بودجه حرفه‌ای یا آماتور؟

صدور مجوز حرفه‌ای باشگاه‌های کشور از آن دست ماجراهایی است که مشروط به مسائل مختلف است. یکی از این شروط، تیمداری باشگاه‌ها در بخش بانوان است؛ ماجرایی که از فصل قبل شروع شد و حالا طبق مصوبه 37 دستور‌العمل حاکم بر قراردادها و سقف بودجه باشگاه‌ها که توسط هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال به تصویب رسیده است، همچنان ادامه دارد. طبق مستندات موجود با توجه به الزامات کنفدراسیون فوتبال آسیا برای صدور مجوز حرفه‌ای، باشگاه‌ها مکلف به دارا بودن تیم‌های بانوان در سطوح کشوری و استانی هستند.
بنابراین در شرایطی که باشگاه‌هایی مثل تراکتور، ذوب‌آهن، پرسپولیس و استقلال فصل قبل دست به کارشده و تیم‌های زنان خود را تشکیل داده‌اند، این فصل هم مکلف به ادامه این روند هستند و باقی تیم‌ها هم در ادامه اگر کارشان به صدور مجوز حرفه‌ای بیفتد، باید این نکته را در ذهن خود داشته باشند. حالا موضوع اصلی این است که با توجه به این مصوبه، باشگاه‌ها چه بودجه‌ای برای سال 1404 خود در نظر گرفته‌اند چرا که با توجه به تیمداری بعضی از این باشگاه‌ها در فوتسال بانوان، طبیعتاً برای تیمداری حرفه‌ای در فوتبال بانوان هم باید هزینه قابل توجهی کنار بگذارند. قطعاً فوتبال بانوان هم مثل مردان شامل هزینه‌های زیادی می‌شود و از اسکان گرفته تا برگزاری اردوها و قراردادهای حرفه‌ای همه و همه مسائلی است که نیاز به بودجه‌ای قابل توجه دارد. حالا چالش اصلی اینجاست که با توجه به هزینه‌های هنگفت فوتبال مردان و به ریز و به پاش‌های نقل و انتقالاتی اگرچه هنوز انتظار در نظر گرفتن بودجه‌ای برابر برای بانوان در فوتبال ایران بعید به نظر می‌رسد ولی مدیران باشگاه‌‌ها مبلغی حرفه‌ای را برای تیمداری در این بخش در نظر گرفته‌اند یا در این باره به اقدامی آماتور بسنده خواهند کرد؟ قطعاً جواب این سؤال به سیاست باشگاه‌ها برمی‌گردد؛ باید دید مدیران باشگاه‌ها فقط برای صدور مجوز حرفه‌ای دست روی این موضوع گذاشته‌اند و به دنبال آن بودجه چندانی هم برای این موضوع در نظر نگرفته‌اند یا اینکه به این ماجرا به عنوان مقوله‌ای جدی نگاه می‌کنند و بودجه‌ای مشخص در برنامه‌های کلان باشگاه برای تیمداری در بخش بانوان کنار گذاشته‌اند. موضوع دیگر اینکه باشگاه خاتون بم با کسب نتایجی قابل قبول در آسیا نشان داده است که با توجه به بضاعت موجود، فوتبال بانوان پتانسیل خوبی دارد که در صورت حمایت می‌تواند جایگاهش را ارتقا داده و در آسیا پا به پای مردان برای آبروی فوتبال ایران بدود. اما این موضوع هم به بودجه در نظر گرفته شده برای تیم‌های بانوان برمی‌گردد که باید دید باشگاه‌ها چه سیاستی در این زمینه پیش می‌گیرند.
چالش بعدی اما این است که با توجه به زیرساخت‌های نامناسب فوتبال زنان در ایران، چه بستری برای این موضوع در نظرگرفته خواهد شد تا در کنار خاتون بم، باقی تیم‌ها هم بتوانند خود را ارتقا داده و در سطح بین‌المللی عرض اندام کنند. آیا باشگاه‌ها در این زمینه هم برنامه‌ای دارند یا صرفاً صدور مجوز حرفه‌ای برایشان کفایت کرده و اصلاً به این موضوع توجهی ندارند. بنابراین حالا که با این قانون فضای بهتری در فوتبال زنان ایران ایجاد شده و با صعود تیم‌هایی مثل استقلال، ذوب‌آهن و تراکتور به لیگ یک بانوان، قطعاً رقابت‌های این فصل چهره جذاب‌تری به خود خواهد گرفت، بهتر است که باشگاه‌ها به این مسأله با دیدگاهی حرفه‌ای نگاه کنند و صرفاً به دنبال صدور مجوز حرفه‌ای نبوده و برای پیشرفت فوتبال بانوان گام‌های مؤثری بردارند.
انتهای پیام/