
مشهد، دوباره در مرکز میدان فوتبال قرار میگیرد
بار دیگر چشمان فوتبالدوستان ایران به مشهد دوخته شده؛ شهری که خاطره تلخ میزبانی از بازی ایران و لبنان هنوز بر پیشانیاش چین انداخته بود، اکنون میخواهد ورق را برگرداند. این بار قرار نیست که تنها تیم ملی در زمین بجنگد؛ بلکه تمام ساختار مدیریت استان، از معاون استاندار تا شورای تأمین، وارد میدان شدهاند تا تصویری تازه، شفاف و آبرومند از میزبانی مشهدیها به نمایش گذاشته شود.
اگر بازی با لبنان زخمی بود که اعتبار فوتبال خراسان را خراش داد، حالا بازی با کره شمالی میتواند مرهمی باشد بر آن زخم. آنچه امروز در مشهد شکل گرفته، تنها یک برنامهریزی ساده برای میزبانی نیست؛ این یک «عزم ملی» است. گویا فوتبال بهانهای شده برای بازتعریف نقش خراسان در نقشه ورزش ایران.
ورود بانوان دیگر از خطوط قرمز عبور کرده و به بخش رسمی و تدارک دیدهشده مراسم بدل شده است. نه تنها دیگر از سردرگمی و تناقض خبری نیست، بلکه با هماهنگی کامل نهادهای انتظامی و قضایی، قرار است حرمت تماشاگر، چه زن و چه مرد، نگه داشته شود؛ حرمت، درست همان واژهای که در آخرین میزبانی، بیش از هر چیز، زیر سؤال رفت.
از نظر لجستیکی، مشهد در رده اول است؛ چه از نظر هتلینگ و حملونقل، چه از نظر کیفیت استادیوم مدرن و زیرساختهای شهری. اینها فقط امکانات نیستند، بلکه ابزاریاند برای بازسازی اعتماد عمومی.
همین که معاون استاندار بهصورت مستقیم مأمور اجرای این مأموریت ملی شده، نشان میدهد اینبار نگاهها از سطح بخشی و سازمانی فراتر رفته و به افقهای کلاننگر رسیده است؛ این یعنی «مدیریت استراتژیک» در عمل، نه در حرف.
از سوی دیگر، حمایت چهرههایی چون امیر قلعهنویی ـ که خود ریشه در خاک خراسان دارد ـ برای برگزاری بازی در مشهد، پیام روشنی به فدراسیون و افکار عمومی میفرستد: مشهد هنوز اعتبار دارد، هنوز میتواند قلب تپنده فوتبال ایران باشد، اگر درست شنیده شود و دیده شود.
حتی امام جمعه مشهد نیز این بار برخلاف گذشته نهتنها مخالفتی نشان نداده، بلکه بر اهمیت فوتبال حرفهای و بازگشت تیمهای خراسانی به سطح اول کشور تأکید کرده است.
این یعنی «پذیرش اجتماعی فوتبال» که گامی مهم در تحقق حکمرانی فرهنگی در ورزش است. شاید بتوان گفت این میزبانی نه فقط یک مسابقه ورزشی، که آزمونی برای «بازسازی برند فوتبال خراسان» است. برندی که مدتهاست از سطح اول سقوط کرده و در سایه ناکارآمدیهای مدیریتی و بیتوجهیهای ساختاری کمرنگ شده بود. اما شاید، فقط شاید، این بار همهچیز متفاوت باشد. در دنیای امروز که اعتبار شهرها در گرو مدیریت رویدادهاست، مشهد فرصت دارد با این میزبانی، نهتنها خاطرهای تلخ را پاک کند، بلکه آیندهای روشنتر را برای فوتبالش رقم بزند.
انتهای پیام/