کارشناس مذهبی در گفت‌وگو با «ایران آنلاین» مطرح کرد؛
امام کاظم (ع)؛ الگوی صبر راهبردی و مقاومت فرهنگی
حجت‌الاسلام مشکاتی گفت: برجسته‌ترین ویژگی امام موسی کاظم (ع)، صبر راهبردی ۳۵ ساله و بردباری بی‌نظیرشان در برابر ظلم و ستم حاکمان عباسی است.
حجت‌الاسلام محمدباقر مشکاتی مشاور علمی معاونت فرهنگی آستان مقدس فاطمی و کارشناس مذهبی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایران آنلاین درباره ویژگی‌ها و خصلت‌های برجسته امام موسی کاظم (ع) گفت: ایشان هفتمین امام شیعیان، به واسطه ویژگی‌های منحصر به فرد شخصیتی و شرایط خاص دوران امامتشان، جایگاهی ویژه در تاریخ اسلام و شیعه دارند. شاید برجسته‌ترین ویژگی ایشان، صبر راهبردی ۳۵ ساله و بردباری بی‌نظیرشان در برابر ظلم و ستم حاکمان عباسی باشد.
وی ادامه داد: ایشان سال‌ها در زندان و تبعید به سر بردند و شکنجه‌های بسیاری متحمل شدند، اما هیچ‌گاه ذره‌ای از مسیر حق منحرف نشدند و همواره با تدابیر خاصی به مردم آموزهای دینی را تبلیغ و ترویج می‌نمودند. امام کاظم (ع) همواره به نیازمندان توجه ویژه‌ای داشتند و بخش اعظم اموال خود را صرف کمک به آن‌ها می‌کردند. ایشان معتقد بودند که کمک به فقرا و مستمندان، یکی از مهم‌ترین عبادات است. این شخصیت بزرگوار به ترویج علم و دانش بسیار اهمیت می‌دادند و شاگردان بسیاری تربیت کردند. ایشان در علوم مختلف از جمله اخلاق و فقه، اصول، کلام و تفسیر قرآن، احادیث و آثار ارزشمندی از خود به یادگار گذاشتند.
این کارشناس مذهبی افزود: در دوران امامت ایشان، بدعت‌ها و انحرافات بسیاری در دین اسلام رواج یافته بود. امام کاظم علیه السلام با جدیت تمام با این انحرافات مبارزه کردند و مردم را به سوی حق و حقیقت هدایت کردند. ایشان همواره بر اهمیت اخلاق نیکو تاکید می‌کردند و خود نیز الگوی کاملی از اخلاق اسلامی بودند. مهربانی، فروبردن خشم و بخشندگی، از جمله ویژگی‌های بارز اخلاقی امام کاظم (ع) بود.
حجت‌الاسلام مشکاتی درباره شرایط دوران امامت امام کاظم (ع) بیان کرد: دوران امامت امام کاظم (ع)، مصادف با اوج قدرت بنی عباس بود. این خاندان، با ظلم و ستم بسیاری بر شیعیان حکومت می‌کردند و امامان را تحت فشار قرار می‌دادند. برخلاف برخی از امامان دیگر که بیشتر دوران امامتشان را در مدینه یا مکه گذراندند، ایشان بیشتر عمر خود را در زندان و تبعید به سر بردند. این شرایط سخت، فرصت‌های امام را برای فعالیت‌های آشکار محدود می‌کرد. اما برخلاف آنچه به اذهان عموم مردم شکل گرفته؛ امام موسی کاظم (ع)، با صبر راهبردی و بردباری بی‌نظیر، علم و دانش فراوان، اخلاق نیکو و مبارزه با بدعت‌ها، الگویی بی‌بدیل از مقاومت فرهنگی برای شیعیان هستند. زندگی پر از رنج و مشقت ایشان، نشان از استقامت و پایداری در راه حق دارد.
وی درباره درس‌هایی امام کاظم (ع) برای شیعیان اظهار کرد: امام موسی کاظم (ع) با تحمل سختی‌های فراوان در دوران امامت خود، درس‌های ارزشمندی را به مسلمانان آموختند که تا ابد الهام‌بخش خواهد بود. ایشان با تحمل سال‌ها زندان و شکنجه، نشان دادند که صبر و استقامت در برابر ظلم و ستم، از مهم‌ترین ویژگی‌های یک مؤمن است. ایشان با این عمل، به مسلمانان آموختند که در برابر سختی‌ها و مشکلات، نباید تسلیم شوند و همواره امیدوار به آینده باشند.
