ایران با موقعیت دریایی، عمق تمدنی و توان پیوند دادن حوزه‌های ژئوپلیتیکی مختلف، عنصری است که حذف آن از محاسبات هند، شکافی ساختاری در سیاست اتصال این کشور ایجاد می‌کند. در چنین چهارچوبی، معافیت تازه از تحریم‌ها نه صرفاً در بستر روابط دوجانبه میان هند و آمریکا، بلکه در پرتو اهمیت جایگاه تهران برای کلان راهبردی به نام «هند دریایی» از سوی دهلی نو قابل تفسیر است.
روابط ایران و افغانستان فراتر از مناسبات صرفاً دولتی، تحت تأثیر رقابت قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی قرار دارد. ایران با بهره‌گیری از موقعیت ژئوپلیتیکی خود و دسترسی به شبکه کریدورهای بین‌المللی، به‌ویژه بندر چابهار و مسیرهای زمینی و ریلی، نقش مهمی در اتصال افغانستان به بازارهای جهانی ایفا می‌کند.