نویسنده و منتقد ادبی مطرح کرد؛
«رستاخیز»؛ واپسین تلاش تولستوی برای آشتی دادن انسان با حقیقت
علیرضا پیروزان به «ایران»گفت: رمان «رستاخیز» (۱۸۹۹) واپسین تلاش تولستوی برای آشتی دادن انسان با حقیقت است. اینجا دیگر او نویسنده‌ای صرف نیست، بلکه منادی و پیام‌آوری اخلاقی است که می‌کوشد نظام قضایی، دینی و اجتماعی روسیه را از اساس نقد کند.
گروه کتاب - ایران آنلاین: نویسنده و منتقد ادبی گفت: قهرمان رمان، نخلیودوف، اشراف‌زاده‌ای است که هنگام قضاوت در دادگاه زنی به نام ماسلووا ـ زنی که زمانی دلباخته‌اش بوده است ـ ناگهان درمی‌یابد چگونه بی‌عدالتی اجتماعی و گناه شخصی در یکدیگر تنیده‌اند.
«رستاخیز» سفری است از شرم تا ایمان؛ از آگاهی به مسئولیت. در اینجا تولستوی با لحنی آشکارا مسیحی اما در عین حال عمیقاً انسانی، از نوسازی درونی سخن می‌گوید. ایمان برای او دیگر اعتقاد به کلیسا یا آیینی خاص نیست، بلکه صداقت در برابر حقیقت است. از خلال این اثر می‌توان فهمید که چرا تولستوی در اواخر عمر، به گونه‌ای زاهد و طغیانگر اخلاقی بدل شد. او با نظام کلیسا و دولت درافتاد، از دارایی‌اش دست شست و در نهایت در ایستگاهی دورافتاده، میان زمین و آسمان، جان سپرد. زندگی و آثارش به هم پیوسته‌اند؛ هر دو جست‌وجوی مداوم حقیقت‌اند.
* متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.
انتهای پیام/