لطفاً کشتی را مثل فوتبال پرحاشیه نکنید

سینا حسینی-گروه ورزش:  از نگاه کارشناسی، رفتارهای پرخاشگرانه کادرهای فنی در حاشیه تشک، صرفاً یک واکنش احساسی مقطعی تلقی نمی‌شود، بلکه بخشی از یک چرخه معیوب است که پیامدهای آن به‌سرعت به سکوها منتقل می‌شود. تجربه نشان داده است که هرگونه تنش خارج از چهارچوب در کنار تشک، به الگویی رفتاری برای تماشاگران تبدیل شده و به‌تدریج فضای رقابت را از حالت فنی و پهلوانی خارج می‌کند. این روند، در بلندمدت، آرامش روانی کشتی‌گیران را نیز مختل کرده و تمرکز آنان را از اجرای برنامه‌های فنی به درگیری با حواشی معطوف می‌سازد.بی‌تردید، لیگ برتر کشتی آزاد و فرنگی می‌تواند یکی از مؤثرترین بسترها برای افزایش آمادگی جسمی و ذهنی کشتی‌گیران، کشف استعدادهای نوظهور و ارتقای سطح کیفی این رشته باشد؛ اما تحقق این هدف مستلزم وجود انسجام، آیین‌نامه‌های اجرایی شفاف و نظارت قاطع بر رفتار عوامل حاضر در مسابقات است.

افزایش بداخلاقی‌ها، اعتراض‌های کنترل‌نشده و رویکردهای پرتنش برخی مربیان و مدیران باشگاه‌ها، این نگرانی جدی را ایجاد کرده که کشتی نیز به سرنوشتی مشابه فوتبال دچار شود؛ جایی که حاشیه‌ها به‌تدریج جای متن را گرفته‌اند. حوادثی نظیر پرتاب بطری از سوی تماشاگران در جریان دیدار فینال، قهر تیم استقلال جویبار از ادامه مسابقات و فریادها و تنش‌های ممتد کادرهای فنی دو تیم در کنار تشک، نشان‌دهنده ضعف در مدیریت بحران و نبود سازوکارهای بازدارنده مؤثر است. این اتفاقات، نه‌تنها چهره‌ای ناپسند از رشته‌ای با پیشینه اخلاقی و پهلوانی را به نمایش گذاشت، بلکه زنگ خطری جدی برای متولیان کشتی به‌صدا درآورد. اکنون بسیاری از کارشناسان و صاحب‌نظران بر این باورند که تنها راه جلوگیری از تکرار چنین صحنه‌هایی، برخورد قاطع، بی‌ملاحظه و یکسان با هرگونه تخلف و بداخلاقی است تا فضای رقابت‌های کشتی از حواشی مخرب در امان بماند و شأن فنی و فرهنگی این رشته حفظ شود.

هزینه ۳۵ میلیارد تومانی برای عنوان سومی
 خیمه روی «خیبر» لیگ برتر کشتی آزاد این روزها قصه‌ای عجیب و تأمل‌برانگیز دارد. تیمی خصوصی برای حضور در این رقابت‌ها بیش از ۳۵ میلیارد تومان هزینه کرده؛ رقمی که بخش عمده آن نه صرف کشتی‌گیران، بلکه خرج کادر فنی شده است. عجیب‌تر آنکه این تیم، با چنین بودجه‌ای و بدون آنکه حتی در دیدار رده‌بندی روی تشک برود، به عنوان سومی دست یافته است.
با این حساب، به‌طور طبیعی این پرسش مطرح می‌شود که تیم قهرمان، یعنی بانک شهر، چه میزان هزینه کرده تا به سکوی اول برسد؟
 این مسأله‌ای است که باید به‌طور جدی مورد توجه فدراسیون کشتی قرار گیرد. چنین شیوه‌ای از تیم‌داری نشانه ورود حاشیه‌ها و داستان‌هایی به کشتی است؛ مسیری که پیش‌تر فوتبال را در خود بلعیده است.
فدراسیون کشتی باید پاسخ دهد قرارداد مربیان بر چه اساسی تعیین می‌شود و افرادی که مسئولیت و پست می‌گیرند، با چه معیار و صلاحیتی به این باشگاه‌ها راه پیدا می‌کنند. البته خیبر تنها یک نمونه است و بی‌تردید در قرارداد سایر تیم‌ها نیز می‌توان ردپای چنین حواشی‌ای را یافت.

حسن یزدانی  و سنت‌شکنی  در لیگ با دو کشتی

 در سال‌های اخیر، حسن یزدانی همواره برای حضور در رقابت‌ها قرارداد امضا می‌کرد، اما یا اصلاً روی تشک نمی‌رفت یا در نهایت تنها یک کشتی می‌گرفت. با این حال، در مسابقات امسال او برخلاف رویه گذشته، دو کشتی انجام داد؛ یک دیدار در مرحله نیمه‌نهایی برابر بابالو و مسابقه‌ای دیگر در فینال مقابل گلیج. 
نکته قابل توجه این بود که گلیج پیش از برگزاری فینال و پیش از رویارویی با یزدانی، در گفت‌وگویی نتیجه مسابقه را به‌سادگی ۱۰ بر صفر به سود یزدانی پیش‌بینی کرد. این موضوع خود گویای واقعیتی مهم است؛ در چنین رقابت‌هایی، بسیاری از کشتی‌گیران صرفاً برای دریافت دستمزد حرفه‌ای وارد میدان می‌شوند و بیش از آن‌که دغدغه برد و باخت داشته باشند، پایبند اجرای قرارداد خود هستند. از همین رو، نباید این دو کشتی را معیاری جدی برای ارزیابی وضعیت فنی حسن یزدانی دانست. هرچند بازگشت او به میادین کشتی پس از نزدیک به ۵۰۰ روز دوری و پشت سر گذاشتن یک عمل جراحی، اتفاقی مهم و قابل توجه است، اما واقعیت آن است که هر دو حریفش از پیش بازنده به نظر می‌رسیدند و این رقابت‌ها نمی‌تواند سنجه دقیقی برای سنجش توان فنی واقعی یزدانی باشد.

یاری: نمی‌دانم چرا استقلالی‌ها طلبکار شده‌اند!

اعتراض‌های مبتدیانه عامل بی‌انضباطی لیگ

آشتی تماشاگران با کشتی

ناهنجاری‌ها علیه جذابیت کشتی

دخالت‌های تکراری