به روایت ناصر شفق،تقوایی شناخت چشمگیری از تیم‌های بزرگ فوتبال ایران داشت و نوری‌خدایاری را استعدادی دست‌نیافتنی می‌دانست. او به حسن حبیبی و ابراهیم قاسمپور علاقه داشت، مرحوم محمد رنجبر را «رئیس» می‌خواند و با جعفر کاشانی، پرویز قلیچ‌خانی و عبدالرضا برزگری دوستی نزدیک داشت.