سناریوی «وقفهٔ سمی»؛ چرا درگیری مجدد، موشک‌های رهگیر اَرو و تاد آمریکا را تهدید می‌کند؟

گروه جهان_ ایران آنلاین: یک «توافق بزرگ و زیبا» مستلزم آن است که ایالات متحده به ایران مسیری برای رفع تحریم‌ها و ادغام در فرصت‌های توسعه اقتصادی منطقه‌ای، همراه با تضمین در برابر حمله احتمالی دیگر از سوی اسرائیل ارائه دهد.

برای تحقق این سناریو، تهران باید معامله پیشنهادی را به‌طور آشکار بهتر از گزینه‌های جایگزین ببیند. به‌هرحال، ایران در برنامه هسته‌ای خود سرمایه‌گذاری کرده و آن را هم به‌عنوان یک برگ بازدارنده‌ بزرگ و هم منبعی از غرور ملی می‌داند. جنگ ژوئن موج تازه‌ای از ملی‌گرایی را در ایران برانگیخت. ایالات متحده باید اعتماد از دست‌رفته با تهران را بازیابد، تمرکزی دقیق و پیگیر بر این مذاکرات داشته باشد و دو عنصر کلیدی دیگر را نیز فراهم کند: اول، تضمینی که تا زمانی که برخی شروط خاص فعال نشوند، از توافق خارج نخواهد شد؛ و دوم، سازوکاری برای جلوگیری از حملات بیشتر اسرائیل به ایران در ازای تعهدات ایران برای عدم ساخت تسلیحات هسته‌ای.

تحقق این سناریو دشوار خواهد بود، زیرا مسائل پیچیده‌ای باید حل‌وفصل شود و نقاط بن‌بست در مواضع همه طرف‌ها باقی مانده است. اسرائیل نسبت به مذاکرات بدبین خواهد بود و ممکن است در هر لحظه اقدام نظامی دیگری انجام دهد که گفت‌وگوها را برهم زند.

در سناریوی دوم، نوعی وقفه با تعادل سمی پدید می‌آید؛ نگرانی‌های امنیت ملی ایالات متحده درباره برنامه هسته‌ای ایران حل‌نشده باقی می‌ماند و تهدید ازسرگیری درگیری نظامی میان اسرائیل و ایران همچنان وجود دارد. ممکن است مذاکراتی انجام شود یا نشود، اما در هر صورت هیچ پیشرفت واقعی حاصل نخواهد شد.
در حال حاضر، به‌نظر می‌رسد اوضاع در مسیر همین سناریو حرکت می‌کند. چندین خطر در این سناریو وجود دارد که شایسته توجه‌اند. احتمال دارد اسرائیل در ماه‌ها یا سال‌های آینده بار دیگر اقدام نظامی مستقیم در داخل ایران انجام دهد.

ایالات متحده ممکن است در چنین اقداماتی مشارکت کند. اگر ایران تلافی کند، اسرائیل احتمالاً ناچار خواهد شد از تعداد زیادی از سامانه‌های گران‌قیمت ضد‌موشکی خود استفاده کند- سامانه‌هایی که ایالات متحده در سال‌های اخیر برای تولید آنها به اندازه کافی با مشکل روبه‌رو بوده است. اسرائیل ممکن است با کمبود موشک‌های رهگیر «اَرو» برای مقابله با موشک‌های بالستیک دوربرد مواجه شود- مسأله‌ای که در جنگ اخیر نیز مطرح بود.

درگیری مجدد می‌تواند زرادخانه‌ ضد‌موشکی ایالات متحده را نیز بیش از حد کاهش دهد. این خطر بویژه زمانی بیشتر می‌شود که واشنگتن مجبور به دفاع از دارایی‌های خود باشد یا بحران امنیتی دیگری در نقطه‌ای دیگر از جهان شعله‌ور شود. بنا به گزارش رسانه‌های آمریکایی، ایالات متحده در جریان جنگ اسرائیل و ایران در ماه ژوئن، از ۲۵درصد موشک‌های رهگیر سامانه تاد خود (THAAD) استفاده کرده است.

عملیات‌های نظامی مداوم یا پراکنده با ایران می‌تواند به ارتش، اقتصاد و سیاست اسرائیل آسیب بزند. استراتژی سنتی اسرائیل همواره بر جنگ‌های سریع و شدید متمرکز بوده تا نیروی انسانی محدود خود را حفظ کند و از درگیری‌های طولانی که جمعیت و منابعش را فرسوده می‌کند، پرهیز نماید. بسیاری از نیروهای ذخیره اسرائیل چندین بار در غزه خدمت کرده‌اند و این امر بر توان آنها برای انجام کارهای غیرنظامی‌شان تأثیر گذاشته است.

بنا بر گزارشی در آوریل ۲۰۲۵، بیش از صد هزار نیروی ذخیره اسرائیل از حضور در خدمت خودداری کرده‌اند و نرخ حضور در تمرین‌های آموزشی نیروهای ذخیره در آن زمان تنها ۶۰ درصد بوده است؛ کاهشی چشمگیر نسبت به روزهای پس از ۷ اکتبر که جنگ غزه را آغاز کرد. در مجموع، در صورت ورود مکرر به جنگ با ایران، اسرائیل احتمالاً با هزینه‌های اقتصادی و اجتماعی واقعی روبه‌رو خواهد شد.

متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.