در اقتصادهایی که زیر وزن نااطمینانی نفس میکشند، نشانهها گاهی مهمتر از اتفاقهای بزرگاند. بازارها همیشه به دادههای سخت واکنش نمیدهند؛ گاهی یک تصویر، یک نشست، یا یک گردهمایی بینالمللی میتواند رفتاری را تغییر دهد که هیچ بسته سیاستی قادر به تغییرش نبود. کیش اکسپو دوم یکی از همین نشانههاست؛ رویدادی که شاید در ظاهر تنها یک نمایشگاه باشد، اما در بافت یک اقتصاد پرریسک، نقش آن فراتر از عدد قراردادهاست.