مدیرعامل سد و نیروگاه کرخه با اشاره به خارج شدن واحدهای این نیروگاه از مدار تولید به دلیل کاهش آب دریاچه این سد گفت: دریچه‌های تحتانی این سد برای تامین آب مورد نیاز پایین دست بازگشایی شده است.
احد وظیفه گفت: تجربه نشان داده که انتقال آب، بحران را منتقل می‌کند؛ هم مبدأ آسیب می‌بیند، هم مقصد و پس از مدتی شرایط بحرانی‌تر می‌شود.
داود گودرزی گفت: با توجه به قرار داشتن پایگاه‌های تولید پساب در جنوب و خارج از حریم شهر، شبکه ۱۳۰ کیلومتری انتقال پساب برای رساندن آن به فضای سبز پایتخت ایجاد شده است.
مدیرکل سازمان حفاظت از محیط‌زیست آذربایجان شرقی گفت: هرچند برخی شایعات وضعیت موجود هوای تبریز را به خشکی دریاچه ارومیه مرتبط کنند، اما در بررسی‌های فعلی عوامل مهم‌تری در بروز آلودگی نقش دارند.
مدیرعامل آب و فاضلاب مشهد، با رد خبر جیره‌بندی آب در این کلان‌شهر، گفت: با وجود قرار گرفتن مشهد در ششمین سال خشکسالی و کاهش بی‌سابقه ذخیره سدها به کمتر از سه درصد، هنوز جیره‌بندی اعمال نشده اما شهر در مرز، تنش شدید آبی قرار دارد و هر لحظه امکان بروز بحران وجود دارد.
حجم فعلی ذخایر آبی کشور به ۱۶ میلیارد و ۷۸۰ میلیون مترمکعب رسیده است؛ به‌عبارتی اکنون تنها ۳۲ درصد ظرفیت سدهای کشور پر است.
پاییز امسال رکورد کم‌بارش‌ترین فصل در ۵۸ سال اخیر شکسته شد و با کاهش ۸۱ درصدی بارش‌ها نسبت به میانگین بلندمدت موجودی سدها به تنها ۳۲ درصد (یک‌سوم ظرفیت) رسیده است.
افت فشار آب در مناطق مختلف کشور از جمله تهران ادامه دارد، چون مدیریت فشار یکی از ابزارهای اصلی وزارت نیرو برای به تعویق انداختن بحران آب در پایتخت است.
سخنگوی صنعت آب با اشاره به تداوم افت فشار آب در مناطق مختلف کشور از جمله تهران اعلام کرد که مدیریت فشار همچنان یکی از ابزارهای اصلی وزارت نیرو برای به تعویق انداختن بحران آب در پایتخت است.
راما حبیبی گفت: سدهای تهران تقریبا الان به حجمی رسیده‌اند که کمتر از آن، حجم استراتژیک می‌شود؛ حجمی است که باید در سد باقی بماند و بیش از آن اگر بخواهیم بهره‌برداری کنیم با مباحث سازه‌ای و فنی مواجه ایم.
به گفته‌ی سخنگوی صنعت آب، قانون هوای پاک تکلیف شهرداری را مشخص کرده و باید برای آبیاری فضای سبز از پساب استفاده شود.
در حالی که بحران آب هر روز جدی‌تر می‌شود و تهران به‌گفته کارشناسان به‌تدریج به نقطه صفر آبی نزدیک می‌شود، انجمن تولیدکنندگان سازه‌های فولادی هشدار می‌دهد که ادامه ساخت‌وسازهای بتنی با شرایط اقلیمی کنونی کشور سازگار نیست.
علی رزازی در خصوص قطعی آب که این روزها رخ می دهد، تصریح کرد: این روزها آنچه در حال وقوع است، قطع کامل آب نیست، بلکه نوعی مدیریت برای حفظ ذخایر است.
پدر علم هواشناسی ایران با تأکید بر اینکه ایران در یکی از خشک‌ترین کمربندهای اقلیمی جهان قرار دارد، اعلام کرد که «حتی یک لیوان آب باید با دقت مدیریت شود» و هشدار داد که بی‌توجهی به تالاب‌ها، مدیریت غلط پشت سدها و وابستگی به ادعاهای غیرعلمی، بحران آب را در کشور تشدید کرده است.
مشکل اصلی آب کشور نشأت گرفته از اضافه بارگذاری آبی فراتر از مرزهای تاب‌آوری بوده است به این معنا که ما در رودخانه‌‌ها و در آبخوان‌ها و در پیکره‌های آبی کشور بارگذاری جمعیت و فعالیت فراتر از مرزهای تاب‌آوری و بازگشت پذیری انجام دادیم.
با توجه به وضعیت بحرانی منابع آبی کشور اقداماتی فراتر از صرفه‌جویی باید در دستور کار قرار گیرد. زیرا در حال حاضر عمده فعالیت‌ها در حوزه صرفه‌جویی متمرکز شده‌اند، اما این مسأله تنها مربوط به مردم نیست. ما نیازمند قوانین، مکانیزم‌های تشویقی و تنبیهی و همچنین فناوری‌‌های نوین هستیم که باید در اختیار مردم قرار گیرد. تسهیلات نیز باید برای استفاده از این فناوری‌ها فراهم شود.
هدررفت فیزیکی یا همان پرت شبکه در حال حاضر در کشور ۱۴.۹درصد است. علاوه بر آن بخش دیگری در این صنعت وجود دارد که به آن هدر رفت غیر فیزیکی یا آب بدون درآمد می‌گویند که ۱۵.۴ درصد است.
بیشترین مصرف آب در کشور مربوط به بخش کشاورزی است به طوری که حدود ۸۵ تا ۹۰ درصد منابع آبی ما در این حوزه مصرف می‌شود. این در حالی است که بهره‌وری کشاورزی ما نسبت به استاندارد‌های جهانی بسیار پایین‌تر است.
با توجه به برنامه هفتم توسعه باید ۱۵ میلیارد متر مکعب از مصرف آب در بخش کشاورزی کاهش پیدا کند. اما بد نیست بدانید که در همین برنامه مشخص شده ۹۰ درصد کالاهای کشاورزی باید در داخل کشور تولید شود و اهداف مشخصی را نیز برای تولید محصولات کشاورزی در نظر گرفته‌اند. اگر از این الزامات چشم پوشی کنیم متوجه خواهیم شد که عملاً این دو نقطه در تضاد با هم هستند.
بحران کنونی آب در تهران نتیجه سال‌ها سرمایه‌گذاری صرف بر منابع جدید بدون توجه به مدیریت مصرف و تقاضاست. از سوی دیگر کار عمده‌ای نیز در این زمینه به صورت منسجم صورت نگرفت. در حالی که باید در حال حاضر ذخایر آب سدها بیشتر می‌بود تا بتوانیم از این بحران بی‌آبی به راحتی عبور کنیم، اما متأسفانه به اندازه‌ای از منابع آب زیرزمینی استفاده کرده‌ایم که دیگر نمی‌توانیم از آنها برداشت داشته باشیم.