حضور بازیکنان خارجی در لیگهای معتبر ورزشی ایران، در نگاه اول میتواند فرصتی ایدهآل برای ارتقای سطح فنی و حرفهای ورزش کشور تلقی شود. اما تجربه سالهای اخیر نشان داده که نبود نظارت کافی و ضعف در اجرای قوانین، این فرصت بالقوه را در بسیاری از موارد به تهدیدی جدی برای ساختار مالی و فنی باشگاهها بدل کرده است. نتیجه، نه تنها رشد و پیشرفت نبوده، بلکه هدررفت بخش قابلتوجهی از بودجه باشگاهها و وارد آمدن خسارتهای سنگین به پیکره آسیبپذیر ورزش ایران بوده است.