در روزگاری که دایره داوری‌ها تنگ شده و گفتمان‌های فرهنگی و سیاسی بیش از آنکه به دیالوگ بیندیشند، به طرد همدیگر و حصر گرایش دارند، گفت‌وگو با کسانی که نه‌تنها اندیشه را زیسته‌اند بلکه بار سیاست را نیز بر دوش کشیده‌اند و در وادی فرهنگ، از سلوک معرفتی تا کنش اجتماعی، گام‌هایی از سر تأمل برداشته‌اند، امکان بازاندیشی در نسبت ما با گذشته، حال و آینده را فراهم می‌کند. محسن آرمین از جمله کسانی است که این دو ساحت را در زیست‌جهان خود با یکدیگر پیوند زده است.