حافظانه‌ها؛
نگاهی به کارنامه ابراهیم قیصری
ابراهیم قیصری، نویسنده، استاد دانشگاه و پژوهشگر برجسته خوزستانی، بیش از شش دهه از عمر خود را وقف آموزش، پژوهش و ترویج فرهنگ و ادب فارسی کرده است.
ایران آنلاین: او در چهارم مهر سال ۱۳۱۵ خورشیدی در بندر ماهشهر زاده شد. عشق به دانش و ادب، او را از نوجوانی به مسیر خودآموزی و تحصیل آزاد کشاند، چنان‌که دوره دبیرستان را با شرکت در امتحانات متفرقه به پایان رساند و سپس برای ادامه تحصیل راهی دانشگاه فردوسی مشهد شد. قیصری در رشته زبان و ادبیات فارسی، مدرک کارشناسی خود را از مشهد و مدارج کارشناسی ارشد و دکتری را از دانشگاه تهران اخذ کرد و سال ۱۳۵۳ با مرتبه استادیار به دانشگاه شهید چمران اهواز پیوست. قیصری، افزون بر تدریس در دانشگاه، در دبیرستان‌های بندر ماهشهر نیز سال‌ها معلمی کرد و بسیاری از شاگردانش هنوز از خاطرات کلاس‌های پرشور او یاد می‌کنند. او پس از بازنشستگی تدریس را رها نکرد و هنوز در دانشگاه آزاد اسلامی مشغول آموزش نسل جوان در حوزه ادبیات است.
قیصری از جمله حافظ‌‌پژوهان برجسته کشور است و آثارش در این حوزه، از نظر گستره، تنوع و عمق تحلیل، در میان پژوهش‌های معاصر قابل توجه است. کتاب‌هایی چون «دیوان حافظ: بر اساس نسخه تصحیح شده علامه قزوینی و دکتر غنی»، مجموعه دو جلدی «یک نکته از این معنی: شرح قیصری بر غزل‌های حافظ»، «شرح بی‌نهایت: ابیات بحث‌انگیز حافظ»، «پرده گلریز: تکرار مضمون در کلام حافظ» و «حافظ عاشق و رند» علاوه بر «دو سرو سایه‌گستر شیراز؛ سعدی و حافظ» بخشی از کارنامه او در زمینه حافظ‌‌پژوهی است.
انتهای پیام/