شگفتیسازان نسل z جام جهانی
طلوع تیمهایی که تاریخ نگاری می کنند
جام جهانی ۲۰۲۶، که با حضور ۴۸ تیم برگزار خواهد شد، حتی پیش از آغاز رسمی، به یکی از متفاوتترین دورههای این رقابتها تبدیل شده است.
گروه ورزشی: در آستانه برگزاری قرعهکشی در واشنگتن دیسی، غیبت کشورهایی پرجمعیت همچون چین، هند، نیجریه، پاکستان و اندونزی، گواهی بر پیچیدگی و غیرقابلپیشبینی بودن مسیر دشوار رقابتهای مقدماتی است. از میان ۲۰۹ کشور شرکتکننده، تنها ۶۴ تیم برای کسب ۴۸ جایگاه نهایی به رقابت ادامه میدهند؛ جایگاههایی که پس از انجام پلیآفها تکمیل خواهند شد.
آنچه جام ۲۰۲۶ را جذابتر میسازد، ظهور تیمهایی است که برای اولین بار در صحنه جهانی فوتبال حضور خواهند داشت. کوراسائو با جمعیتی بالغ بر ۱۵۵ هزار نفر، کوچکترین کشور راه یافته به جام جهانی است. دیک ادووکات ۷۸ ساله، سکان هدایت این تیم را بر عهده دارد؛ مربیای که سابقه هدایت ۸ تیم ملی را در کارنامه خود دارد و صعود با کوراسائو را «دیوانهوارترین موفقیت دوران مربیگری» خود میخواند. کیپورد نیز با پیروزی قاطع بر اسواتینی، دیگر شگفتیآفرین آفریقایی، جواز حضور در این تورنمنت را به دست آورد؛ تیمی که سالهاست با تکیه بر بازیکنان شاغل در لیگهای خارجی، مسیر پیشرفت خود را هموار کرده است.
در قاره آسیا، اردن پس از درخشش در جام ملتهای ۲۰۲۳ و حذف تیم کرهجنوبی تحت هدایت یورگن کلینزمن، اولین صعود تاریخی خود به جام جهانی را جشن گرفت. ازبکستان نیز پس از سالها ناکامی، سرانجام تحت هدایت فابیو کاناوارو، به جمع بزرگان فوتبال جهان خواهد پیوست. در سوی دیگر این میدان، داستانهایی از مقاومت و امید نیز به چشم میخورد. هائیتی، با وجود شرایط دشوار داخلی و بحران انسانی، برای اولین بار پس از سال ۱۹۷۴ به جام جهانی راه یافته است و کنگوی دموکراتیک نیز تنها یک گام تا بازگشت به بزرگترین صحنه فوتبال جهان فاصله دارد. عراق، سورینام و کالدونیای جدید نیز در پلیآفهای بینقارهای، آخرین امیدهای خود را جستوجو میکنند. جام جهانی ۲۰۲۶ صرفاً یک تورنمنت بزرگتر نیست، بلکه صحنهای است برای آغاز روایتهایی نو، که چه بسا آینده فوتبال جهان را دگرگون سازند.
انتهای پیام/