پزشکیان؛ صریح‌تر و امیدوارانه‌تر

گروه سیاسی: به نظر می‌رسد بخشی از این تغییر به تغییر شرایط بحرانی آن روزها مربوط باشد و بخشی نیز به گذشت زمان. بالاخره ایشان توانسته‌اند تا حدودی بر سیاست‌ها و برنامه‌ها تمرکز بیشتری داشته باشند و نسبت به جلسه پیشین، پیشرفت نشان دهند. اما مسأله این است که توقع از احزاب سیاسی بیش از این‌هاست. برخی از آنها به نوسازی اساسی هم از نظر سن فعالان و هم نوسازی فکری نیاز دارند؛ چرا که حرف‌هایشان اغلب قدیمی و فاقد نوآوری است. به دیگر سخن، در نیروهای سیاسی و احزاب انتقال قدرت به درستی صورت نگرفته است و همچنان با تفکرات دهه ۷۰ به معادلات جدید جهانی نگاه می‌شود، در حالی که فضای سیاسی جهان و سیاست‌گذاری‌ها کاملاً دگرگون شده است. 

برخی مطالبات از آقای پزشکیان نیز بر پایه همین تفکرات قدیمی شکل گرفته است که یکی از نقاط ضعف نیروهای سیاسی و احزاب است. این وضعیت باعث تضعیف چنین جلساتی می‌شود؛ زیرا راه‌حل‌ها و رویکردها قدیمی‌اند، نیروی جوان وارد احزاب نشده و لذا دو طرف سود چندانی نمی‌برند. این درحالی است که رسانه‌ها گاه نوتر و خلاقانه‌تر عمل می‌کنند، اما برخی نیروهای سیاسی غیرچابک‌ هستند که باید بسیار چابک‌تر و خلاقانه‌تر شوند. اما در کل، این جلسه تشریفاتی نبود، بحث‌ها صریح پیش رفت و نمی‌توان آن را کلیشه‌ای دانست، هرچند فقدان نوآوری فکری نیروهای سیاسی مشهود بود. نکته جالب، حمایت عموم اصولگرایان از آقای پزشکیان و انتقاد طیف‌هایی از اصلاح‌طلبان از دولت بود.

رئیس‌جمهوری نیز در سخنان خود، حدود ۱۰ دقیقه گزارش کار داد که برخلاف سخنرانی‌های معمولش که بر دشواری کار و دعوت دیگران به عمل تمرکز دارد، این بار رئیس‌جمهوری عمدتاً از دستاوردها در حوزه انرژی گزارش داد. 

کاری به عمق اصلاحات و پروژه‌ها ندارم، اما از هر رئیس‌جمهوری انتظار می‌رود گزارش عملکرد و برنامه‌های آینده بدهد، بنابراین این ورود رئیس‌جمهوری در ابتدای صحبت، مثبت بود.
با وجود این، برای تحقق عینی دستاوردها، دولت نیاز به اصلاح ساختاری دارد. آقای پزشکیان باید دولت را اصلاح کند؛ به این معنی که مدیران هماهنگ‌کننده، قابل اعتماد و متمرکز بر پروژه‌های کلیدی انتخاب کند تا بر ساماندهی وضع موجود تمرکز کنند. اگر این اتفاق نیفتد، احتمال ورود به بحران‌های جدیدتر وجود دارد.

در سیاست خارجی نیز موضع آقای پزشکیان کاملاً درست، عقلانی، اصولی و منطقی بود. برخی اصلاح‌طلبان اصرار به مذاکره داشتند، اما ایشان تأکید کرد که الان از میز مذاکره نفعی برای ما بیرون نمی‌آید. زیرا طرف مقابل توانمندی موشکی، هسته‌ای و منطقه‌ای ما را از ما می‌خواهد، اما در مقابل چیزی را که لازم است به ما نمی‌دهد. واقعیت صحنه همین است که رئیس‌جمهوری گفت و این موضع او با شرایط فعلی همخوانی دارد.