زنگ ورزش در مدارس همچنان مورد بی‌توجهی قرار دارد؛ مگر آن‌که مدیر یا مربی ورزش مدرسه، خود علاقه‌مند به ورزش باشد و کار را به‌صورت جدی دنبال کند. از سوی دیگر، مسابقات دانش‌آموزی نیز ساختار منسجم و سیستماتیکی ندارند. به همین دلیل، در هر مدرسه معمولاً تنها چند بازیکن در رشته‌هایی مانند والیبال استعداد قابل‌توجهی دارند و در نهایت هر مدرسه شاید یک بازیکن آینده‌دار پرورش دهد.