کوچک‌سازی ساختاری در امور فرهنگ تقریباً ناممکن یا پرهزینه است؛ اما به این معنا نیست که باید دست روی دست گذاشت و یا کاری نمی‌توان کرد. نکته اصلی اینجاست که نهادهای فرهنگی نه با «تورم ساختار»، بلکه با تورم کار مواجه هستند.
کارشناسان افزایش منابع پایدار، به‌ویژه درآمدهای مالیاتی، را به‌عنوان راهکار اصلی برای کاهش مشکلات مالی کشور پیشنهاد می‌کنند.
روزنامه ایران در گفت‌وگویی با حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمدحسن ابوترابی فرد، مشکلات کمی و کیفی حکمرانی بویژه ناترازی بودجه را بررسی کرده است.
بخشنامه تهیه و تنظیم لایحه بودجه ۱۴۰۵ از سوی رئیس‌جمهوری به دستگاه‌های اجرایی ابلاغ شده است؛ اما اهمیت این بخشنامه فقط در آغاز فرآیند بودجه‌ریزی نیست. آنچه این متن را متمایز می‌کند، تأکید صریح بر شفافیت، پاسخ‌گویی و مشارکت‌پذیری است؛ سه اصل که می‌توانند بودجه سال آینده را به سندی مردمی‌تر و قابل فهم‌تر برای جامعه تبدیل کنند.
فصل بودجه که فرا می‌رسد، نگرانی از بابت هدررفت آن، همه را درگیر می‌کند. بودجه‌ریزی مبتنی بر عملکرد که در برنامه هفتم توسعه نیز به آن اشاره شده، می‌تواند با نظارت بر عملکرد دستگاه‌ها از طریق دریافت برنامه، هدررفت بودجه را تا حد جدی کاهش دهد.
در حالی که بسیاری از کشورهای در حال توسعه با چالش‌های بودجه‌ریزی سنتی دست و پنجه نرم می‌کنند، مالزی از دهه ۲۰۰۰ با انتخاب نظام بودجه‌ریزی مبتنی بر عملکرد (PBB) گام‌های بلندی در جهت بهبود کارایی هزینه‌های عمومی و شفافیت مالی برداشته است.
مرتضی گل‌پور_دبیر گروه سیاسی روزنامه ایران در یادداشتی نوشت: اصلاح ساختار بودجه مسأله‌ای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی یا اخلاقی است. مسأله‌ای اقتصادی است، زیرا اصلاح ساختار بودجه یعنی بازبینی در ردیف‌های پرداختی که احتمالاً باعث شود بخش‌هایی که قبلاً منابع کمتری دریافت می‌کردند حالا منابع بیشتری دریافت کنند
تجربه ترکیه ثابت کرد که گذار از بودجه‌ریزی سنتی به عملیاتی، اگرچه دشوار و زمان‌بر است، اما ممکن و بسیار سودمند است.
در حالی که بسیاری از اقتصادهای نوظهور در باتلاق بودجه‌ریزی سنتی و هزینه‌های بی‌ضابطه گرفتارند، ترکیه در دو دهه گذشته، با عزمی راسخ، معماری مالی خود را بر پایه بودجه‌ریزی عملیاتی بازتعریف کرده است.
بودجه‌ریزی عملیاتی یک سیستم تقریباً جهانی است و در سطوح مختلفی در بسیاری از کشورهای جهان اجرا شد ه است.
پس از دو دهه تلاش برای اجرای بودجه‌ریزی روزآمد عملیاتی در ایران، نظام بودجه‌ریزی هنوز در میانه راه سنت و عمل گرفتار است. درحالی که کشورهای پیشرو با ایجاد سیستم‌های شفاف، پاسخگو و داده‌محور، پل ارتباطی مستحکمی بین پول و عملکرد ایجاد کرده‌اند، تجربه ایران نشان می‌دهد تصویب قوانین متعدد بدون ایجاد اراده سیاسی و فرهنگ سازمانی لازم، نمی‌تواند تحول اساسی در نظام بودجه‌ریزی ایجاد کند.