دو اولویت پیش روی سیاست خارجی

ایران آنلاین: در حوزه امنیت ملی، جلوگیری از تکرار درگیری نظامی و مهار تهدید حمله مجدد اسرائیل در کانون توجه سیاست خارجی قرار دارد. هم‌زمان، تداوم تحریم‌ها و فشارهای فزاینده غرب، هزینه‌های اقتصادی را افزایش داده است. در چنین شرایطی، تقویت توان بازدارندگی دفاعی در کنار دیپلماسی فعال منطقه‌ای و بین‌المللی، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است. ایران برای کاهش ریسک درگیری، باید از مسیر مدیریت تنش، فعال‌سازی کانال‌های سیاسی و بهره‌گیری از اهرم‌های دیپلماتیک، فضای امنیتی پیرامونی خود را کنترل کند.
 اولویت دوم سیاست خارجی در سال ۲۰۲۶، بازگشت به مسیر توسعه است؛ مسیری که بیش از یک دهه است دچار وقفه شده و موجب عقب‌ماندگی کشور نسبت به بسیاری از همسایگان شده است. تحقق این هدف مستلزم کاهش محدودیت‌های ناشی از تحریم، جذب سرمایه و فناوری و فعال‌سازی دیپلماسی اقتصادی است. بدون تعامل مؤثر با اقتصاد جهانی و نهادهای بین‌المللی، امکان بازسازی زیرساخت‌ها، رشد پایدار و ارتقای رفاه عمومی فراهم نخواهد شد.
 در این میان چالش‌های داخلی همچون بحران آب، معیشتی، و افت ارزش پول ملی نیز سیاست خارجی را به‌طور مستقیم تحت تأثیر قرار می‌دهد. این چالش‌ها ضرورت پیوند میان امنیت و توسعه را بیش از پیش برجسته می‌سازد. سال ۲۰۲۶ آزمون اساسی برای سیاست‌گذاران خواهد بود؛ آزمونی که در آن موفقیت سیاست خارجی نه صرفاً با پیشگیری از بحران‌های امنیتی، بلکه با گشودن مسیر بازگشت ایران به توسعه و ثبات بلندمدت سنجیده می‌شود.