افزایش هنجارشکنیها و رشد چشمگیر بداخلاقیها در محیطهای ورزشی ایران، نشاندهنده ناکارآمدی رویکرد فرهنگی حاکم بر این حوزه است و ضرورت بازنگری جدی در سازوکارها و سیاستهای مرتبط را آشکار میسازد. تجربه نشان میدهد نوع برخورد مدیران باشگاهها و دیگر عوامل درگیر با ورزش، تاکنون نتوانسته است موجب کاهش ناهنجاریها شود. رفتارهای هیجانی برخی مدیران، مربیان و بازیکنان، همراه با عملکرد برخی رسانههای باشگاهی، باعث شده است بداخلاقیها به سکوها و هواداران منتقل و انواع و اقسام رفتارهای پرخطر و ناهنجار در محیطهای ورزشی مشاهده شود.