ایران با شکست الجزایر به دیدار فینال برسد.  او درباره فینالیست شدن تیم ملی در بازی‌های ریاض به خبرنگار «‌ایران» می‌گوید:« به دلیل امتیاز جهانی، سطح این رقابت‌ها بسیار بالا بود. تیم الجزایر هم بازیکنان لژیونرش را همراه خود آورده بود که یکی از آنها در فرانسه بازی می‌کند و بازیکن مطرحی هم است. در مسابقه نیمه‌نهایی، تیم ما می‌توانست زودتر بازی را به نفع خود تمام کند، اما در بازی سوم برابر الجزایر با وجود برتری، امتیاز از دست دادیم و بازی به دست بعدی کشیده شد. دست سرنوشت‌ساز به من رسید و خدا را شکر از تجربه بازی در اروپا استفاده کردم و حریف را شکست دادم.» او سپس درباره دیدار فینال نیز توضیح می‌دهد: «فینال مقابل قزاق‌ها خیلی سخت بود. اصلاً قابل پیش‌بینی نبود و به نظرم هیچ‌کدام از نفرات تیم خوب ظاهر نشدیم و مدال طلا را از دست دادیم.»  این لژیونر کشورمان که به تمرکز بالا، تکنیک‌های فنی و روحیه جنگندگی در زمین مسابقه شناخته می‌شود، امیدوار است بتواند در ترکیب بازی‌های آسیایی حضور داشته باشد: « سطح رقابت‌ها در این بازی‌ها همیشه وحشتناک بالاست، چون تمامی بازیکنان دارای عناوین برتر رنکینگ جهانی شرکت می‌کنند و قابل پیش‌بینی نیست.»

جوانان تنیس روی میز تجربه‌های بیشتری از ما دارند
شهسواری: امیدوارم مدال‌ها را در ناگویا تکرار کنیم

 گروه ورزشی/ تیم ملی تنیس روی میز زنان در بازی‌های کشورهای اسلامی خیره‌کننده ظاهر شد که اوج آن کسب مدال طلای انفرادی توسط کاپیتان ندا شهسواری بود. او در دیداری نفس‌گیر موفق شد هند زازا، نماینده سوریه را شکست دهد. شهسواری پس از این موفقیت و درخشش در ریاض به خبرنگار «ایران» می‌گوید: «برخلاف دوره‌های گذشته، سطح این مسابقات بسیار بالا بود؛ زیرا فدراسیون جهانی امتیازات ویژه‌ای برای بخش انفرادی در رده‌بندی جهانی در نظر گرفته بود و همین موضوع باعث شد بازیکنان سطح بالا در این دوره شرکت کنند. به عنوان مثال، کشوری مانند مصر که معمولاً در این مسابقات شرکت نمی‌کرد، بهترین نفرات خود را اعزام کرده بود.»
 اما این تنها مدال ندا شهسواری نبود؛ او به همراه شیما صفایی با شکست تیم قهرمان اروپا موفق به کسب مدال طلای دوبل نیز شد: «در فینال دوبل، تیم ترکیه که دو بار قهرمان اروپا شده بود را مغلوب کردیم. هرچند ست اول را واگذار کردیم اما هماهنگی من و شیما موجب شد نتیجه بازی به سود ما تغییر کند. این دیدار نیز بسیار سخت بود. نکته جالب این بود که در بخش تیمی، در مرحله نیمه‌نهایی مقابل همین تیم شکست خورده بودیم و مدال برنز گرفتیم.»
 شهسواری درباره امکان تکرار این مدال‌ها در بازی‌های آسیایی ناگویا نیز توضیح داد: «هرچند رقبای اصلی ما در سطح جهانی و آسیایی کشورهای شرق آسیا هستند، ولی هیچ چیز دست‌نیافتنی نیست. اگر با جذب اسپانسر بتوانیم در تورنمنت‌های بیشتری شرکت کنیم، با سبک بازی حریفان آشنایی بیشتری پیدا خواهیم کرد و این تجربه‌ می‌تواند کمک بزرگی به ما باشد. البته همه اینها بستگی کامل به جذب اسپانسر دارد. باور کنید بازیکنان جوان ما اکنون به دلیل حضور در مسابقات بیشتر، تجربه‌شان از ما نیز بالاتر رفته است. امیدوارم بتوانیم این مدال‌ها را دوباره تکرار کنیم.»

