string(63) "{"title":"","caption":"","location":["35.685745","51.4209478"]}"
علی جوادی

علی جوادی

سرمقاله

26091
فوتبالی که احترام را نمی‌پسندد

فوتبالی که احترام را نمی‌پسندد

خداداد عزیزی در پایان بازی زیبای تراکتور – پرسپولیس از کریم باقری و افشین پیروانی عذرخواهی کرد که بی‌دلیل مورد بی‌مهری برخی از تماشاگران قرار گرفته بودند. افشین پیروانی هم در صحبت‌های خود پیشاپیش از خداداد عذرخواهی کرد! مشخص نیست این عذرخواهی پیشدستانه، نوعی آزادباش به سکوها برای اولین بازی با تراکتور بود یا خیر.
در میان بازیکنان تراکتور هم یک لشکر پرسپولیسی وجود داشت که برخی از آنها مانند علیرضا بیرانوند و شجاع خلیل‌زاده تقابل با تیم سابق را بیشتر پسندیدند. آنها ترجیح دادند با تیم سابق رودررو باشند و ترکش‌های مقابله را هم به جان خریدند.
اما در میان همه این توهین‌ها و غبارهایی که فضای فوتبال ما را مکدر و سیاه کرده، دیدن صحنه گل مهدی ترابی، حال همه فوتبالدوستانی را خوش کرد که فارغ از رنگ‌ها، فوتبال ایران و آینده‌اش را دوست دارند.
مهدی ترابی به زیباترین شکل ممکن یکی از گل‌های ماندگار فوتبال ایران را به ثمر رساند؛ اما پیراهنش را روی سر کشید تا حتی کوچکترین سیگنال و نشانه‌ای از شادی را هم پنهان کند. او گل زد چون از تراکتور پول می‌گیرد و به تیم فعلی خود تعهد دارد. او بارها و بارها در این بازی زیبا تیم را به جلو راند و عامل اصلی پیاده شدن برنامه‌های تاکتیکی اسکوچیچ بود. ترابی تنها گل تراکتور در جریان 120 دقیقه را هم به ثمر رساند؛ اما نه تنها شادی نکرد که مصاحبه‌ای هم انجام نداد. او در تمام روزهای جدایی از پرسپولیس، از مواجهه با تیم سابق و مصاحبه و تحریک هواداران پرهیز کرد تا نشان دهد آداب بزرگی را می‌داند.
او حرفه‌ای است و این را با بازی خوب برای تیم فعلی ثابت کرد... و حرفه‌ای‌تر به این دلیل که ترجیح می‌دهد به تیم‌های سابق خود و احساسات هواداران آن تیم‌ها احترام بگذارد.
واژه احترام (RESPECT) که روی پیراهن تیم‌های باشگاهی دنیا نقش بسته، کلیدواژه زیبایی فوتبال امروز دنیاست تا همه از فوتبال لذت ببرند. اما ما توهین و تهدید را بیشتر می‌پسندیم. کاش بیاموزیم که فوتبال توأم با احترام، موجه و مقبول و جذاب است.
 
انتهای پیام/
دیدگاه ها