مشاور علمی معاونت فرهنگی آستان مقدس فاطمی افزود: زندگی امام کاظم (ع) در زندان، نشان داد که ایمان واقعی، در شرایط سخت و آزمایش‌ها، بیش از پیش آشکار می‌شود. ایشان با حفظ ایمان خود در سخت‌ترین شرایط، به مسلمانان آموختند که ایمان، قوی‌ترین سلاح در برابر مشکلات است. امام کاظم (ع) با مبارزه با ظلم و ستم حاکمان عباسی، به مسلمانان آموختند که مبارزه با ظلم و ستم، یک وظیفه دینی است و هر فرد مسلمان باید در حد توان خود برای برپایی عدالت تلاش کند.
وی در ادامه عنوان کرد: امام کاظم (ع) با تربیت شاگردان فراوان و ارائه آثار و احادیث ارزشمند، به مسلمانان نشان دادند که علم و دانش، از مهم‌ترین ابزارهای مبارزه با جهل و خرافات و پیشرفت ممالک اسلامی است. همچنین با بخشیدن اموال خود به فقرا و مستمندان، به مسلمانان آموختند که کمک به نیازمندان، از مهم‌ترین عبادات است و هر فرد مسلمان باید در حد توان خود به دیگران کمک کند. امام کاظم (ع) با رفتار نیکو و پسندیده خود، به مسلمانان آموختند که اخلاق نیکو و کظم غیظ، از مهم‌ترین ویژگی‌های یک مسلمان است و هر فرد مسلمان باید در همه حال، رفتار شایسته‌ای داشته باشد. در مجموع، زندگی امام کاظم (ع)، الگوی کاملی از یک انسان کامل و مومن است. ایشان با تحمل سختی‌ها و مشکلات فراوان، به مسلمانان آموختند که چگونه در برابر ظلم و ستم مقاومت فرهنگی پیشه کنند، ایمان خود را حفظ کنند و در راه خدا تلاش کنند.
حجت‌الاسلام مشکاتی درباره اینکه چرا امام کاظم (ع) ملقب به کاظم، باب الحوائج و عبد صالح هستند، اظهار کرد: علت این القاب زیبا و پر معنا، ویژگی‌های برجسته و ابعاد شخصیتی والای امام موسی کاظم (ع) است. هر یک از این القاب، به جنبه خاصی از زندگی و شخصیت آن حضرت اشاره دارد. لقب کاظم به معنای فروخورنده خشم است. امام کاظم (ع) با وجود همه ظلم و ستمی که از سوی حاکمان عباسی متحمل شدند، همواره خشم خود را فرو می‌خوردند و با صبر و بردباری به مقابله با مشکلات می‌پرداختند. این صبر و بردباری مثال‌زدنی در مواجه با توهین‌ها و زخم زبان و تمردها، ایشان را به الگویی کامل برای همه مؤمنان تبدیل کرده است.
وی ادامه داد: باب الحوائج به معنای درگاه حاجات است. ایشان در زمان حیات ظاهری‌شان همواره خود را در منزل و مسجد در معرض عموم حتی غیر شیعیان و اهل سنت قرار می‌دادند و رفع و رجوع حاجات و انواع مشکلات قرار می‌دادند و حتی در سخت‌ترین شرایط نیز مردمان امیدوار و پناهنده را ناامید نمی‌کردند. شیعیان با اعتقاد راسخ به کرامت و شفاعت امام کاظم (ع)، حاجات خود را به ایشان عرضه می‌کنند و به استجابت آن امیدوار هستند. این لقب نشان‌دهنده جایگاه والای امام در دل شیعیان و توسل آن‌ها به آن حضرت در همه اعصار است.
این کارشناس مذهبی افزود: عبد صالح به معنای بنده صالح خدا است. امام کاظم (ع) به دلیل عبادت خالصانه و پیوسته، تقوای الهی و عمل به دستورات دین، به این لقب مشهور شدند. ایشان الگویی کامل از یک بنده صالح و مطیع خدا بودند. این سه لقب مهم‌ترین و مشهورترین القاب امام کاظم (ع) هستند که هر کدام به جنبه خاصی از شخصیت والای ایشان اشاره دارد. این القاب، نشان‌دهنده مقام شامخ و جایگاه رفیع امام در نزد شیعیان است.
انتهای پیام/