رقیب سوری در انفرادی بیش از انتظار ظاهر شد
صفایی: با تیم کامل، شانس مدال‌آوری زنان بالا می‌رود

 گروه ورزشی/ شیما صفایی، لژیونر تنیس روی میز کشورمان، پس از کسب مدال طلای دوبل و برنز تیمی در بازی‌های کشورهای اسلامی، به تهران بازنگشت و مستقیماً راهی پاریس شد تا با تیم کوئیمپر در لیگ پرو A فرانسه به میدان برود. این بازیکن درباره کسب دو مدال در این بازی‌ها به «ایران» می‌گوید:«پیش از آغاز مسابقات، روی تیم‌های مصر و ترکیه حساب باز کرده بودیم؛ اما مصری‌ها در یک‌چهارم نهایی به مالدیو باختند و ما در فینال به ترکیه رسیدیم. ترک‌ها نیز تیم جوانان و قهرمان اروپا را به ریاض آورده بودند. جدال سختی بود، اما باید گفت شکست در نیمه‌نهایی تیمی مقابل این تیم، کمک شایانی به پیروزی ما در فینال کرد.»
با این حال، بازیکن مستعد کشورمان در انفرادی نتوانست روی سکو برود:«در یک‌چهارم نهایی به رقیب سوریه، فینالیست این بازی‌ها، برخورد کردم که عالی و بیش از حد انتظار ظاهر شد. در گیم پنجم ۹-۸ جلو بودم اما دو اشتباه مکرر باعث باختم شد. ضمن اینکه دو گیم را با نتیجه ۱۱-۶ و ۱۱-۷ بردم و دو دست دیگر را با ۱۱-۹ و ۱۱-۱۰ واگذار کردم. خیلی حیف شد، ولی از عملکردم راضی‌ام.»
صفایی امیدوار است این‌بار طلسم مدال نگرفتن بانوان در ناگویا شکسته شود:«نباید فراموش کرد که در بازی‌های آسیایی بهترین‌های جهان حضور دارند و حتی مسابقات جهانی برای ما راحت‌تر است. نکته مهم، اعزام تیم با نفرات کامل است؛ دوره قبل در هانگژو تنها فرد اعزامی بودم و در همان دور اول به نفر دوم جهان برخورد کردم. اگر با تیم کامل برویم، شاید بتوانیم در دوبل یا تیمی مدال کسب کنیم.»

به ترکیه نمی‌خوردیم، فینالیست می‌شدیم
ایلوخانی: دوست دارم مثل بنیامین باشم

گروه ورزشی / ستایش ایلوخانی، ملی‌پوش ۱۸ ساله تنیس روی میز ایران، برای اولین‌ بار توانست در کنار بزرگان این رشته قرار بگیرد و در بازی‌های کشورهای اسلامی مدال برنز تیمی کسب کند. 
او پس از بازگشت به تهران به خبرنگار «ایران» می‌گوید:« تیم‌های بسیار قدرتمندی از قزاقستان، ترکیه، مصر و نیجریه حضور داشتند و با وجود اینکه عملکرد خوبی در بخش تیمی داشتیم، اما در نهایت مقابل ترکیه شکست خوردیم و به مقام سوم رضایت دادیم. به نظرم اگر در نیمه‌نهایی به ترک‌ها نمی‌خوردیم، می‌توانستیم فینالیست شویم.»
او با وجود کسب مدال برنز این رقابت‌ها، نگران مسابقات انتخابی ۱۶ آذر تیم ملی است: «این رقابت‌ها برای انتخابی مسابقات لندن است که به مناسبت صدمین سالگرد تأسیس فدراسیون جهانی برگزار می‌شود. دوست دارم در این رویداد پیراهن تیم ملی را بر تن کنم، چون رقابت با بزرگان دنیا لذت خاص خود را دارد و سطح بازی در رده بزرگسالان با جوانان متفاوت است.»
ایلوخانی حضور در بازی‌های کشورهای اسلامی را تجربه‌ای ارزشمند می‌داند:
« قرار گرفتن در فهرست نهایی اعزامی‌ها برایم بسیار خوشحال‌کننده بود، کنار شهسواری و صفایی تجربیات گرانبهایی آموختم و این موضوع برایم حس خوبی داشت. حالا آرزو دارم مثل بنیامین فرجی، بزرگان تنیس روی میز جهان را شکست بدهم. البته در رده جوانان با شکست دادن نفر ۲۸ جهان از کره، این حس را تجربه کرده‌ام اما غلبه بر بزرگان در رده بزرگسالان طعم دیگری دارد.»