رژه روی اعصاب با نام گزارش تلویزیونی

در شب پیروزی شیرین و دلچسب تیم ملی ایران مقابل قطر، نکته‌ای که توجه مخاطبان و حتی برخی بازیکنان تیم ملی را جلب کرد، گزارش تلویزیونی عجیب و ضعیف این مسابقه بود.

محمد سیانکی به عنوان گزارشگر دیدار ایران و قطر در شبکه سوم سیما در خلال صحبت‌های خود روی آنتن زنده سیما در چندین نوبت به عملکرد کادر فنی و سبک بازی تیم ملی انتقادهایی انجام داد و این انتقادها در پایان بازی و پس از برد ایران مقابل قطر، با واکنش کریم انصاری‌فرد بازیکنان سابق تیم ملی و مهدی طارمی همراه بود. اینکه چرا بازیکنان فعلی تیم ملی سعی دارند به تمام انتقادات از خود واکنش نشان دهند، یک موضوع قابل‌بحث است اما در بحث پوشش مسابقه و کیفیت پایین گزارش، شاید باید حق را به بازیکنان تیم ملی داد.

در رسانه‌های معتبر جهان، نقش و وظایف گزارشگر کاملاً مشخص است و کارشناس استودیویی بازی نیز وظایف خود را در طول زمان برگزاری مسابقه دارد. اگر گزارش به صورت یک نفره انجام شود، گزارشگر وظیفه شرح اتفاقات بازی و رساندن بروزترین آمار و اطلاعات را به مخاطب دارد و گاهی اوقات یک فرد دیگر که معمولاً از بازیکنان سابق فوتبال است، به عنوان گزارشگر-کارشناس در کنار گزارشگر اصلی بازی قرار می‌گیرد و صحبت جزئی در خصوص مسائل فنی، به کارشناس حاضر در استودیو محول می‌شود. در ایران اما به نظر می‌رسد که شرح وظایف یک گزارشگر تلویزیونی، به طور کامل و دقیق مشخص نشده است. گزارشگر بازی ایران و قطر، بارها در این مسابقه نظرات فنی نه‌چندان کارشناسانه خود را با لحنی کنایه‌آمیز مطرح کرد اما در طول جریان بازی، تقریباً هیچ اطلاعات جدید و خاصی به مخاطبان فوتبال ارائه نداد؛ اطلاعاتی که امروز به راحت‌ترین شکل ممکن برای افراد حاضر در حوزه رسانه در دسترس هستند و رسیدن به یک شکل استاندارد در گزارش، دیگر مثل دهه‌های ۶۰ و ۷۰ یک مأموریت غیرممکن نیست.

نکته دیگر در خصوص گزارش محمد سیانکی این است که شاید او در فوتبال پایه به عنوان سرمربی شرایط خوبی داشته باشد اما داشتن مدرک مربیگری، شرح وظایف یک گزارشگر را تغییر نمی‌دهد و مطرح کردن نکات فنی به شکل کنایه‌آمیز و نادرست، جز وظایفی گزارشگران تلویزیونی نیست. موضوعی که در سال‌های اخیر بارها توسط او در مسابقات داخلی و خارجی تکرار شده و با واکنش منفی مخاطبان فوتبال مواجه شده است. گزارش‌های گزارشگران باتجربه‌ای مانند سیانکی، خیابانی، علیفر و سایر افرادی که سال‌هاست در رسانه حضور دارند، بیش از گزارش تلویزیونی شبیه به یک سخنرانی ۹۰ دقیقه‌ای شده که در آن، نشانه‌های زیادی از یک گزارش استاندارد تلویزیونی با رعایت اصول انتقال هیجان و اطلاعات به مخاطب وجود ندارد.

شاید پس از واکنش بازیکنان تیم ملی به ماجرای گزارش‌های پر از نقص در مسابقات فوتبال، باید شاهد تغییر شکل پوشش مسابقات فوتبال در رسانه‌ باشیم؛ تغییر از جنس خداحافظی با گزارشگرانی که سال‌های سال با کیفیت نه‌چندان بالا در رسانه از جایگاه امن خود مطمئن بوده‌اند و جایگزینی آن‌ها با جوانان مطلع و با استعدادی که به اطلاعات بروز فوتبال مسلط هستند.