«ایران آنلاین» گزارش میدهد؛
آیا عشایر میتوانند خودرو با تعرفه صفر وارد کنند؟

جامعه عشایری به دنبال تصویب طرحی در مجلس و دولت است که بتواند خودروهای عشایر را تعویض کند تا آنها راحتتر از قشلاق به ییلاق و بالعکس کوچ کنند.
بهار خسروی، ایران آنلاین: «طرح واردات خودروی عشایر با تعرفه صفر درصد»؛ وعده سرپرست سازمان امور عشایر ایران بود که در نشست خبری ۱۷ فروردینماه ۱۴۰۴ در حضور خبرنگاران اعلام شد.
او در این نشست گفت:
در حال برنامهریزی هستیم که خودروهایی با کمکفنرهای مناسب و بدون پرداخت تعرفههای گمرکی مانند آمبولانس برای جامعه عشایری وارد کشور شود. این امر میتواند امنیت جابهجایی جوامع عشایری در مناطق صعبالعبور را بهبود بخشد. نیاز غالب جامعه عشایری به وانت و خودروهای مناسب مناطق صعبالعبور است و امیدواریم این خواسته جامعه عشایر مورد قبول قرار گیرد.
برای بررسی ابعاد این موضوع گفتوگویی با جهانبخش میرزاوند سرپرست سازمان امور عشایر ایران، امیر حسن کاکایی کارشناس خودرو و یکی از عشایر استان خوزستان داشتهایم.
خودروهای موجود در شان جامعه عشایری نیست/ لزوم تولید ماشینهای کمک دار و کارآمد در مناطق عشایری
جهانبخش میرزاوند سرپرست سازمان امور عشایر ایران در این باره معتقد است که «عشایر جامعه پویایی هستند و با توجه به تغییر و تحولات تکنولوژیکی که اتفاق افتاده، امروزه خودشان انتخاب کردهاند و با وسیلههای نقلیه تاکسی باری، آیین کوچ را به جا میآورند و نقل مکان میکنند اما این ماشینها هم از نظر ایمنی و هم به لحاظ مدل و تاریخ ساخت، نه در شان کشور عزیز ایران و نه در شان جامعه عشایری است.»
به گفته وی «اگر بخواهیم جامعه عشایری همچنان پویا، مولد، بهرهور و در چرخه تولید بمانند و خدمات رسانی کنند باید حداقل امکانات را برای آنان فراهم کنیم که یکی از این امکانات و نیازها، وسیله حمل و نقل کارآمد و کمک دار و برخوردار از دوام و قوام لازم و متناسب با شرایط سخت گذر و کوهستانی مناطق عشایری است تا هر روز نیاز به تعمیر نداشته باشند. بنابراین نیت کردهایم و در برنامه داریم تا ناوگان جامعه عشایری را نوسازی کنیم اما این کار نیاز به حمایت دستگاههای مرتبط دارد، هم از قانونگذاری در مجلس، هم از نظر پشتیبانی، تخصیص اعتبار و تسهیل امور از طرف دولت و هم استفاده از ظرفیتهای قانونی موجود که یکی از آنها اسقاط خودروهای از رده خارج و نوسازی ناوگان است، تا بتوان ماشینهای کمک دار و کارآمد در مناطق عشایری را در داخل کشور تولید کرد.»
میرزاوند بر این باور است که «اگر این امکان فراهم نشد میتوان از گزینه واردات نیز استفاده کرد و چون جامعه عشایری قشر کم برخوردار و محرومیت مطلق هستند، دولت و مجلس باید حمایت کنند تا تعرفه حقوق گمرگی واردات این خودروها حداقل باشد تا با حمایت قانونی بتوانیم ناوگان حمل و نقل عشایر را نوسازی و بهسازی و زندگی عشایری را پایدار و حلقه های زنجیره تولید را تکمیل کنیم. این جامعه که بهره ور و مولد هستند باید همچنان در چرخه تولید و تامین امنیت غذایی و خدمترسانی به کشور نگه داشته شوند.»
او تاکید کرد: «در بودجه ۱۴۰۴ حکمی آمده که آمبولانسهای مورد نیاز کشور با تعرفه صفر وارد شوند و حدود ۱۰ سال نیز حق خرید و فروش این خودروها وجود ندارد؛ ما هم می خواهیم یک حکم مشابه این را در حوزه عشایر، در قانون بودجه سالانه و یا تصویب قانون در مجلس و یا مصوبه هیئت وزیران بگیریم تا از مجرای قانونی مشکل و معزل ناایمن بودن وسایل حمل و نقل جادهای عشایر را مرتفع کنیم.»
