سرمقاله
17243
فوتبال ما مظلومتر از این حرفهاست
مجمع فدراسیون فوتبال قرار است 11 اسفند برگزار شود. برنامههای مفصل برخی کاندیداها به شکل جدی در حال پیاده شدن است. از مخدوش کردن صورت و وجهه کاندیداهای دیگر گرفته تا موجه جلوه دادن خود.
خبر نداریم تا 11 اسفند چه اتفاقی میافتد و رقبا چگونه از میدان خارج خواهند شد. لابد به یکی اتهام قتل میزنند به دیگری انگ فساد اخلاقی و یه یکی اتهام تحصیل مال ناشروع.
اما آنچه اهمیت دارد مظلومیت فوتبال است. این میان در کشاکش دعواهایی که به وجود آمده و میان همه بلواها، دقت کنید چه کسانی خود را موجه جا زدهاند و دیگران را فاسد و پروندهدار میخوانند.
ببینید فوتبال ما چقدر مظلوم است که چنین دایههایی دارد. نگاهی به چهره مجمع فدراسیون کنید. چند درصد این مجمع، فوتبالی است؟ پیشکسوتان تیمهای ملی فوتبال ایران و صاحبان واقعی تاریخ فوتبال ما کجا هستند و چند درصد سهم این گوشت قربانی برای آنهاست؟
به مجمع نگاه کنید و پاسخ را بگیرید. تقریباً هیچ. تصمیم گیرندگان اصلی برای فوتبال مدیران سیاسی هستند که از جایی دیگر دستور میگیرند. در حالی که این فوتبال به مدیران فوتبالی مستقل نیاز دارد تا بر اساس نیازها، فرصتها یا تهدیدها، بهترین تصمیم را برای آینده این رشته مظلوم بگیرند.
فوتبال ما آنقدر مظلوم است که دست بسته، در اختیار مدیران غیرفوتبالی گذاشته شده تا آنها بر اساس دستوراتی که برایشان صادر شده، مسیر 4 سال آینده فوتبال را رسم کنند. فوتبال را آنقدر خاموش کردهاند که دیگر زبانی برای دفاع از خود هم ندارد... و این آش آنقدر شور میشود که در آستانه مجمع، انگ خلافکار و پروندهدار به همه میزنند تا میدان فقط برای خودشان باشد.
دوستان، آقایان، اساتید
کمی از شر خدمت به خلق خلاص شوید. لباس خدمت به این خاک را از تن خارج کنید تا فوتبال برای خودش تصمیم بگیرد. خیر یا شر تصمیم جامعه فوتبال، گردن همانها. شما اجازه بدهید فوتبال نفس بکشد.
انتهای پیام/
خبر نداریم تا 11 اسفند چه اتفاقی میافتد و رقبا چگونه از میدان خارج خواهند شد. لابد به یکی اتهام قتل میزنند به دیگری انگ فساد اخلاقی و یه یکی اتهام تحصیل مال ناشروع.
اما آنچه اهمیت دارد مظلومیت فوتبال است. این میان در کشاکش دعواهایی که به وجود آمده و میان همه بلواها، دقت کنید چه کسانی خود را موجه جا زدهاند و دیگران را فاسد و پروندهدار میخوانند.
ببینید فوتبال ما چقدر مظلوم است که چنین دایههایی دارد. نگاهی به چهره مجمع فدراسیون کنید. چند درصد این مجمع، فوتبالی است؟ پیشکسوتان تیمهای ملی فوتبال ایران و صاحبان واقعی تاریخ فوتبال ما کجا هستند و چند درصد سهم این گوشت قربانی برای آنهاست؟
به مجمع نگاه کنید و پاسخ را بگیرید. تقریباً هیچ. تصمیم گیرندگان اصلی برای فوتبال مدیران سیاسی هستند که از جایی دیگر دستور میگیرند. در حالی که این فوتبال به مدیران فوتبالی مستقل نیاز دارد تا بر اساس نیازها، فرصتها یا تهدیدها، بهترین تصمیم را برای آینده این رشته مظلوم بگیرند.
فوتبال ما آنقدر مظلوم است که دست بسته، در اختیار مدیران غیرفوتبالی گذاشته شده تا آنها بر اساس دستوراتی که برایشان صادر شده، مسیر 4 سال آینده فوتبال را رسم کنند. فوتبال را آنقدر خاموش کردهاند که دیگر زبانی برای دفاع از خود هم ندارد... و این آش آنقدر شور میشود که در آستانه مجمع، انگ خلافکار و پروندهدار به همه میزنند تا میدان فقط برای خودشان باشد.
دوستان، آقایان، اساتید
کمی از شر خدمت به خلق خلاص شوید. لباس خدمت به این خاک را از تن خارج کنید تا فوتبال برای خودش تصمیم بگیرد. خیر یا شر تصمیم جامعه فوتبال، گردن همانها. شما اجازه بدهید فوتبال نفس بکشد.
انتهای پیام/