حسام حسن در مصر می‌ماند

 در اردوی تیم ملی مصر حال‌وهوایی از آرامش محتاطانه شکل گرفته؛ آرامشی که بیشتر از هر چیز، ریشه در نتایج آغازین جام ملت‌های آفریقا دارد. شاگردان حسام حسن با دو پیروزی مقابل زیمبابوه و آفریقای جنوبی، صعودشان به مرحله حذفی را پیش از بازی سوم برابر آنگولا قطعی کردند؛ اتفاقی که به‌طور طبیعی، مسیر نقدها را تغییر داده و نگاه‌ها را بیشتر به آینده هدایت تیم دوخته است. هانی ابوریده، رئیس فدراسیون فوتبال مصر، این روزها با تأکید از «نظم و تمرکز» تیمش حرف می‌زند و معتقد است راه دشوارتر تازه شروع شده. اما پشت همین اظهارنظرهای رسمی، یک سؤال مهم‌تر جریان دارد: آیا این نتایج، جایگاه حسام حسن را برای بعد از تورنمنت هم تثبیت می‌کند؟
 حقیقت این است که پیش از شروع جام، فضای پیرامون نیمکت مصر چندان باثبات نبود. حتی زمزمه‌هایی جدی درباره احتمال بازگشت کارلوس کی‌روش به‌عنوان گزینه جانشین مطرح می‌شد؛ نامی آشنا برای فوتبال ایران که به‌خوبی قاره را می‌شناسد و در فوتبال مصر هم سابقه کار دارد. اما حالا با صعود زودهنگام و تیمی که نشانه‌هایی از انسجام تاکتیکی نشان می‌دهد، شرایط متفاوت به نظر می‌رسد. اگر روند رو به رشد فعلی ادامه پیدا کند، بعید نیست وزن معادله به سمت حفظ حسام حسن سنگین‌تر شود. در این میان، نقش محمد صلاح همچنان محوری است. او با دو گلی که تا اینجا زده از جمله پنالتی تعیین‌کننده برابر آفریقای جنوبی علاوه بر بُعد فنی، به تیم آرامش و تمرکز داده است. همین همراهی ستاره‌ها با سرمربی، برگ برنده‌ای است که می‌تواند پرونده بحث‌های قدیمی درباره نیمکت را فعلاً ببندد.
 از منظر فنی، مصر سعی کرده تعادلی بین احتیاط دفاعی و انتقال‌های سریع برقرار کند؛ الگویی که در بازی‌های فشرده تورنمنت‌ها ارزش مضاعف دارد. نقطه آسیب‌پذیر اما همچنان به فاز خلق موقعیتِ پایدار مربوط می‌شود؛ جایی که تیم برای عبور از مراحل بالاتر، نیاز به تنوع بیشتری در راه‌حل‌های هجومی دارد. اینکه حسام حسن بتواند در همین مسابقات این معضل را تعدیل کند، مستقیماً بر آینده کاری‌اش اثر می‌گذارد. در سطح مدیریتی نیز فدراسیون مصر تلاش می‌کند از هیجان مقطعی فاصله بگیرد و تصمیم‌ها را به پایان تورنمنت گره بزند. پیروزی‌ها البته فضای نقد را آرام کرده، اما همه می‌دانند یک لغزش در مراحل حساس می‌تواند دوباره بحث «تغییر» را زنده کند. به همین دلیل، هر مسابقه برای سرمربی مصر تبدیل به نوعی آزمون اعتماد شده است.
 با این حال، فدراسیون مصر و شخص ابوریده می‌دانند محک اصلی در مراحل حذفی است. نتیجه آنجا نه‌فقط برای تاریخچه تیم، که برای تصمیم‌گیری درباره آینده نیمکت، تعیین‌کننده خواهد بود؛ بویژه با چشم‌اندازی که فراتر از جام ملت‌ها تعریف شده است. برای ما در ایران، این مسیر یک بُعد دیگر هم دارد. ایران و مصر در جام جهانی ۲۰۲۶ یکدیگر را ملاقات خواهند کرد و شناخت از روند فنی و مدیریتی رقیب، اهمیتی مضاعف پیدا می‌کند. اینکه مصر با حسام حسن پا به آن تورنمنت بگذارد یا با نامی مثل کی‌روش، پرسشی است که پاسخ آن شاید از دل همین روزهای مراکشی جام ملت‌ها بیرون بیاید روزهایی که می‌تواند آینده نیمکت «فراعنه» را بازتعریف کند.
 
انتهای پیام/