برنامه‌ای برای تغییر ندارید؟
ائتلاف امیر عابدینی و علی کفاشیان دیروز به هم خورد. همین، بهترین بهانه را دست عابدینی داد. رئیس اسبق فدراسیون فوتبال دیروز به فدراسیون آمده بود تا برای انتخابات ثبت‌نام کند. او پس از ثبت‌نام، مقابل دوربین خبرنگاران قرار گرفت و حسابی از خجالت کفاشیان درآمد و حتی او را شایسته حضور روی صندلی رباست فدراسیون فوتبال هم ندانست چون حکم کمیته اخلاق در مورد او صادر شده است.
تا کنون فردی نیامده که در مورد برنامه‌هایش برای خروج فوتبال از وضعیت فعلی صحبت کند.
همه به دنبال جنگ‌های رسانه‌ای برای بیرون کردن رقبا از میدان بوده‌اند. کاندیدایی که در مورد «برنامه» و «آینده» حرف بزند، ندیده‌ایم و نداشته‌ایم؛ کاندیدایی که درباره الزامات فیفا و کنفدراسیون حرف بزند. نه اینکه مثل مهدی تاج در مجمع شهریور 1401 قول بدهد پول‌های بلوکه شده را آزاد می‌کنم و میزبانی تیم‌های ایرانی را هم از دست بدهد؛ نه. ما درباره چنین کاندیدایی حرف نمی‌زنیم بلکه کاندیدایی که درباره آینده فوتبال ایران حرف بزند و برنامه‌هایی که می‌شود روی اجرا و تحقق آن فکر کرد؛ سازوکار مناسب برای توجه بیشتر فوتبال ایران و باشگاه‌های بزرگ به آکادمی‌ها، توجه به داوری‌ها، برنامه‌ریزی در مورد تیم‌های ملی، ساماندهی فوتبال در همه بخش‌ها بویژه بانوان.
ما تا کنون ندیده‌ایم مدیری برای تغییر، برنامه‌ای ارائه کند؛ تغییری که مسیر فوتبال ما را اصلاح کند. هر چه شنیدیم حرف‌های دم‌دستی و کلیشه‌ای بود. وعده‌هایی که شاید خودشان هم از گفتنش خسته‌اند ولی برای جا نماندن از قافله رقبا، مجبورند و می‌گویند. دوستان، عزیزان، فوتبال کشور به شما چشم دارد. دست از تخریب هم بردارید و یک بار هم که شده برای آبادی فوتبال ایران کاری کنید. خسته‌ایم و چشم انتظار برای لمس تغییری هر چند مختصر.
انتهای پیام/
تا کنون فردی نیامده که در مورد برنامه‌هایش برای خروج فوتبال از وضعیت فعلی صحبت کند.
همه به دنبال جنگ‌های رسانه‌ای برای بیرون کردن رقبا از میدان بوده‌اند. کاندیدایی که در مورد «برنامه» و «آینده» حرف بزند، ندیده‌ایم و نداشته‌ایم؛ کاندیدایی که درباره الزامات فیفا و کنفدراسیون حرف بزند. نه اینکه مثل مهدی تاج در مجمع شهریور 1401 قول بدهد پول‌های بلوکه شده را آزاد می‌کنم و میزبانی تیم‌های ایرانی را هم از دست بدهد؛ نه. ما درباره چنین کاندیدایی حرف نمی‌زنیم بلکه کاندیدایی که درباره آینده فوتبال ایران حرف بزند و برنامه‌هایی که می‌شود روی اجرا و تحقق آن فکر کرد؛ سازوکار مناسب برای توجه بیشتر فوتبال ایران و باشگاه‌های بزرگ به آکادمی‌ها، توجه به داوری‌ها، برنامه‌ریزی در مورد تیم‌های ملی، ساماندهی فوتبال در همه بخش‌ها بویژه بانوان.
ما تا کنون ندیده‌ایم مدیری برای تغییر، برنامه‌ای ارائه کند؛ تغییری که مسیر فوتبال ما را اصلاح کند. هر چه شنیدیم حرف‌های دم‌دستی و کلیشه‌ای بود. وعده‌هایی که شاید خودشان هم از گفتنش خسته‌اند ولی برای جا نماندن از قافله رقبا، مجبورند و می‌گویند. دوستان، عزیزان، فوتبال کشور به شما چشم دارد. دست از تخریب هم بردارید و یک بار هم که شده برای آبادی فوتبال ایران کاری کنید. خسته‌ایم و چشم انتظار برای لمس تغییری هر چند مختصر.
انتهای پیام/