تنوع تاکتیکی یا سردرگمی از نوع فنی؟
برای گاریدو سپر نگیرید!
از وقتی خوان کارلوس گاریدو به تهران آمده و سرمربی پرسپولیس شده حبابی اطراف او شکل گرفته که می‌تواند با دو نتیجه ضعیف بترکد و از بین برود. گاریدو مربی خیلی بزرگی نیست اما برای قواره فوتبال ایران آنقدر بزرگ هست که هر تصمیمی می‌گیرد قابل احترام و احتمالاً صاحب منشأ حرفه‌ای در حوزه فنی، تاکتیکی باشد اما اینطور هم نیست که کاملاً بری از عیب و ایراد باشد.
گاریدو بدون شناخت از فوتبال ایران و بازیکنان پرسپولیس به ایران آمد و فرصت کمی هم برای بازسازی تیمی داشت که تغییرات زیادی در اسکوادش داشت. با در نظر گرفتن این نکات مهم او حداقل تا الان در لیگ برتر نتایج قابل قبولی به دست آورده و تیمش را تبدیل به مدعی قهرمانی کرده اما به نظر می‌رسد گروهی خواسته یا ناخواسته سعی دارند این مربی و تصمیمات مثبتش را بیش از حد بولد کرده و به عنوان تصمیم درست در رسانه و فضای مجازی مطرح کرده و به هواداران خوراک بدهند اما از تصمیمات مشکوک و عجیب او به راحتی عبور می‌کنند.
واقعیت اینکه با رصد تمام تصمیمات فنی گاریدو در سه ماه اخیر می‌توان به این نکته پی برد که او بیشتر از آنکه صاحب ایده‌های مختلف و تنوع تاکتیکی باشد به نوعی دچار سردرگمی تاکتیکی است و این را می‌توان از جابه‌جایی‌های عجیبش در فهرست تیم برای مسابقات و ترکیب اصلی فهمید.
گاریدو در انتخاب سیستم پایه برای مسابقاتش بعد از بازی اول تقریباً روی یک خط یکسان پیش رفته و تیمش را 1-3-2-4 به زمین می‌فرستد اما هم ترکیب درون زمین و نیمکتش را مدام جابه‌جا می‌کند هم برخلاف آنچه گفته می‌شود در زمین مسابقه و حین بازی پلن‌های پیچیده و عجیبی برای رو کردن ندارد.
این درست که در چند بازی کوچینگ حین بازی او جواب داد و تغییرات او منجر به بهبود شرایط فنی تیم و کسب نتیجه لازم شد اما در برخی مسابقات نیز تغییرات او اصلاً جواب نداده و کیفیت تیم مثل بازی با پاختاکور نزولی بوده است. در عین حال مهم‌ترین ویژگی فوتبال مد نظر گاریدو پرس از جلو و بازیابی سریع توپ بوده و او با این روش به نوعی مدل بازی پرسپولیس را بعد از چند سال تغییر داده اما در این ویژگی هم آنقدر قدرتمند نشده که بتوان به آن پرداخت.
از سوی دیگر جدا از اینکه نباید برای او سپر گرفت و این مربی را مصون از انتقاد نگه داشت به نظر می‌رسد در صورت یکی دو نتیجه بد خیلی از آنهایی که بعضاً تمجیدهای بیهوده‌ای از او دارند در صف اول منتقدانش قرار بگیرند.
انتهای پیام/
گاریدو بدون شناخت از فوتبال ایران و بازیکنان پرسپولیس به ایران آمد و فرصت کمی هم برای بازسازی تیمی داشت که تغییرات زیادی در اسکوادش داشت. با در نظر گرفتن این نکات مهم او حداقل تا الان در لیگ برتر نتایج قابل قبولی به دست آورده و تیمش را تبدیل به مدعی قهرمانی کرده اما به نظر می‌رسد گروهی خواسته یا ناخواسته سعی دارند این مربی و تصمیمات مثبتش را بیش از حد بولد کرده و به عنوان تصمیم درست در رسانه و فضای مجازی مطرح کرده و به هواداران خوراک بدهند اما از تصمیمات مشکوک و عجیب او به راحتی عبور می‌کنند.
واقعیت اینکه با رصد تمام تصمیمات فنی گاریدو در سه ماه اخیر می‌توان به این نکته پی برد که او بیشتر از آنکه صاحب ایده‌های مختلف و تنوع تاکتیکی باشد به نوعی دچار سردرگمی تاکتیکی است و این را می‌توان از جابه‌جایی‌های عجیبش در فهرست تیم برای مسابقات و ترکیب اصلی فهمید.
گاریدو در انتخاب سیستم پایه برای مسابقاتش بعد از بازی اول تقریباً روی یک خط یکسان پیش رفته و تیمش را 1-3-2-4 به زمین می‌فرستد اما هم ترکیب درون زمین و نیمکتش را مدام جابه‌جا می‌کند هم برخلاف آنچه گفته می‌شود در زمین مسابقه و حین بازی پلن‌های پیچیده و عجیبی برای رو کردن ندارد.
این درست که در چند بازی کوچینگ حین بازی او جواب داد و تغییرات او منجر به بهبود شرایط فنی تیم و کسب نتیجه لازم شد اما در برخی مسابقات نیز تغییرات او اصلاً جواب نداده و کیفیت تیم مثل بازی با پاختاکور نزولی بوده است. در عین حال مهم‌ترین ویژگی فوتبال مد نظر گاریدو پرس از جلو و بازیابی سریع توپ بوده و او با این روش به نوعی مدل بازی پرسپولیس را بعد از چند سال تغییر داده اما در این ویژگی هم آنقدر قدرتمند نشده که بتوان به آن پرداخت.
از سوی دیگر جدا از اینکه نباید برای او سپر گرفت و این مربی را مصون از انتقاد نگه داشت به نظر می‌رسد در صورت یکی دو نتیجه بد خیلی از آنهایی که بعضاً تمجیدهای بیهوده‌ای از او دارند در صف اول منتقدانش قرار بگیرند.
انتهای پیام/