عشایر توان خرید خودروهای جدید را دارند؟
بدیهی است که خودروی مورد نیاز عشایر باید قابلیت تردد در مسیرهای کوهستانی و صعبالعبور را داشته باشد و مهمترین ویژگی که این ماشینها باید داشته باشند، فنربندی قوی و استحکام است.
امیرحسن کاکایی کارشناس خودرو درباره ویژگیهای خودرو مناسب برای عشایر به خبرنگار اجتماعی ایران آنلاین گفت: «به خودروهایی که برای عشایر مناسب هستند و برای کوهستان به کار میآیند اصطلاحا خودروهای «آفرود» میگویند. این خودروها که برای مناطق خارج از جاده کاربرد دارند دارای فنربندی قویتری نسبت به وسایل نقلیه دیگر هستند. خودروهای آفرود هم در ایران تولید میشوند و هم وارد میشوند. در حال حاضر در ایران انواع پیکاپها تولید میشوند و کیفیت خوبی هم دارند. قیمت این خودروها بالای ۳ تا ۴ میلیارد تومان است. قیمت بالای پیکاپهای آفرود به دلیل کیفیت بالا، کمک فنر و فنربندی قویتر نسبت به خودروهای دیگر است که برای خارج از جاده و برای مناطق کوهستانی ساخته شدهاند.»
به گفته وی «بر فرض وارد کردن و یا تولید خودروهای جدید مناسب مناطق کوهستانی، نکته مهم این است که با توجه به هزینه سنگین آن، آیا عشایر توان خرید دارند؟ گمان میکنم مشکل حمل و نقل عشایر با ورود ماشینهای جدید حل نمیشود، بلکه باید تعرفه مناسبتری برای آنها لحاظ شود.»
دانشآموزان عشایر سرویسی برای حمل و نقل ندارند
اکثر خودروهای عشایر در حال حاضر باری و مانند نیسان هستند. مناطق کوهستانی صعبالعبور هستند و عشایر کوچنشین از این جهت دغدغه و مشکلاتی را دارند. احمد قلاوند عشایر استان خوزستان در این باره به خبرنگار اجتماعی ایران آنلاین گفت: «خودروهایی که در حال حاضر داریم کمک فنر دارند ولی همانند تویاتا قوی نیستند، تویاتا پیشرفتهتر و بهتر از نیسان است. نیسان مدل پایینتری هم دارد. ما کلا وسیلهای برای جابهجایی عشایر روستا نداریم. دانشآموزان روستا و عشایر معمولا سرویسی برای حمل و نقل ندارند و مجبور هستند در خوابگاهها بمانند. برخی هم به خاطر دور بودن مدرسه به کوچ کردن به شهر فکر میکنند و بعد از مدتی میروند. یک مینیبوس روستایی در یک منطقه داشتیم اما الان همان را هم نداریم.»
همه سهمیهها به شهر نرود!
به گفته وی «اگر خودروهای مناسب در اختیار عشایر قرار گیرد و سهمیه بندی شود، خوب است. اما متاسفانه فلان نماینده و یا فلان بخشدار یا فرماندار سهمیهها را به افرادی اختصاص میدهند که در شهر هستند و به روستاها اختصاص نمیدهند. اگر قرار است حمایتی انجام شود امیدوارم مثل تراکتورهای جهاد کشاورزی نشود که به زمینهایی در شهر داده شد. هرچه زیرساخت روستاها و عشایر بهتر شود کمکی است به اینکه عشایر خودکفاتر و توانمندتر شوند، کمتر هزینه کنند و به فکر کوچ کردن به شهر نیفتند.»
عدم رسیدگی، کوچ عشایر را به دنبال دارد
او با اشاره به اینکه روستا و عشایر مادر شهر هستند و عدم رسیدگی باعث کوچ عشایر و روستاییها به شهر میشود، ادامه داد: «در کنار ماشین باری ما نیاز به ماشینهایی داریم که مسافرهای عشایری را جابهجا کنند. با این هزینه و گرانی بنزین برای عشایریها مشکلات بسیاری در زمینه حمل و نقل، سوخت و امکانات جادهای وجود دارد، عشایر شاید بتوانند سالی یکبار به شهر بروند. امیدواریم برای دغدغه عشایریها فکری شود.»
انتهای پیام/