دستمزد داوران شرم‌آور است
خیلی‌ها فکر می‌کنند کوپال ناظمی به تشویق گلاره داور شده و همیشه از او مشاوره می‌گیرد، اما خود گلاره در تمامی مصاحبه‌هایش به این نکته اشاره دارد که بخش اعظم افتخاراتش را مدیون برادری است که همیشه به او کمک کرده و مشاوره داده است.
قراربود در فصل جاری دستمزدتان دو برابر شود اما این اتفاق نیفتاد به نظرتان مشکل کجاست؟
قرار بود دستمزد دو برابر شود، مصوبه هیأت رئیسه را هم داشت، اما مثل همیشه پرداخت نشد! عوامل مختلفی می‌تواند دخیل باشد از جمله اینکه منابع مالی در فدراسیون فوتبال محدود است و اینکه مباحث داوری و همچنین جامعه داوری خیلی اهمیت زیادی برای فدراسیون فوتبال ندارد.
گفته می‌شود اسپانسر داوران پول خوبی به کمیته داوران داده است، اما همچنان شاهد مشکلات زیادی در مورد حتی البسه داوران هستیم!
بله اسپانسر داوری پول خوبی داده که اگر تمام آن پول وارد بدنه داوری می‌شد خیلی کمک حال داوران بود و باعث افزایش دستمزد آنها می‌شد، ولی متأسفانه اقتصاد فوتبال ما، اقتصاد بیماری است؛ مهم‌ترین مسأله که حق پخش تلویزیونی است به فوتبال داده نمی‌شود و عملاً فوتبال ما درآمد چندانی ندارد. به همین دلیل پولی که به عنوان اسپانسر داوری وارد چرخه فوتبال می‌شود صرفاً برای داوری هزینه نمی‌شود و خیلی از جاها می‌بینیم اکثر این پول صرف داوری نشده و صرف امور دیگر می‌شود، اعم از تیم‌های پایه، فوتسال یا فوتبال ساحلی و در کل هر کجا نیازی باشد، این پول هزینه می‌شود و شاید درصد کمی وارد عرصه داوری شود.
مشکل دیگر هم این است که مدیران فدراسیون می‌گویند ما فلان قدر برای هر بازی هزینه می‌کنیم، اما با هزینه‌ای که می‌شود پولی در جیب داوران به عنوان دستمزد نمی‌رود.
داوران کشورهای همسایه چند برابر شما دستمزد می‌گیرند؟
مبالغ داوری ما با کشورهای همسایه اصلاً قابل قیاس نیست، مثلاً درعربستان می‌بینیم آن قدر حرفه‌ای شدند که داوران نخبه اروپایی را می‌آورند و در لیگ‌شان استخدام می‌کنند. برای مثال آقای مارک کلاتنبرگ قضاوت در انگلستان را رها کرده و ترجیح می‌دهد درعربستان قضاوت کند (چون دستمزد بسیار خوبی به او می‌دهند) یا در کشورهای شرق آسیا مثل ژاپن یا کره، داوری حرفه‌ای شده و شغل محسوب می‌شود و مبالغشان چندین برابر مبالغی است که ما می‌گیریم و اصلاً قابل قیاس نیست. کشورهای اروپایی در این مورد سرآمد هستند و ارقام نجومی می‌گیرند اما دستمزد ما آن قدر کم است که از گفتن آن شرم‌مان می‌شود.
روزنامه نگار: مهدیه دریابیگی
منبع: روزنامه ایران
انتهای پیام/